«Κόμμα αλλάζουμε, ομάδα ποτέ ή όταν ο Μίκης Θεοδωράκης συνάντησε το ποδόσφαιρο»

Το βιβλίο «Κόμμα αλλάζουμε, ομάδα ποτέ ή όταν ο Μίκης Θεοδωράκης συνάντησε το ποδόσφαιρο», που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Ιανός», είναι το αποτέλεσμα μιας μεθοδικής δουλειάς που ξεκίνησε πολύ πριν ο πολύπειρος συντάκτης Γιάννης Γεωργάκης πιάσει την πένα του (ή το πληκτρολόγιο) για να γράψει.

Ξεκίνησε όταν ο Νίκος Μάλλιαρης, μεθοδικά και με υπομονή, αποφάσισε να κρατήσει κάθε λεπτομέρεια που μαρτυρά την σχέση του Μίκη Θεοδωράκη, με το «άθλημα των αθλημάτων», συγκεντρώνοντας πολύτιμο αρχειακό υλικό, το οποίο έφτασε η ώρα να αναδειχθεί με τον μοναδικό τρόπο του πολύπειρου συντάκτη.

Στις σελίδες του ο αναγνώστης μπορεί να μάθει το πώς ο κορυφαίος Έλληνας μουσικοσυνθέτης συνδέεται με το ποδόσφαιρο, όχι μόνο λόγω της αγάπης του για τον Ολυμπιακό, αλλά -κυρίως- μέσα από την αναγνώριση της λαϊκότητας και της μαζικότητας που περιέχει το άθλημα.

Σε αυτό περιγράφεται η διαδρομή, σχεδόν ενός αιώνα, του παγκόσμιου Μίκη και τονίζεται η σύνδεσή του με τον πολιτισμό, τις τέχνες και σε τελική ανάλυση την κοινωνία, σε… πείσμα του σύγχρονου προσώπου του αθλήματος, το οποίο περιορίζεται στη βία, την παραβατικότητα αλλά και την ακραία εμπορευματοποίησή του.


Αποσπάσματα από το βιβλίο

«Πρώτα παίζεις μπάλα και επιλέγεις ομάδα και μετά γίνεσαι γιατρός, δικηγόρος ή αποκτάς οποιοδήποτε άλλο επάγγελμα, ή και κόμμα», παρατήρησε εύστοχα ο Μίκης Θεοδωράκης. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, στην Ελλάδα, ένα μέρος της υψηλής διανόησης θεωρεί το ποδόσφαιρο «όπιο του λαουτζίκου». Όταν ο Μαρξ έγραφε το 1844 ό τι η θρησκεία είναι το όπιο του λαού, ήθελε να καταδείξει πως ο άνθρωπος πρέπει να διεκδικεί την πραγματική ευτυχία και όχι την απατηλή. Το ποδόσφαιρο εμφανίστηκε αιώνες μετά τις επίσημες θρησκείες, ωστόσο, σε λιγότερο από εκατό έτη, εξελίχτηκε σε παγκόσμια κοσμική θρησκεία, με το σύνολο των πιστών του να ξεπερνάει το αριθμητικό σύνολο του ποιμνίου των κορυφαίων θρησκειών. Το κοινό στοιχείο ανάμεσα στο ποδόσφαιρο και στη θρησκεία είναι ότι διαθέτουν πιστούς οπαδούς, λατρεύονται σε «ναούς» και στηρίζονται στο ίδιο δόγμα, το «πίστευε και μη ερεύνα» […]

«Ο ελληνικός λαός ζει με το ποδόσφαιρο. Η ομάδα του είναι ιδανικό, είναι όραμα, είναι η πίστη του», θα πει ο Μίκης Θεοδωράκης στο «Χίλτον». Ωστόσο, στις μέρες μας, όχι μονάχα το ποδόσφαιρο, αλλά και τέχνες, ελέγχονται σε μεγάλο βαθμό από εξουσίες που δεν σέβονται τον δημιουργό, τον άνθρωπο, τις αξίες. Όμως, η ανάθεση της διαχείρισης της ζωής μας στους κάθε λογής δημαγωγούς, τυχοδιώκτες και διεφθαρμένους μήπως είναι έργο αποκλειστικά δικό μας; […]