Πληρώνει τις τρέλες του Φερέρ

H δική μου άποψη θα διαφοροποιηθεί απ' αυτή που εκφράζεται πολύ στην ΑΕΚ τις τελευταίες ημέρες, ως προς το παιχνίδι που κοστίζει αυτή τη στιγμή και ίσως να στερήσει από την «Ενωση» τον τίτλο. Δεν μπορώ να θεωρήσω αποτυχία με βάση και την εμφάνιση της «κιτρινόμαυρης» ομάδας εκείνη τη μέρα την ισοπαλία με τον Αρη, που μάλλον κολακεύει την ΑΕΚ. Τα μεγάλα σφάλματα έγιναν επί Φερέρ, με την τραγική τακτική του ή νικάμε ή χάνουμε τελείως το ματς. Από την αρχή της χρονιάς, όταν είχε αρχίσει να γίνεται έντονο αυτό το φαινόμενο με τον Ισπανό τεχνικό, είχα επιμείνει από άλλο μετερίζι που μπορούσα να καταθέτω τη γνώμη μου πως το ιδανικότερο σενάριο είναι όταν δεν μπορείς να κερδίσεις ένα παιχνίδι, να μην το χάσεις.

Για παράδειγμα, όταν η «Ενωση» στο ματς με τον Αστέρα Τρίπολης έβγαινε αλόγιστα μπροστά, δεν υπήρχε κανένας λόγος να φύγει με άδεια χέρια και να μην κοιτάξει να διαφυλάξει το μηδέν πρώτιστα, την ώρα που οι άλλοι δύο είχαν χάσει με τον ίδιο τρόπο. Θυμίζω πως στο ματς με τον Ηρακλή που χάθηκε εντός έδρας, την ώρα που η ΑΕΚ έχει ισοφαρίσει 1-1, ο Φερέρ κάνει τη σπασμωδική κίνηση –λες και ήταν το ματς όχι στο 31' αλλά στο 75'– να βάλει μέσα τον Σέζαρ, αγχώνοντας όχι μόνο τους ποδοσφαιριστές του, αλλά ένα ολόκληρο γήπεδο, βγάζοντας ένα αμυντικό χαφ. Τα ίδια και με τον Πανιώνιο, που έπρεπε ντε και καλά να βάλει η ΑΕΚ γκολ από το 5' με όλη την ομάδα μπροστά. Τέτοιου είδους παρανοϊκές επιλογές πληρώνει η «Ενωση» περισσότερο από την ισοπαλία με τον Αρη. Ματς που μπορούσε τουλάχιστον να μην τα χάσει.

Κι αυτό δεν το γράφω τώρα, για να πει κάποιος ότι κάνω τον μετά Χριστόν προφήτη. Είναι κάτι που είχα αναφέρει γραπτά και προφορικά πάρα πολλές φορές όσο προπονητής ήταν ο Ισπανός. Η ΑΕΚ τώρα πληρώνει τα υπέρμετρα ρίσκα του Φερέρ και όχι την ισοπαλία με τον Αρη, έστω κι αν έχασε αυτή τη νίκη στο 89'. Στο κάτω κάτω της γραφής ο παραλογισμός του Ισπανού φανερώνεται από το ότι η ΑΕΚ έκανε την πρώτη ισοπαλία της την 23η αγωνιστική, με τον Παναθηναϊκό.