Μια κλήση να τον «ζεστάνει» στο -38

Θα μπορούσε να τραγουδά «Δεν κάνει ζέστη στην Αστάνα, ζέστη δεν έκανε ποτέ» διασκευάζοντας το γνωστό άσμα στο μακρινό Καζακστάν όπου η θερμοκρασία πλησιάζει αυτές τις μέρες τους -40. Όμως ακόμη και σε αυτές τις πολικές θερμοκρασίες, ο Λεωνίδας Κασελάκης είδε την καρδιά του να «ζεσταίνεται» από την πρώτη κλήση στην Εθνική Ανδρών. Κάτι που περίμενε πολλά χρόνια-από τότε που σάρωνε τα χρυσά με τις μικρές εθνικές και συνοδοιπόρους Σλούκα, Παππά, Παπανικολάου, Μάντζαρη και λοιπούς-αλλά δεν έπαψε ποτέ ο ίδιος να κυνηγά.

Ο ίδιος μιλά στο sport-fm.gr για δικαίωση, αλλά και απλώς για έναν ακόμη στόχο, όχι τον τελευταίο, που πέτυχε. Μιλά όμως και για το… παρεξηγημένο Καζακστάν που δεν θυμίζει τις σκηνές από το «Μπόρατ», την πορεία «αιωνίων» στην Ευρωλίγκα, τον καλό του φίλο Νίκο Παππά, τον δάσκαλό του Ηλία Παπαθεοδώρου, τις σπουδές του που δεν παρατά, το επιχειρηματικό εγχείρημά του, αλλά και τα ξεχασμένα ελληνικά που έχει ανακαλύψει στα ραδιόφωνα της Αστάνα.

Αναλυτικά η συνέντευξη στον Χρήστο Ρομπόλη:

-Θα σου κάνω την κλισέ ερώτηση για την πρώτη κλήση σου στην Ανδρών, αλλά νομίζω πως στην περίπτωσή σου έχει τη σημασία της. Πώς ένιωσες;
«Σίγουρα είναι μια δικαίωση. Είμαι πολύ χαρούμενος που κλήθηκα στην Εθνική, είναι κάτι που μου είχε λείψει τα προηγούμενα χρόνια, γιατί είχα συνηθίσει σε μικρότερη ηλικία κάθε καλοκαίρι να συγκεντρωνόμαστε με τα υπόλοιπα παιδιά και να έχουμε σημαντικές επιτυχίες στις μικρές εθνικές ομάδες. Ανυπομονώ να έρθω το Φλεβάρη για την προετοιμασία της ομάδας και να βοηθήσω. Η κλήση αυτή είναι μεγάλη ικανοποίηση, αλλά δεν θα αλλάξει κάτι για μένα προσωπικά. Θα συνεχίσω να δουλεύω στο κόκκινο, όπως κάνω τόσα χρόνια, κι ακόμη περισσότερο, για να βελτιώνομαι διαρκώς. Επί τη ευκαιρία θέλω να ευχαριστήσω και τον Κώστα Φλεβαράκη, που με βοήθησε πολύ φέτος, όπως και πέρσι ο Ηλίας Παπαθεοδώρου, να εξελίξω το παιχνίδι μου για να έρθει ως αποτέλεσμα αυτή η κλήση στην Εθνική».

