Καλτ ξένοι στο ελληνικό μπάσκετ (Part II)

Οι τεράστιες μορφές που πέρασαν από το ελληνικό μπάσκετ δεν έχουν… τέλος. Και μετά το Part I με τους τροφαντούς, το Part II έρχεται, πιο πολυσυλλεκτικό, με άλλες πέντε «περιπτωσάρες» που είδαμε στην Α1 και μας ξυπνούν όμορφες μνήμες.

Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης

Ένας καρπερός, ένας τρελός, ένας «παντοφλάκιας», ένας γκαφατζής και ένας… άγριος συνθέτουν όχι ποντιακό ανέκδοτο, αλλά τη δεύτερη πεντάδα που σας παρουσιάζουμε.

Γουίλι Άντερσον: Ο… καρπερός που έσπερνε παντού «κουτσούβελα»


Σπουδαίος παίκτης, μέχρι και μέλος της χάλκινης στη Σεούλ το 1988 Team USA… Έπαιξε στον Ολυμπιακό τη σεζόν του πρώτου τριπλ κράουν (1997), αν και δεν έβγαλε τη χρονιά καθώς ο Ντούσαν Ίβκοβιτς τον απέπεμψε ως αδιάφορο, κι εν συνεχεία ήταν πολύτιμος για την ΑΕΚ που έφτασε στον τελικό της Ευρωλίγκας το 1998. Ο Γουίλι Άντερσον όμως, με την αξιόλογη καριέρα εννιά ετών στο ΝΒΑ, «σκόραρε» περισσότερο εκτός παρκέ, παρά εντός. Ο αθεόφοβος κατάφερε να «σπείρει» τον καρπό του σχεδόν παντού, καθώς απέκτησε εννιά παιδιά από επτά διαφορετικές γυναίκες. Κι επειδή το μπάσκετ δεν κρατά για πάντα και τα συμβόλαια που έκανε δεν ήταν τεράστια, κάποια στιγμή τα λεφτά… στέρεψαν. Ο καρπερός Γουίλι βρέθηκε πολλές φορές ενώπιον του δικαστηρίου για μη καταβολή διατροφής για τα κουτσούβελά του, ενώ του επιβλήθηκε ακόμη και ποινή φυλάκισης. Οι πληροφορίες πως πλέον έχει πάρει άδεια ταξί ως πολύτεκνος και δουλεύει τριπλοβάρδια για να πληρώνει τις πρώην και τα παιδιά του ελέγχονται ως ανακριβείς.

Ντέρικ Τσίβιους: Δάφνη ή… Δαφνί;


Παικτάρα, αλλά για… τρελοκομείο, όπως μαρτυρούν όλοι όσοι τον έζησαν στη Δάφνη στα μέσα των 90’s. Μετά από εντυπωσιακή κολεγιακή καριέρα επελέγη στο «16» του ντραφτ από τους Ρόκετς κι έπαιξε για μια τριετία στο ΝΒΑ, προτού «υποβιβαστεί» στο CBA και πάρει το δρόμο της ξενιτιάς που τον έφερε στα μέρη μας. Εκεί «βαπτίστηκε» από Τσίβους... Τσίβιους και αυτό το όνομα έμεινε. «Πολυβόλο» ολκής, σε περίπου ενάμιση χρόνο στην Α1 είχε 25+ πόντους ανά αγώνα και ήταν πέμπτος σκόρερ του πρωταθλήματος το 1994. Ο χαρακτηρισμός ιδιόρρυθμος είναι «φτωχός» για να αντικατοπτρίσει τη… λόξα που κουβαλούσε. Εμφανιζόταν με πολλά τσιρότα σε όλο το σώμα του, όχι γιατί κοβόταν στο ξύρισμα, αλλά γιατί… έτσι, μια μέρα πήγε στην προπόνηση κουβαλώντας το δίσκο του πρωινού, ενώ μια άλλη φορά τον έψαχναν εν ώρα προπόνησης και τον βρήκαν να κάνει ποδήλατο που είχε δανειστεί από ένα παιδάκι σε ένα δρόμο κοντά στο κλειστό.

