Κάθε πέρυσι και καλύτερα…

Η αλήθεια είναι ότι και εγώ την… πάτησα μαζί με πολλούς άλλους και περίμενα ότι φέτος θα παρακολουθούσα ένα πολύ πιο θεαματικό πρωτάθλημα από το περσινό. Οι οιωνοί ήταν οι καλύτεροι, αλλά πριν καν χειμωνιάσει, τα δείγματα γραφής αποδεικνύουν με σαφήνεια ότι οι ελπίδες ήταν φρούδες…

Γράφει ο Σταύρος Χονδροθύμιος

Έχοντας παρακολουθήσει 12 αγωνιστικές της Σούπερ Λιγκ, ομολογώ όχι τόσο από επιθυμία, αλλά λόγω επαγγελματικής… υποχρέωσης, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι από τις 16 ομάδες, μόνο μία αποδίδει καλύτερα από πέρυσι, δύο κινούνται στα αγωνιστικά επίπεδα που περιμέναμε και 13 παίζουν χειρότερη μπάλα, μη δικαιώνοντας τις προσδοκίες του Αυγούστου. Για να εξηγούμαι, κάνω λόγο μόνο για το θέαμα που προσφέρουν οι ποδοσφαιριστές.

Ο Πανιώνιος είναι ο μοναδικός που έχει θετικότατο πρόσημο και αποδίδει πέρα από κάθε φαντασία. Η ομάδα του Ουζουνίδη, άρχισε τη χρονιά με πολλά προβλήματα και ως ένα από τα φαβορί για υποβιβασμό, αλλά από πολύ νωρίς έδειξε ότι φέτος θα είναι η ευχάριστη έκπληξη του πρωταθλήματος. Ολυμπιακός και Ηρακλής είναι περίπου στο ίδιο αγωνιστικό επίπεδο που περίμενε η ποδοσφαιρική πιάτσα και πέραν αυτών, οι υπόλοιπες ομάδες άλλες περισσότερο άλλες λιγότερο, απογοητεύουν με την εικόνα τους στο χορτάρι.

Περίμενα να δω έναν πιο θεαματικό Παναθηναϊκό, μιας και διατήρησε τον ίδιο κορμό και προπονητή, κινήθηκε μεταγραφικά πιο νωρίς από ποτέ και έκλεισε το ρόστερ του σε χρόνο ρεκόρ. Όμως οι «πράσινοι» ούτε παραγωγικό ποδόσφαιρο παίζουν, ούτε έχουν γοητεύσει με την απόδοσή τους και προβληματίζει η αγωνιστική τους ανάπτυξη.

Στην Τούμπα ο αέρας αισιοδοξίας που ήρθε μαζί με τους Άρνεσεν, Τούντορ, Μπερμπάτοφ και τις υπόλοιπες μεταγραφές, πολύ γρήγορα χάθηκε και ο ΠΑΟΚ είναι εξαιρετικά αναποτελεσματικός. Άλλον «δικέφαλο» υπολόγιζα να δω και άλλον είδα, αλλά αυτός που παρουσιάζεται δεν έχει καμία σχέση με αυτόν που βλέπαμε πέρυσι στο ίδιο χρονικό σημείο.

Με ανυπομονησία ήθελα να παρακολουθήσω την ΑΕΚ να επιστρέφει δυναμικά, να παίζει ωραία μπάλα και να δώσει σε όλους να καταλάβουν πόσο πολύ έλειψε αυτά τα δύο χρόνια. Το τελευταίο το καταλάβαμε, όμως ακόμα δεν έχει μαγέψει με τις εμφανίσεις της, παρά το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή είναι στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας.

Κατώτερος του αναμενομένου είναι και ο Αστέρας Τρίπολης. Οι Αρκάδες περίμενα να είναι ένα… κλικ πιο πάνω από πέρυσι ή έστω στο ίδιο επίπεδο, με δεδομένο ότι άρχισαν τη σεζόν πιο αργά και όχι από τον Ιούλιο όπως τα περασμένη έτη. Όμως ούτε αυτοί κατάφεραν να ικανοποιήσουν το φιλοθεάμον κοινό!

Ένας από τους λόγους που πίστευα ότι το φετινό πρωτάθλημα θα ήταν το πιο συναρπαστικό των τελευταίων ετών ήταν η μάχη για την είσοδο στα πλέι οφ, υπολογίζοντας ότι ο Ατρόμητος θα διαδραμάτιζε σημαντικό ρόλο. Η ομάδα του Περιστερίου, χωρίς σημαντικές αλλαγές στο δυναμικό τους, έχοντας ένα αξιόλογο ρόστερ και εξαιρετική οργάνωση, δεν θυμίζει σε τίποτα το ελκυστικό σύνολο των τελευταίων ετών και χωρίς αμφιβολία είναι η μεγάλη απογοήτευση της Λίγκας.

Απορίας άξιο είναι πως ο ΠΑΣ Γιάννινα που διατήρησε την ίδια ομάδα και τον ίδιο (ικανό) προπονητή, δεν διατήρησε την ίδια αγωνιστική εικόνα και πλέον δεν είναι το ίδιο δυσκολοκατάβλητος αντίπαλος! Τη δυναμική του έχει χάσει και ο Παναιτωλικός που δείχνει να μην έχει την ίδια αποφασιστικότητα, ενώ και η Σκόντα Ξάνθη έπαψε να μας παρουσιάζει το θεαματικό και επιθετικό ποδόσφαιρο που βλέπαμε πέρυσι.

Λεβαδειακός και Βέροια, γύρισαν στα παλιότερα στάνταρ τους, και μας αποδεικνύουν ότι η περασμένη σεζόν ήταν μια (θετική) παρένθεση. Παράλληλα, για διαφορετικούς λόγους Πανθρακικός και Καλλονή δείχνουν να έχουν χάσει τη… σπίθα που είχαν στα περασμένα πρωταθλήματα και ο Πλατανιάς τώρα αρχίζει να βρίσκει τα πατήματά του και να μας θυμίζει την περσινή αξιόμαχη ομάδα.

Εν κατακλείδι, αντί στο πρωτάθλημά μας να ανεβαίνει χρόνο με τον χρόνο το επίπεδο των ομάδων μας ή έστω να παραμένει ίδιο, παρατηρούμε ότι φέτος, το θέαμα που μας προσφέρουν, δεν το λες και… γοητευτικό. Απεναντίας, όχι μόνο στερούμαστε θεάματος, αλλά για κάποιον ανεξήγητο λόγο, πλέον οι ομάδες μας, δεν παρουσιάζουν το ίδιο πάθος, την ίδια δυναμική. Και μην ρίξουμε τις ευθύνες στην οικονομική κρίση, γιατί και τα περασμένα χρόνια λειτουργούσαμε με παρόμοια μπάτζετ, πάλι αρκετές ομάδες δεν είχαν τη δυνατότητα πολλών μεταγραφών και έπαιζαν με νεαρούς Έλληνες παίκτες, αλλά η εικόνα τους μέσα στον αγωνιστικό χώρο, ήταν σαφώς καλύτερη!

Το «προϊόν» όσο πάει γίνεται όλο και λιγότερο ελκυστικό και για το μειωμένο ενδιαφέρον του κοινού, ευθύνεται πέραν των άλλων και αυτός ο παράγοντας. Οπότε καλό θα είναι, πριν αρχίσουν την γκρίνια οι διοικήσεις για τη μειωμένη προσέλευση, να αναλογιστούν τι προσφέρουν και σε ποια τιμή!