-Όσα παιδιά κλήθηκαν για τα πρώτα «παράθυρα» δεν έδειχναν ενοχλημένα που είναι στην Εθνική ίσως και λόγω της απουσίας παικτών της Ευρωλίγκας ή του ΝΒΑ. Εσύ πώς το βλέπεις;
«Μια τέτοια κλήση είναι πάντα πολύ σημαντική. Αυτή η διαμάχη της FIBA με την Ευρωλίγκα σίγουρα δεν είναι κάτι καλό για το μπάσκετ, ωστόσο τουλάχιστον σε επίπεδο εθνικών ομάδων έχει δοθεί η δυνατότητα σε παιδιά, όπως εγώ, που μπορεί υπό άλλες συνθήκες να μην καλούνταν στην Εθνική, να έχουν αυτή την τιμή και τύχη. Είναι μια τεράστια ανταμοιβή και σου δίνει κίνητρο να συνεχίσεις ακόμη πιο δυναμικά. Μακάρι να μπορέσω να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις, να δείξω ότι μπορώ να βοηθήσω υπό αυτές τις συνθήκες την ομάδα στα παιχνίδια με Εσθονία και Μεγάλη Βρετανία, έστω και σε δύο ματς, και βλέπουμε μετά, αν με το καλό η ομάδα στη συνέχεια είναι πλήρης, αν μπορούν κάποια από τα παιδιά που κλήθηκαν στα ‘παράθυρα’ να έχουν ξανά θέση στο ρόστερ».



-Ανήκεις σε γενιά παικτών, τους 90αρηδες, που μετά την Εθνική έκαναν όλοι από καλή ως μεγάλη καριέρα. Εσύ είσαι ικανοποιημένος από την πορεία που είχες μετά τις επιτυχίες σου με τις μικρές εθνικές;
«Είμαι πολύ περήφανος για εκείνη τη φουρνιά. Είναι πολύ σπάνιο, ίσως και πρωτοφανές, όλα τα παιδιά εκείνης της γενιάς να έχουν κάνει μια αξιόλογη διαδρομή από τότε. Χαίρομαι πολύ που βλέπω τόσους συμπαίκτες μου από εκείνα τα χρόνια να διαπρέπουν στο υψηλότερο επίπεδο ή έστω να έχουν μια πολύ καλή εξέλιξη σαν παίκτες. Σε προσωπικό επίπεδο είναι διαφορετικό ό,τι μπορεί να ονειρεύεσαι στα 16-17 ή στα 19-20 και τι πραγματικά μπορεί να συμβαίνει. Είμαι ευχαριστημένος για την πορεία μου και δεν μετανιώνω για κάτι γιατί είμαι σίγουρος πως έχω δουλέψει όσο περισσότερο μπορώ κι έχω κάνει θυσίες. Φυσικά δεν σταματώ να βάζω στόχους. Ένας από αυτούς ήταν και η κλήση στην Εθνική Ανδρών».

«Στο -38 πού να πάς;»


-Εδώ στην Αθήνα έχει 5-6 βαθμούς και λέμε ότι έχει κρύο. Στους πόσους είστε εσείς εκεί;
«Αυτή τη στιγμή που μιλάμε έχει -38. Είναι δύσκολο ακόμη και να βγεις έξω με τόσο κρύο κι ας έχει ήλιο. Ακόμη κι όταν έχει -25 εμένα μου αρέσει να βγαίνω και να περπατώ, αλλά αυτές τις μέρες δεν μπορείς να κάνεις τίποτα μετά την προπόνηση. Πάντως έχω συνηθίσει κάπως μετά από ενάμιση χρόνο σε αυτές τις συνθήκες και όταν έρθω στην Ελλάδα για την Εθνική σε λίγες μέρες θα βλέπω τους άλλους με μπουφάν κι εγώ θα είμαι με κοντομάνικο (γέλια)».

-Μίλησέ μου λίγο για την πόλη. Ο κόσμος έχει την αντίληψη πως το Καζακστάν είναι όπως το παρουσίαζε ο… Μπόρατ.
«Καμία σχέση! Η Αστάνα βρίσκεται σε τρομερή ανάπτυξη και δεν θυμίζει σε τίποτα το πώς τη βρήκα όταν ήρθα το 2016. Επενδύονται πάρα πολλά χρήματα, τώρα τελευταία μόνο έχουν κατασκευαστεί δύο υπερσύγχρονα εμπορικά κέντρα, ενώ συνεχώς ‘ανεβαίνουν’ νέα κτίρια. Τον τελευταίο χρόνο είναι σαν να έχουν περάσει δέκα χρόνια από πλευράς ρυθμών ανάπτυξης. Είναι μια πόλη που έχει εξευρωπαϊστεί πολύ. Έχεις αρκετά πράγματα να κάνεις, όταν δεν έχει τόσο πολύ κρύο όπως τώρα».

