ΗΠΑ – Μεξικό: Μια ατέρμονη «μάχη» με στόχο το Gold Cup

Στο άκουσμα ενός αγώνα μεταξύ του Μεξικού και των ΗΠΑ, στο μυαλό μας δεν έρχεται μόνο το ποδόσφαιρο. Για χρόνια αυτές οι δύο χώρες παρότι γειτονικές, κρατούν μια ψυχρή στάση μεταξύ τους και ανέκαθεν το κλίμα μύριζε «μπαρούτι». Η νοητή γραμμή των 3,145 χιλιομέτρων που τους χωρίζει, έχει γίνει πολλές φορές η αιτία για εμπάργκο ενώ αυτά τα σύνορα είναι ίσως τα πιο αιματοβαμμένα που υπάρχουν στον πλανήτη.

Ευτυχώς όμως όταν μιλάμε για ποδόσφαιρο όλα αλλάζουν. Οι «αθλητικές» σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Μεξικού είναι καλές και πάντα ο ανταγωνισμός των παικτών κρατούσε για 90’ λεπτά. Αύριο τα ξημερώματα οι δύο χώρες της κεντρικής Αμερικής θα αναμετρηθούν για έκτη φορά σε τελικό Gold Cup με τους Αμερικάνους να παίζουν στην έδρα τους και να θέλουν να ισοφαρίσουν σε τίτλους τους Μεξικανούς γείτονές τους.

Η ιστορία πάει πίσω στο 1991 όταν και έγινε η πρώτη διοργάνωση του Gold Cup, από τότε έχουν γίνει 14 τουρνουά(μαζί με το φετινό) από τα οποία μόλις σε ένα δεν έχουν συμμετάσχει καμία από τις δύο ομάδες. Στο Gold Cup του 2002 ο Καναδάς κέρδισε στον τελικό την «φιλοξενούμενη» Κολομβία και έγινε η πρώτη ομάδας έως και σήμερα που έχει στεφθεί πρωταθλήτρια βόρειας και κεντρικής Αμερικής εκτός του Μεξικού(7) και των ΗΠΑ(6).

1993

Η πρώτη συνάντησή τους σε τελικό έγινε το 1993 στο δεύτερο Gold Cup. Ήταν η πρώτη από τις συνολικά μόλις δύο φορές που το τουρνουά διεξήχθη στο Μεξικό. Εκεί οι γηπεδούχοι ήταν το αδιαμφησβήτητο φαβορί για τον τίτλο καθώς στα τρία ματς του ομίλου σκόραραν συνολικά 18 γκολ από τα οποία τα 17 τα έβαλαν σε δύο ματς(9 με Μαρτινίκα και 8 με τον Καναδά). Από την άλλη, οι ΗΠΑ με 3/3 στον όμιλο έδειξαν πως θα είναι μια δύσκολη αποστολή για τους Μεξικανούς. Στον τελικό του Αζτέκα όμως ο διασυρμός για τους Αμερικάνους ήταν αναπόφευκτος. Το 4-0 κάτω από τα βλέμματα 130,000 θεατών ήταν ηδονικό για τους Μεξικανούς που κατέκτησαν το πρώτο τους τρόπαιο. Σκόρερ ήταν οι Αμπρίζ, Ζαγκέ, Καντού ενώ ο Άρμστρονγκ είχε πετύχει αυτογκόλ για την ομάδα του.

1998

Τέσσερα χρόνια μετά την διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου από τους Αμερικάνους, οι διαφορές είχαν μικρύνει μεταξύ των δύο ομάδων. Οι ΗΠΑ είχαν αρχίσει να δίνουν μεγαλύτερη σημασία στο ποδόσφαιρο, θέλοντας να κάνουν ένα πρωτάθλημα αντάξιο των Ευρωπαϊκών. Έχοντας κρατήσει ένα πολύ καλό κορμό από το Μουντιάλ, έφτασαν στον τελικό με ισάριθμες νίκες στους αγώνες τους. Από την άλλη το Μεξικό ήταν σε κακό «φεγγάρι» χωρίς όμως να αντιμετωπίσει ιδιαίτερες δυσκολίες στον δρόμο για τον τελικό. Στο Memorial Coliseum του Λος Άντζελες και υπό τα βλέμματα 90,000 θεατών το Μεξικό σόκαρε τις ΗΠΑ, νικώντας 1-0 με γκολ του «el matador» Ερνάντεζ και έκανε ένα άτυπο 2-0 στους μεταξύ τους τελικούς.

