Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ: Ο βασιλιάς της ραβέρσας

Άλλαξε το όνομα του

Αντίκρισε το πρώτο φως του ήλιου στις 16 Απριλίου 1947 και το αρχικό του όνομα ήταν Λιούις Άλτσιντορ Τζούνιορ. Το 1971 απέρριψε το καθολικισμό, ασπάστηκε το Ισλάμ και άλλαξε το όνομά του σε Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ, το οποίο σημαίνει «ευγενικός, ισχυρός και υπηρέτης».

Γράφει ο Παναγιώτης Ιωάννου

Ήταν μοναχοπαίδι και ο πατέρας του εργαζόταν ως αστυνομικός, ενώ ήταν και μουσικός της τζαζ. Η μητέρα του ήταν ταμίας σε πολυκατάστημα.

Κάρφωνε στα 13 του

Όταν γεννήθηκε ζύγιζε λίγο πάνω από 5,75 κιλά και είχε ύψος 57 εκατοστά, ενώ στην ηλικία των εννέα ετών ήταν 1,73. Στα 13 του είχε ύψος 2 μέτρα και 3 εκατοστά και μπορούσε να καρφώνει.

Γεννημένος να κυριαρχεί

Φοίτησε σε γυμνάσιο καθολικών στο Μανχάταν, συγκεκριμένα στο «Power Memorial Academy» όπου με αυτόν σημαιοφόρο η ομάδα κατέγραψε απίστευτες επιδόσεις: Σε 81 παιχνίδια είχε απολογισμό 79 νίκες (οι 71 εξ αυτών συνεχόμενες) και μόλις 2 ήττες. Με εκείνη την ομάδα κατέκτησε 3 γυμνασιακά πρωταθλήματα, πέτυχε συνολικά 2.067 πόντους, ενώ την περίοδο φοίτησής του στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια αναδείχθηκε 2 φορές πολυτιμότερος παίκτης του NCAA.

Την τριετία 1966-1969 αγωνιζόμενος στο UCLA σε σύνολο 90 αναμετρήσεων η ομάδα κατέκτησε 88(!) νίκες.Του απονεμήθηκε δις το βραβείο του παίκτη της χρονιάς, ενώ πανηγύρισε 3 κολεγιακά πρωταθλήματα.

Απαγορεύτηκε το κάρφωμα εξαιτίας του

Το 1967 οι ιθύνοντες το κολεγιακό πρωτάθλημα αποφάσισαν ομόφωνα την απαγόρευση του καρφώματος, επειδή ο Τζαμπάρ λόγω του ύψους του έκανε συνεχώς αυτή την κίνηση, κάτι που δεν θεωρήθηκε δίκαιο απέναντι στους αντιπάλους. Ο κανονισμός διατηρήθηκε ως το 1976.

Ο άνθρωπος που τον ανέδειξε



Ο θρυλικός Τζον Γούντεν, ο άνθρωπος που μέσα σε μια 12ετία κατέκτησε 10 πρωταθλήματα NCAA ως επικεφαλής του UCLA, ενώ έγινε και ο πρώτος που εισήχθη στο Hall of Fame τόσο ως παίκτης (1961), όσο και ως προπονητής (1973), ανακάλυψε το διαμάντι που ονομάζεται Τζαμπάρ και το σύστησε στο ευρύ κοινό.

Απέρριψε την εθνική το 1968

Ο περί ου ο λόγος ήταν πολλά παραπάνω από ένας σπουδαίος μπασκετμπολίστας. Φύσει ανυπότακτο πνεύμα και με έντονες πολιτικές ανησυχίες δεν δίστασε στιγμή να στηλιτεύσει με παρρησία τη διαφορετική μεταχείριση των μαύρων έναντι των λευκών, την περιθωριοποίησή τους και να σταθεί αρωγός στην εξάλειψη ρατσιστικών αντιλήψεων.

Η εξοχή πορεία που διέγραφε, του άνοιξαν το 1968 διάπλατα την πόρτα για την εθνικής Αμερικής. Ωστόσο, εκείνος απέσυρε την συμμετοχή του από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μεξικού το 1968, στέλνοντας το δικό του μήνυμα.

Τα πιο διάσημα γυαλιά



Ο κερατοειδής του πρωταγωνιστή γρατζουνίστηκε δύο φορές. Μια στο κολέγιο και μια στο ΝΒΑ. Έτσι, προκειμένου να ελαχιστοποιήσει τις πιθανότητες να υποστεί σοβαρή ζημιά στο μέλλον, αποφάσισε την υπόλοιπη του καριέρα να παίζει με γυαλιά.

Το κέρμα

Το 1969 οι Μιλγουόκι Μπακς και οι Φοίνιξ Σανς έστριψαν ένα κέρμα, αναφορικά με το ποια από τις δύο θα έκανε την πρώτη επιλογή στο ντραφτ. Τα «ελάφια» βγήκαν νικητές στο στρίψιμο, επέλεξαν τον Τζαμπάρ και τα υπόλοιπα είναι ιστορία…

«The Sky Hook»

Εκείνος υιοθέτησε και διέδωσε πρώτος στο μπασκετικό γίγνεσθαι τη περίφημη ραβέρσα (Sky Hook), μια κίνηση που εξελίχτηκε σε σήμα κατατεθέν του και διδάχτηκε στην πέμπτη τάξη από τον προπονητή Μίκαν Ντριλ. Όπως έχει αναφέρει ο ίδιος σε συνέντευξή του, «ήταν το μοναδικό σουτ που δεν υπήρχε περίπτωση να μου γυρίσει μπούμερανγκ».