-Τα ταξίδια και οι αναμονές στα αεροδρόμια είναι όντως ο μεγαλύτερος μπελάς;
«Ίσως αυτό το κομμάτι να είναι το πιο δύσκολο. Κάθε ταξίδι για τη VTB League είναι για μας στην καλύτερη περίπτωση 3,5 ώρες γιατί όπου ταξιδεύουμε πηγαίνουμε με ανταπόκριση μέσω Μόσχας. Αν εξαιρέσουμε τα παιχνίδια με Χίμκι και ΤΣΣΚΑ, σε όλα τα άλλα υπάρχει ένα επιπλέον μεγάλο ταξίδι και είναι πολύ κουραστικό για τον οργανισμό. Πάμε στη Λετονία, στην Εσθονία…».

«Για εκείνους είμαι ένας ξένος που μπορεί να αντικατασταθεί αν δεν παίζει καλά»

-Την πορεία της ομάδας σου πώς την αξιολογείς;
«Είχαμε πολύ δύσκολο πρόγραμμα στην αρχή, σκεφτείτε πως έχουμε παίξει ήδη δύο φορές με την ΤΣΣΚΑ, και δυστυχώς λύθηκε η συνεργασία με τον Κώστα Φλεβαράκη. Πάντως είμαστε κοντά στην οκτάδα στην VTB League και από τα εναπομείναντα παιχνίδια μπορούμε σχεδόν όλα να τα διεκδικήσουμε και να τα πάρουμε για να μπούμε στα play offs. Είμαι αισιόδοξος πως θα τα καταφέρουμε».



-Από την απόδοσή σου είσαι ευχαριστημένος;
«Είμαι αρκετά, αλλά πάντα περιμένω περισσότερα από τον εαυτό μου. Έχω μεγάλο ρόλο και χρόνο συμμετοχής και πιστεύω πως βοηθώ την ομάδα. Οι απαιτήσεις είναι μεγάλες. Μπορεί να είμαι Έλληνας, αλλά για εκείνους πιάνω θέση ξένου και λογίζομαι το ίδιο με έναν π.χ. Αμερικανό. Θα πρέπει, συνεπώς, να αποδίδεις κάθε εβδομάδα σε υψηλό επίπεδο. Δεν έχεις το ‘δικαίωμα’ να κάνεις 2-3 συνεχόμενα κακά παιχνίδια, γιατί τότε μπορεί όπως συμβαίνει και στην Ελλάδα να αποφασίσουν να αντικαταστήσουν τον έναν ξένο τους».

-To μέλλον σου πού το βλέπεις; Σκέφτεσαι επιστροφή στην Ελλάδα;
«Δεν ξέρω τι μπορεί να συμβεί το καλοκαίρι. Έχουμε ακόμη σχεδόν μισή σεζόν μπροστά μας και για την ώρα σκέφτομαι μόνο τις υποχρεώσεις της Αστάνα και μετά την Εθνική. Πραγματικά θέλω να ευχαριστήσω την Αστάνα που με εμπιστεύτηκε εδώ και δύο σεζόν και μου έδωσε την ευκαιρία να παίξω σε μία τόσο υψηλού επιπέδου διοργάνωση, όπως η VTB League και να βελτιωθώ. Δεν αποκλείω τίποτα για το καλοκαίρι».



