Λόγια σταράτα, vol.XV: Πιέρ Ισά

Η ξαφνική ανακοίνωση της πρόσληψής του σ’ ένα τόσο καίριο, για οποιαδήποτε ομάδα, πόστο ξεσήκωσε -όπως ήταν εύλογο- πολλές συζητήσεις.

Πριν το σύννεφο της αμφισβήτησης κάτσει πάνω από το κεφάλι του κι αρχίσει να βρέχει, ο Πιέρ Ισά βάζει τα πράγματα στη θέση τους.

-Κύριε Ισά καλησπέρα και συγχαρητήρια για την πρόσληψή σας. Θα λέγατε ότι ο Ολυμπιακός είναι το μέχρι τώρα κορυφαίο σημείο του πλούσιου βιογραφικού σας;

-Καλησπέρα και σας ευχαριστώ. Χαίρομαι που θα δουλέψω ξανά στην Ελλάδα μετά από τέσσερα χρόνια. Ναι, αναμφίβολα είναι. Βέβαια με τέτοια τεφαρίκια που σκοπεύω να φέρω, σύντομα με βλέπω στην Πρέμιερ ή σε καμιά Ρεάλ στη χειρότερη...

-Μακάρι να είναι έτσι όπως τα λέτε, πάντως η μέχρι τώρα συνεργασία σας με τον Ολυμπιακό δεν θα λέγαμε ότι επιβεβαιώνει τον χαρακτηρισμό που αποδίδετε στους πελάτες σας;

-Γιατί; Μήπως δεν είναι τεφαρίκι ο Φρανσουά ο Μοδέστο; Πρώτη μεταγραφή του πρόεδρου ήταν, μην το ξεχνάτε, τότε που δεν είχε αμυντικούς η ομάδα κι ο Λίνεν κόντευε να πάρει αναβολή...

-Ναι, το θυμάμαι, αλλά...

-Τι «αλλά»; Και ήρθα εγώ, ως από μηχανής Ισά, κι έδωσα τη λύση: Έφερα τον αδάμαστο Κορσικανό, δυο μέτρα παληκάρι, βράχος σωστός. Πολυθεσίτης, ωραίος, μπαλωμένος, να τον ρίξεις στον ασβέστη από δεξιά να σου κάνει παπάδες...

-Κι ο Ντιελνά κύριε; Ο Ντιακιτέ; Ο Πίνο;

-Ε, εντάξει, είχαμε και μερικές ατυχίες, δε λέω... Ο μεν Ντιελνά ήθελε λίγο καιρό να ψηθεί, τον οποίον δεν πήρε, ο δε Ντιακιτέ μόνο δεξί μπακ έπαιξε. Βάλτονα αμυντικό χαφ, λέμε, να γίνει το έλα να δεις... Ακούραστος εργάτης ο Γάλλος, κοψίματα, μπαλιές, το ‘να, τ’ άλλο, ασιστ, πανταχού παρών. Ούτε ο Μακελελέ στην ηλικία του τέτοια πράγματα...

-Για τον Πίνο δεν ακούω να λέτε κάτι...

-Κοιτάξτε, κάποιοι παίκτες είναι σαν τα μικρά παιδιά. Θέλουν στοργή, αγάπη, προδέρμ και μια μπάλα για να παίζουν μόνοι τους. Ε, άμα δεν τα δώσεις αυτά εξαρχής στον Χουάν τον Πάμπλο δεν θα δεις προκοπή.

-Εκτός από τη Γαλλία και την Κολομβία, να υποθέσω ότι λόγω καταγωγής εξειδικεύεστε και στην αγορά της Νοτίου Αφρικής;

-Προφανώς. Έχω να σας φέρω κάτι μπερεκέτια από εκεί, άλλο πράγμα... Θα τρίβετε τα μάτια σας με τους ποδοσφαιρικούς θησαυρούς της ιδιαίτερης πατρίδας μου!

-Θα μας δώσετε ένα παράδειγμα;

-Αμέ! Θα σου πω το όνομα και γράψτο όπως στο λέω, γιατί σου δίνω αποκλειστικό: Μπράις Μουν. Παίζει όλη την πλευρά στα δεξιά, σαν 100άρης! Έμβολο κανονικό, με σέντρα ακριβείας! Θα πάθετε πλάκα! Για να καταλάβεις για τι παίκτη μιλάμε, σκέψου ότι πρέπει να αξίζει τουλάχιστον ίσαμε 20 Κουμάλο.

-Εεε... πρώτον σχεδόν όλοι οι παίκτες αξίζουν όσο 20 Κουμάλο. Δεύτερον, ο Μουν έχει ήδη παίξει εδώ τρία χρόνια, μεταξύ 2008-2011, σε ΠΑΟ και ΠΑΟΚ.

-Ε και; Τώρα που θα τον φέρω εγώ θα είναι σαν καινούριος! Μουν 2.0 δηλαδή, βελτιωμένη εκδοχή του προηγούμενου, άγουρου εαυτού του.

-...

-Γιατί στραβώνεις, ρε συ; Ποιον περίμενες να φέρω δηλαδή, τον Τσαμπαλάλα ή τον Πίενααρ; Αν θέλετε ντε και καλά «όνομα» υπάρχει πάντα κι ο Λούκας ο Ραντέμπε. 44 χρονών βέβαια κι έχει σταματήσει την μπάλα 8 χρόνια, αλλά που να τον δεις. Ορεξάτος, αθλητικότατος, με διεθνείς εμπειρίες...

Γιάννης Τσαούσης

www.fightclub.gr

Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr

Follow @mikros_satrapis


Follow @fightclub_