Βασίλης Σπανούλης: Το αντίο του «μύθου»

Το ρολόι το ζεστό απομεσήμερο της 26ης Ιουνίου, έγραφε 16:58. Η καλοκαιρινή ραστώνη, έμελλε να έχει μία, για πολλούς απρόσμενη, και σίγουρα για όλους δυσάρεστη εξέλιξη. Ένας εκ των κορυφαίων καλαθοσφαιριστών που ανέδειξε ποτέ η Ελλάδα και η Ευρώπη, ο Βασίλης Σπανούλης, έβαζε τέλος στην τεράστια καριέρα του, μετά από είκοσι δύο ολόκληρα χρόνια επαγγελματικής ενασχόλησης.

Με 179 λέξεις στον προσωπικό του λογαριασμό στο instagram, ο 39χρονος γκαρντ, γνωστοποίησε πως σταματάει να κουρσεύει με τα κατορθώματά του τα παρκέ του μπάσκετ, πλημμυρίζοντας εκατομμύρια ζευγάρια ματιών με δάκρυα. «Το μπάσκετ μου χάρισε ένα ανεπανάληπτο ταξίδι γεμάτο από έντονες στιγμές και μεγάλες συγκινήσεις. Μου έδωσε τα πάντα και του έδωσα τα πάντα. Ο Ολυμπιακός αποδείχτηκε το πεπρωμένο μου και το πιο όμορφο λιμάνι μου. Φεύγω περήφανος για όσα σπουδαία κατακτήθηκαν αλλά και για όσα μετά από σκληρή μάχη χάθηκαν. Πάνω απ' όλα φεύγω γεμάτος, γιατί έζησα περισσότερα απ’ όσα ονειρεύτηκα. Μέσα από την καρδιά μου θέλω να ευχαριστήσω όλους όσοι ήταν στο πλευρό μουόλα αυτά τα χρόνια. ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ, ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΟΝΕΙΡΕΥΤΗΚΕ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΜΠΑΣΚΕΤ», ήταν μερικά από τα λόγια του ιστορικού αυτού μηνύματος, που αναμφίβολα σημάδεψε το 2021.

Το κουτί των κατακτήσεων και των ομαδικών και ατομικών διακρίσεων, έκλεισε οριστικά εκείνο το μεσημέρι, όντας υπέρ το δέον γεμάτο. Με τον τελευταίο και σπουδαιότερο για την υστεροφημία του να είναι η πρώτη θέση όλων των εποχών στον πίνακα των σκόρερ στην Ευρωλίγκα με 4455 πόντους. Απέμεναν μόλις 33 για την ακροτελεύτια κορυφή, αυτή του Νίκου Γκάλη στην πρώτη θέση της ιστορίας σε όλα τα ευρωπαϊκά κύπελλα. Ήταν και η μοναδική που δεν πατήθηκε από τον Λαρισαίο υπερπαίκτη, όμως διόλου δεν τον ενδιέφεραν όσο πολλοί νόμιζαν τα ρεκόρ που κατακτούσε μόνος του.



«Φεύγω ευλογημένος για όλα όσα κατάφερα. Χωρίς τους συμπαίκτες και τους προπονητές μου τίποτα από αυτά δεν θα ήταν γεγονός», ήταν οι γεμάτες νόημα φράσεις του στην λαμπρή και ανεπανάληπτη αποχαιρετιστήρια γιορτή της ΚΑΕ Ολυμπιακός. Διότι ούτε η κορυφή στις τελικές πάσες της Ευρωλίγκας, η πρώτη θέση των σκόρερ όλων των εποχών και των πασέρ στην Α1 μπάσκετ και τόσες άλλες πρωτιές (συμμετοχές, εύστοχα δίποντα και τρίποντα, εύστοχες βολές) και τα δεκάδες βραβεία MVP σε Ελλάδα και Ευρώπη, δεν θα είχαν τόση σημασία αν δεν υπήρχε η ιστορία που έγραψε σε ομαδικό επίπεδο με Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό και Εθνική ομάδα. Χωρίς να πάνε πίσω, τα όσα έκανε σε Κεραυνό Λάρισας, Γυμναστικό Λάρισας και Μαρούσι. Η καταμέτρηση σταμάτησε στα 7 πρωταθλήματα και 4 κύπελλα Ελλάδας, στα 3 τρόπαια Ευρωλίγκας και στο ένα Διηπειρωτικό.

Με την γαλανόλευκη φανέλα, το παλμαρέ του κοσμούν έξι μετάλλια. Δύο χρυσά, ένα με την Εθνική Ανδρών στο Ευρωμπάσκετ του 2005 και ένα με την Εθνική Νέων το 2002, δυο ασημένια, ένα στο Παγκόσμιο του 2006 και ένα στους Μεσογειακούς Αγώνες το 2001 και δύο χάλκινα. Ένα με την Εθνική Ανδρών το 2009 στο Ευρωμπάσκετ και ένα με την Εφήβων το 2000 στο ευρωπαϊκό της Κροατίας. Όλα αυτά, συνετέλεσαν στο να αναγνωρίζεται ακόμα και από τους αντιπάλους οπαδούς σε όλα τα γήπεδα της Ευρώπης. Το χειροκρότημα και τα επιφωνήματα θαυμασμού όταν… ζωγράφιζε με τις ενέργειες και τα μεγάλα καλάθια του στα γήπεδα, ίσως να είναι ακόμα πιο σημαντικά-χορταστικά και από τα τρόπαια, την δόξα και το χρήμα που κέρδισε από το μπάσκετ.