«Μην θεωρούμε δεδομένη την καλή παρουσία των αιωνίων»

-Σίγουρα θα είδες τους αγώνες Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού με Χίμκι και ΤΣΣΚΑ, που τις ξέρεις καλά από τη VTB League. Πώς κρίνει την πορεία των ελληνικών ομάδων στην Ευρωλίγκα;
«Θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι όχι μόνο η ΤΣΣΚΑ, αλλά και η Χίμκι έχουν υπερδιπλάσιο μπάτζετ από τις δύο ελληνικές ομάδες. Παρεμπιπτόντως έχουν και οι δύο Έλληνες προπονητές, κάτι που δεν είναι τυχαίο. Ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός έχουν κάνει ως τώρα μια πολύ καλή πορεία, καλύτερη από ό,τι θα περίμενε κανείς βάσει των μπάτζετ τους. Υπάρχουν ομάδες που έχουν ρίξει πολύ περισσότερα χρήματα και είναι στην πλάτη τους. Δεν είναι μικρό πράγμα αυτό που καταφέρνουν οι ομάδες μας, όχι μόνο φέτος, αλλά εδώ και πολλά χρόνια που έχουν μειωθεί οι προϋπολογισμοί και αντίστοιχα έχουν αυξηθεί σε άλλες αγορές. Γι’ αυτό πιστεύω πως δεν θα πρέπει να είμαστε τόσο αυστηροί μαζί τους και θα πρέπει να εκτιμούμε αυτό που έχουμε και βλέπουμε, όχι να το αντιμετωπίζουμε ως δεδομένο και να έχουμε τόσο μεγάλες απαιτήσεις. Πιστεύω πως και οι δύο ομάδες έχουν καλές πιθανότητες να μπουν στην τετράδα για το πλεονέκτημα έδρας και να πάνε στο Final Four».

«Δεν αμφέβαλα ποτέ για τον Ηλία»


-Ο Ηλίας Παπαθεοδώρου ήταν την περασμένη διετία προπονητής σου. Πώς βλέπεις την πορεία του στον ΠΑΟΚ;
«Προσωπικά δεν είχα καμία αμφιβολία πως θα πετύχει. Είχαμε μια εξαιρετική συνεργασία την προηγούμενη διετία, ξέρω πως εργάζεται σκληρά και είναι ένας εξαιρετικός προπονητής. Η διοίκηση του ΠΑΟΚ, που αποτελείται από ανθρώπους που καταλαβαίνουν μπάσκετ, του έδειξε εμπιστοσύνη στην αρχή που τα αποτελέσματα δεν ήταν τα καλύτερα, και τώρα δικαιώνεται. Η ομάδα παίζει ένα πολύ ελκυστικό μπάσκετ και το κυριότερο είναι πως έχει αναδείξει Έλληνες πρωταγωνιστές και αρκετά νεαρά παιδιά έχουν σημαντικό ρόλο στην ομάδα».

«Λογικό να λατρεύει ο κόσμος του Παναθηναϊκού τον Παππά»


-Το φιλαράκι σου, ο Νίκος Παππάς, κάνει την καλύτερη χρονιά του στον Παναθηναϊκό. Πώς βλέπεις την πορεία του από μακριά;
«Προσωπικά του έχω μεγάλη αδυναμία λόγω της φιλίας μας, αλλά και αντικειμενικά ήμουν σίγουρος πως είναι παίκτης για πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτό το επίπεδο. Τα τελευταία χρόνια έχει εξελίξει πάρα πολύ το παιχνίδι του. Πλέον είναι εξαιρετικός στην άμυνα, πραγματικός ‘σκύλος’ στο ένας με έναν, δεν μπορείς να τον περάσεις και τα δίνει όλα. Φυσικά έχει πάντα αυτό το στοιχείο που είχε από τα εφηβικά, ότι δεν φοβάται να πάρει την ευθύνη και είναι πια από τους κορυφαίους clutch players στην Ευρωλίγκα. Έχει βάλει πολύ περισσότερο και το μυαλό στο παιχνίδι του και είναι καθοριστικός. Λογικό ο κόσμος του Παναθηναϊκού να τον λατρεύει και να βλέπει στο πρόσωπό του τον διάδοχο του Διαμαντίδη σε αυτόν τον ρόλο».