Στην κορυφή του Ολύμπου

Με την αγαπημένη του κίνηση, με αυτή που όσα χρόνια και αν περάσουν θα συντηρείται ολοζώντανη στη μνήμη των πιστών του μπάσκετ, έμελλε στις 5 Απριλίου 1984 να αναρριχηθεί στην κορυφή της λίστας των σκόρερ όλων των εποχών του ΝΒΑ με 31.422 πόντους, προσπερνώντας τον Γουίλ Τσάμπερλεϊν. Τότε, φορούσε την φανέλα των Λος Άντζελες Λέικερς και αντιμετώπιζε εκτός έδρας τους Γιούτα Τζαζ. Οι στιγμές πρωτοφανής αποθέωσης που ακολούθησαν, δεν είναι δυνατό να περιγραφούν με λέξεις.



Το τρομερό Game Winner του 1974

Μπορεί μια ήττα να εντυπωθεί στο συλλογικό υποσυνείδητο ισχυρότερα από μια νίκη; Όχι θα ισχυριστούν πολλοί, μα αυτό ακριβώς συνέβη στους τελικούς του ΝΒΑ του 1974 μεταξύ Μπόστον Σέλτικς και Μιλγουόκι Μπακς.

Αν και οι «Κέλτες» θριάμβευσαν και σήκωσαν στον ουρανό το απαστράπτον τρόπαιο του πρωταθλητή, επικρατώντας στη σειρά των τελικών με σκορ 4-3, το νικητήριο σουτ του Τζαμπάρ στο Game 6, 3 δέκατα πριν από τη λήξη της δεύτερης παράτασης μέσα στο «TD Garden», παραμένει αλησμόνητο.



MVP ετών… 38



Η εκκίνηση στους τελικούς του ΝΒΑ για τους «λιμνανθρώπους» το 1985 υπήρξε εφιαλτική. Το ναυάγιο του πρώτου αγώνα με σκορ 148-114 και η ντροπιαστική ήττα απέναντι στους Σέλτικς έκανε πολλούς να ξεγράψουν τους Λέικερς, εξαπολύοντας πυρά εναντίον ολόκληρου του οργανισμού.

Ωστόσο, ως πραγματικός ηγέτης, ο Τζαμπάρ επωμίστηκε όλη την ευθύνη για την κάκιστη εικόνα και αποσυμπίεσε τους συμπαίκτες του. Όχι μόνο αυτό, αλλά εκείνος στο επόμενο ματς σάλπισε το σύνθημα αντεπίθεσης και ισοφάρισε σχεδόν μόνος του τη σειρά σε 1-1 (30π, 17ρ, 8 ασίστ, 3 κλεψ).

Από εκεί και πέρα, οι εμφανίσεις του φάνταζαν διαστημικές. Εμποτισμένος με τη στόφα του ηγέτη και με μια εξωγήινη αυτοπεποίθηση έκανε τα πάντα στο παρκέ. Με αυτόν τον τρόπο, θαρρείς σχεδόν μόνος του οδήγησε τους Λέικερς στο πρωτάθλημα επικρατώντας στους τελικούς με σκορ 4-2. Δεκατέσσερα χρόνια μετά α το 1971 ανακηρύσσεται ξανά ο πολυτιμότερος των τελικών.

Στο πάνθεον της αιωνιότητας

Ο ίδιος είχε αναφέρει κάποτε: «ένας άνθρωπος μπορεί να είναι βασικό συστατικό μιας ομάδας, αλλά δεν μπορεί να φτιάξει μια ομάδα». Και ίσως αν διατύπωνε την παραπάνω ρήση οποιοσδήποτε άλλος να είχε δίκιο.

Εντούτοις, αν ρίξει κανείς μια ματιά στα στατιστικά και το παλμαρέ του, τότε ένα πράγμα είναι σίγουρο: ότι δεν πρόκειται να συμφωνήσει μαζί του.

• 6 φορές MVP του NBA στην κανονική περίοδο (1971, 1972, 1974, 1976, 1977, 1980)
• Συμμετείχε 19 φορές (αριθμός ρεκόρ) σε All- Star Game
• 6 δαχτυλίδια του ΝΒΑ (1971 με τους Μιλγουόκι Μπακς και 1980, 1982, 1985, 1987, 1988 με τους Λέικερς)
• 2 φορές MVP σε τελικούς (1971,1985)
• Καλύτερος ρούκι της χρονιάς (1970)
• 2 φορές πρώτος σκόρερ της σεζόν (1971, 1972)
• 1 φορά πρώτος ριμπάουντερ (1976)
• 4 φορές πρώτος σε τάπες (1975, 1976, 1979,1980)
• Συμπεριελήφθη 5 φορές στην καλύτερη αμυντική πεντάδα (1974, 1975, 1979, 1980, 1981)
• Εισήχθη στο Hall of Fame το 1995
• Πρώτος σκόρερ όλων των εποχών στο ΝΒΑ (38.387 πόντοι)
• Πρώτος σε λεπτά συμμετοχής (57.446)
• Πρώτος σε προσπάθειες που επιχείρησε εντός παιδιάς (28.307)
• Περισσότερες εύστοχες προσπάθειες εντός παιδιάς (15.837)

Τερμάτισε την ένδοξη πορεία του σε ηλικία 42 ετών.