Τα δεκάδες και μεγάλα buzzer beater του χάρισαν τίτλους και προκρίσεις. Ο άνθρωπος που αποχώρησε από την ενεργό δράση στις 26 Ιουνίου του 2021 δεν φοβόταν ποτέ να πάρει την ευθύνη. Ακόμα και όταν δεν τα κατάφερνε, το έκανε με θάρρος και με το κεφάλι ψηλά. Και αμέσως πήγαινε στην επόμενη πρόκληση. Αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για εκατοντάδες παιδιά και όχι μόνο ελληνόπουλα. Δεν είναι μόνο ο μεγάλος Γιάννης Αντετοκούμπο που είδε στην καριέρα του να ασκείτε επιρροή από τον Σπανούλη. Πόσοι και πόσοι ξένοι αθλητές που κάνουν ήδη μεγάλη καριέρα ακόμα και στο ΝΒΑ (σ.σ. βλέπε Λούκα Ντόντσιτς) δεν έχουν παραδεχθεί δημόσια πως μεγάλωσαν, δούλεψαν και επηρεάστηκαν από το μεγαλείο του;

Πόσες και πόσες ομάδες δεν κόπιαραν τα συστήματα που τον έβγαζαν να εκτελεί ανελέητα τις αντίπαλες άμυνες; Η χάρη «του συστήματος Σπανούλης» έφτασε μέχρι την άλλη άκρη του Ατλαντικού, σαν μία μίνι-εκδίκηση για το γεγονός πως στο μονοετές όπως αποδείχθηκε πέρασμά του από το κορυφαίο πρωτάθλημα του πλανήτη και τους Χιούστον Ρόκετς, δεν του δόθηκε η απαιτούμενη προσοχή και σεβασμός που άρμοζαν στο ταλέντο και στην προοπτική του. Εκτός αυτών, υπάρχει στην καθομιλουμένη του μπάσκετ η φράση «The Spanoulis move», ελληνιστή η «κίνηση του Σπανούλη». Το αστραπιαίο βήμα πίσω δηλαδή που έκανε για να κερδίσει τον χώρο που απαιτούνταν για να σουτάρει υπό καλύτερες προϋποθέσεις. «Ο κορυφαίος όλων», «ο Έλληνας Κόμπε», «ο πρώτος των πρώτων», «ο Σπανούλης, ο… Θεός», τόσες και τόσες ακόμα ταιριαστές ατάκες.

Για τα κατορθώματά του, την επιρροή που άσκησε σε ολόκληρο το άθλημα και τον τρόπο που αυτό παίζεται σήμερα, μίλησαν από καρδιάς εκατοντάδες άνθρωποι που έχουν γράψει την δική τους χρυσή ιστορία στο μπασκετικό στερέωμα. Χρειάζεσαι δεκάδες ώρες για να τα διαβάσεις όλα, θα χρειαστούν αρκετά χρόνια για να συλλάβει κανείς στο έπακρο το μεγαλείο και την οντότητα του παιδιού που ονειρεύτηκε να παίξει μπάσκετ και όχι μόνο έπαιξε, αλλά ρούφηξε μέχρι και την τελευταία… σταγόνα που αναβλύζει από αυτό. Η 26η Ιουνίου 2021 λοιπόν, θα μείνει για πάντα χαραγμένη στην μνήμη των απανταχού φανατικών φίλων του, εχθρών του και πολύ περισσότερο σε αυτών που τον ευχαριστούν για όσα τους πρόσφερε ένας πραγματικά μεγάλος του είδους.



Που δύσκολα θα υπάρξει ξανά όμοιός του, όμως οι πιθανότητες θα αυξηθούν αν αρκετοί αντιγράψουν το πάθος του και τις ατελείωτες ώρες δουλειάς, την αφοσίωσή του, την αυταπάρνηση και τον καλός εννοούμενο εγωισμό του. Όσο για τον ίδιο, δεδομένα, μετά τις στιγμές ξεκούρασης και οικογενειακής γαλήνης που δικαιούται να απολαύσει, θα συνεχίσει άμεσα να μας απασχολεί με την δουλειά, τις ιδέες και την αγάπη του για το μπάσκετ από άλλο πόστο. Θα θυμόμαστε λοιπόν την φετινή χρονιά ως έναν τεράστιο κύκλο, γεμάτο χαρές και μπασκετική απόλαυση που έκλεισε. Ως την σημαντικότερη στάση της καριέρας ενός μυθικού παίκτη, που είναι όμως ικανός να ανοίξει και να γράψει και άλλα σημαντικά, ολόχρυσα κεφάλαια για τον ελληνικό και όχι μόνο αθλητισμό…

«Για μένα ήταν ένα πολύ μεγάλο ταξίδι στον κόσμο του μπάσκετ. Έμαθα πράγματα σαν άνθρωπος, καλλιέργησα μυαλό και σώμα, έκανα μια πολύ όμορφη οικογένεια, έζησα στιγμές που ποτέ δεν φανταζόμουν. Πάντα είχα υψηλούς στόχους, αλλά ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα πετύχαινα όλα αυτά με τις διοικήσεις, τον κόσμο τους συμπαίκτες μου. Είναι σαν παραμύθι για μένα. Το ταξίδι είχε όμορφες και άσχημες στιγμές. Ότι έκανα, το έκανα με ειλικρίνεια, σεβασμό και εκτίμηση»: Βασίλης Σπανούλης 2021, το ταξίδι τελείωσε…