Φοιτητής και επιχειρηματίας

-Μαθαίνω ότι πηγαίνεις φουλ για πτυχίο στη διοίκηση επιχειρήσεων…
«Αμήν! Μου μένουν ακόμη δέκα μαθήματα. Ήταν μετ’ εμποδίων αυτές οι σπουδές, γιατί είχα τις επαγγελματικές υποχρεώσεις, ενώ έλειψα για αρκετά χρόνια στη Θεσσαλονίκη και τώρα στο Καζακστάν. Πάντως, δεν υπάρχει περίπτωση, θα το πάρω το πτυχίο. Είναι κάτι που το θέλω πολύ. Είναι σημαντικό για μένα, όχι μόνο γιατί ήμουν καλός μαθητής στο σχολείο, γιατί πιστεύω πως έτσι διευρύνεις τους ορίζοντές σου και αυτό σε βοηθά, όσο κι αν ακούγεται περίεργο, ακόμη και σαν παίκτη. Και σίγουρα μπορεί να συνδυαστεί ο αθλητισμός, ακόμη και ο πρωταθλητισμός με το διάβασμα και τις σπουδές».

-Εσχάτως έχεις αρχίσει και μια επιχειρηματική δραστηριότητα…
«Είναι μια προσπάθεια που έχουμε αρχίσει συνεταιρικά με έναν φίλο, ο οποίος και κάνει εξαιρετική δουλειά και τρέχει όλο το μαγαζί, γιατί εγώ από εδώ (σ.σ. Αστάνα) που βρίσκομαι δεν είναι εύκολο να το κάνω. Είναι ένας χώρος εστίασης στο Χαλάνδρι, που δραστηριοποιείται κυρίως στο delivery. Ονομάζεται ‘Αλιάδα’ (https://aliada.gr). Σκεφτήκαμε πως πολύς κόσμος που εργάζεται πολλές ώρες και επιστρέφει σπίτι του κουρασμένος θα ήθελε να φάει ένα καλό μαγειρευτό φαγητό, κάτι υγιεινό κι όχι πρόχειρο. Μακάρι να μπορούσα να έχω κι εγώ κάτι αντίστοιχο στο Καζακστάν (γέλια). Μου έχει λείψει το σπιτικό φαγητό».

-Ίσως να ανοίξεις και ένα στην Αστάνα…
«Αν άνοιγα εδώ μαγαζί θα έκανα κάτι με γλυκά από αυτά που έμαθα στη Θεσσαλονίκη. Θα γίνονταν οι Καζάκοι 150 κιλά ο καθένας (γέλια). Δεν το έχουν εδώ πολύ με τα γλυκά και θα ξετρελαινόντουσαν».

Ο Μαζωνάκης και ο Κιάμος

-Είδαμε κάποια ποστ σου στο Instagram να ακούς κάτι ξεχασμένα ελληνικά τραγούδια σε ραδιόφωνο του Καζακστάν; Πώς γίνεται αυτό;
«Υπάρχει ένας σταθμός εδώ που τον ανακάλυψα τυχαία. Παίζει κυρίως κάποια τούρκικα τραγούδια, αλλά έχω πετύχει και κάποια ελληνικά, της περασμένης ή προπερασμένης δεκαετίας. Περιττό να σου πω ότι εδώ ακούνε πολύ Μαζωνάκη. Θέλω να τους μάθω και τον Κιάμο, ψάχνω να βρω έναν τρόπο να τους προωθήσω το CD του (γέλια). Να παίξει ‘Φωτιά με φωτιά’ στα ραδιόφωνα της Αστάνα. Να τους ζεστάνουμε λιγάκι».