Ματ Φρίτζι: Η «παντόφλα» έκανε τη δουλειά της


Αν δεν τον θυμάστε, δεν σας αδικούμε. Ίσως κι ο ίδιος να μη θυμάται πως πέρασε (και δεν ακούμπησε) από τον Ολυμπιακό το Γενάρη του 2006. Ο λευκός φόργουορντ ήρθε ως λύση μόνο για την Ευρωλίγκα, πέτυχε έξι πόντους σε δύο αγώνες και… λάκισε μετά από μόλις δύο εβδομάδες. Ο Γιόνας Καζλάουσκας μάταια τον περίμενε στο αεροδρόμιο για το Τρεφλ. Ο Ματ Φρίτζι, που κάποιοι ιερόσυλοι παρομοίασαν με τον Νοβίτσκι επειδή ήταν ξανθός και σούταρε (!), δίχως να ενημερώσει κανέναν την «κοπάνησε», με… δικαιολογία πως δεν αισθανόταν καλά στην Αθήνα και ήθελε να παίζει ΚΑΙ στο πρωτάθλημα. Οι κακές γλώσσες λένε πως η αρραβωνιαστικιά του, που είχε μείνει στις ΗΠΑ, τον είχε τρελάνει στη μουρμούρα και ο καψουρεμένος Αμερικανός υπέκυψε στην παντόφλα επιστρέφοντας κοντά της. Σε εκείνη μπορεί να έλειψε, στον Ολυμπιακό πάντως καθόλου ο μετέπειτα διεθνής με το… Λίβανο.

Άντονι Πελ: Το ασανσέρ και τα χαμένα καρφώματα


Καλοκαίρι του 1995 και η ΑΕΚ αρχίζει μια νέα εποχή με φιλοδοξίες. Πλάι στους παγκόσμιους εφήβους Κακιούζη, Χατζή και Μπαρλά, έρχεται και ένα «θηρίο» από τις ΗΠΑ. Ο Άντονι Πελ, νούμερο 44 του ντραφτ από τους Νάγκετς, εντυπωσίαζε με την α λα Ντουάιτ Χάουαρντ σωματοδομή του. Δυστυχώς αποδείχτηκε πως στα καρφώματα είχε αντίστοιχο ποσοστό με αυτό του «superman» στις βολές. Ο 23χρονος σέντερ απέτυχε πολλάκις προ κενής… εστίας προκαλώντας γέλια. Όχι όμως τόσα, όσα όταν τραυματίστηκε σοβαρά στο γόνατο από ασανσέρ, το οποίο του έκλεισε το πόδι στην πόρτα του! Δεν έκανε ποτέ καριέρα ανάλογη των (σωματικών) προσόντων του, πέρασε από Παπάγου, Δάφνη, Κύπρο, δεν «ακούμπησε» το ΝΒΑ και μάλλον ως το τέλος της καριέρας του πήγαινε από τις σκάλες.

Κάρεϊ Σκάρι: Ή μάλλον… Scary


Τρομακτικά προσόντα, αλλά και τρομακτικός τύπος. Ο Κάρεϊ Σκάρι ήταν ο μπασκετικός… Ντέταρι της εποχής Κοσκωτά και χρειάστηκαν πολλά εκατομμύρια για να αφήσει το ΝΒΑ και να έρθει στον Ολυμπιακό το 1988. Όσο ταλέντο είχε, άλλη τόση τρέλα κουβαλούσε και η έφεσή του-πέρα από τα καρφώματα-σε ναρκωτικά και αλκοόλ επιδείνωναν την κατάσταση. Την οργή του γνώρισε από κοντά ο Στιβ Γιατζόγλου. Σε ένα φιλικό με το Παγκράτι έπεσε άτσαλα στο παρκέ και βγήκε ο αγκώνας του. Ο προπονητής του επιχείρησε να τον ξαναβάλει στη θέση του, αλλά στη συνέχεια ο Αμερικανός ενημερώθηκε από δικούς του γιατρούς πως η επαναφορά δεν είχε γίνει σωστά και κινδύνευε με μεγάλη ζημιά. Ο Σκάρι «φόρτωσε», πήγε στην προπόνηση με γύψο και ο θρύλος λέει πως άρχισε να κυνηγά τον Γιατζόγλου σε όλους τους χώρους του κλειστού, μέχρι και στο πάρκινγκ, απειλώντας τον ακόμη και με μαχαίρι. Λένε πως λίγη ώρα μετά, μετανιωμένος, του έλεγε «σ’ αγαπώ, δεν πρέπει να μαλώνουμε». Η συνέχεια για τον Σκάρι δεν είναι τόσο αστεία. Δεν στέριωσε πουθενά, οι «ουσίες» τον κυρίευσαν και κατέστρεψαν τη ζωή του οδηγώντας τον από τους δρόμους μέχρι τη φυλακή.