2007

Έπρεπε να περάσουν εννιά χρόνια και τέσσερα Gold Cup για να αναμετρηθούν και πάλι σε τελικό. Οι ομάδες που συμμετέχουν είναι πλέον 12 και χώρες όπως ο Παναμάς, η Κόστα Ρίκα και ο Καναδάς έχουν δυσκολέψει τις ζωές Αμερικάνων και Μεξικανών. Οι ΗΠΑ πέρασαν εύκολα τον όμιλο με 3/3 έχοντας στο ρόστερ τους παίκτες που έπαιζαν σε μεγάλα πρωταθλήματα όπως οι Ντόνοβαν, Μπίσλει, Ντέμπσει, Χάουαρντ και Μποκανέγκρα. Το Μεξικό δυσκολεύθηκε αρκετά και πέρασε τον όμιλο με δυο νίκες και μία ήττα ενώ έφτασε στον τελικό νικώντας Κόστα Ρίκα και Γουαδελούπη με το εύθραυστο 1-0. Ήταν η πρώτη φορά που οι Αμερικάνοι φαινόντουσαν τόσο ανώτεροι ποδοσφαιρικά από τους «γείτονές» τους και το απέδειξαν και στο χορτάρι. Στον τελικό που διεξήχθη στο Soldier Field του Σικάγο, οι ΗΠΑ κέρδισαν 2-1 το Μεξικό με τους Ντόνοβαν και Φιλχάμπερ να ολοκληρώνουν την ανατροπή, «απαντώντας» στο γκολ του νεαρού τότε Αντρές Γκουαρδάδο.

2009

Τα πράγματα έχουν γυρίσει στην κανονική τους όπως φαίνεται ροή. Οι ΗΠΑ μετά από τρεις κατακτήσεις σε τέσσερις διοργανώσεις -κατάλοιπα της εκτόξευσης της δημοτικότητας του ποδοσφαίρου μετά το Παγκόσμιο- φαίνεται να αρχίζουν να χάνουν την αίγλη τους. Στον όμιλο τους αντιστάθηκε μόνο η Αϊτή που τους πήρε ένα «Χ». Στην συνέχεια ο Παναμάς και η Ονδούρα δεν φάνηκαν άξιοι να αποκλήσουν την αποδυναμωμένη ομάδα των ΗΠΑ και έτσι έφτασαν κάπως εύκολα στον τελικό. Στο αντίποδα το Μεξικό πήγαινε με «σπασμένα» φρένα. Πέρασε εύκολα από τον όμιλο, «ποδοπάτησε» την Αϊτή με 4-0 και έφτασε στον τελικό νικώντας στα πέναλτι την Κόστα Ρίκα. Στο Giant Stadium του Νιού Τζέρσι καταγράφηκε η μεγαλύτερη ήττα των ΗΠΑ σε τελικούς. Το Μεξικό χωρίς να αφήσει περιθώρια για αμφισβήτηση διέλυσε με 5-0 τους Αμερικάνους και κατέκτησε το πέμπτο του Gold Cup. Σκόρερ για τους νικητές ήταν οι Τοράδο, Ντος Σάντος, Βέλα, Κάστρο και Φράνκο.

2011

Αυτή ήταν η τρίτη σερί που οι δύο ομάδες έφταναν στον τελικό του Gold Cup. Η κατάσταση όμως παρέμενε ίδια, με το Μεξικό να έχει μια πολύ δυνατή ομάδα και παίκτες που αγωνίζονται σε Μπαρτσελόνα και Γιουνάιτεντ και τις ΗΠΑ ακόμα να παλεύουν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Το 3/3 και το +13 στη διαφορά των ομίλων του Μεξικού υποδείκνυε ήδη τον πρωταθλητή. Οι ΗΠΑ τερμάτισαν πίσω από τον Παναμά στον όμιλο και ήλπιζαν για το καλύτερο που τελικά ήρθε καθώς με νίκες εναντίο της Τζαμάικας και του Παναμά έφτασαν πολύ δύσκολα στον τελικό. Το Μεξικό που έδειχνε ανίκητο στους ομίλους, πέρασε δύσκολες στιγμές εναντίον της Γουατεμάλας και της Ονδούρας αλλά τελικά έφτασε σε ακόμα έναν τελικό. Στο Rose Bowl της Πασαντένα έγινε τρομερό ματς, καθώς οι Αμερικανοί προηγήθηκαν με 2-0 στο 23’ με σκόρερ τους Μπράντλει και Ντόνοβαν αλλά το Μεξικό έκανε απίστευτο comeback κερδίζοντας τελικά με 4-2 με σκόρερ τους Μπαρέρα(x2), Ντος Σάντος και Γκουαδράδο.

Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που οι δύο ομάδες βρέθηκαν αντιμέτωπες σε τελικό Gold Cup. Οκτώ χρόνια μετά από τότε, στο Soldier Field του Σικάγο, οι ΗΠΑ θα προσπαθήσουν να κάνουν επτά τις κατακτήσεις τους και να ισοφαρίσουν το Μεξικό αλλά πάνω από όλα θέλουν να μειώσουν τη διαφορά σε αυτή την άτυπη «μάχη» των τελικών. Μια μάχη που κερδίζει το Μεξικό με 4-1 και σίγουρα αύριο θα παλέψει για να μεγαλώσει αυτή τη διαφορά.

Επιμέλεια: Θάνος Κονταξής