Η διαταραγμένη ισορροπία της άμυνας στην ΑΕΚ

Από το ξεκίνημα της σεζόν, για τον Μαρίνο Ουζουνίδη, ο στόχος ήταν το καλύτερο ποδόσφαιρο, σε συνδυασμό βέβαια με την συγκομιδή βαθμών και την επίτευξη των στόχων. Η είσοδος στους ομίλους του Champions League, αποτελούσε μια πρώτη πρόκληση που επιτεύχθηκε, έστω και αν εκεί υπήρξαν φάσεις που πλήγωσαν την ΑΕΚ. Ειδικά με τη Βίντι κινδύνευσε στο φινάλε ακόμα και να χάσει την πρόκριση.

Του Κώστα Μιαούλη

Σίγουρα τα παιχνίδια στους ομίλους με ομάδες όπως ο Άγιαξ και η Μπενφίκα που έχει αντιμετωπίσει μέχρι στιγμής, είναι ακόμα υψηλότερου επιπέδου και θέλουν μεγαλύτερη συγκέντρωση. Όμως και στην Τούμπα η ΑΕΚ έχασε από δικά της προσωπικά σφάλματα. Η ΑΕΚ είναι σαφώς πιο ελκυστική από πέρσι, αλλά χάνει αποτελέσματα που δικαιούται εξαιτίας αυτών των λαθών. Είναι η πίεση στους ποδοσφαιριστές που τα φέρνει ή κάποιες ελλείψεις που δημιουργούν αυτή την κατάσταση; Το sport-fm.gr προσπαθεί να δώσει τις απαντήσεις.


Λείπει ή όχι ο Βράνιες

Πολλή κουβέντα έχει γίνει γύρω από την πώληση του Όγκνιεν Βράνιες και αν ο Μάριος Οικονόμου, μπορεί να καλύψει το κενό του. Η αλήθεια δεν έρχεται σαν απάντηση αυτού του ερωτήματος, γιατί στην πραγματικότητα πρόκειται για δύο τελείως διαφορετικούς ποδοσφαιριστές. Η έλευση του Οικονόμου αποτέλεσε μια εξαιρετική κίνηση, είναι καλύτερος στο ψηλό παιχνίδι από τον Βόσνιο, έχει καλύτερες τοποθετήσεις, αλλά όχι την ταχύτητα του, παρότι δεν είναι αργός για το ύψος του.

Τα πάντα ξεκινάνε από την επιθυμία και στόχευση του Μαρίνου Ουζουνίδη να παίζει με την άμυνα ψηλά, περίπου στα 10-15 μέτρα από τη μεσαία γραμμή. Αυτό το ρίσκο, προκειμένου να ανεβαίνει πιο συντεταγμένα και με διάθεση να παίξει πιο κυριαρχικά η ΑΕΚ απέναντι στους αντιπάλους, κερδίζοντας μέτρα, φέρνει κινδύνους. Όπως για παράδειγμα στο γκολ της Τούμπας, όπου δεν υπήρχε ο σβέλτος αμυντικός για να διορθώσει το λάθος του Λαμπρόπουλου και να προλάβει τον Πρίγιοβιτς.

Ακόμα ένα φτηνό γκολ που δεν σχολιάστηκε όσο θα έπρεπε, είναι το πρώτο που δέχτηκε χθες η ΑΕΚ με την Μπενφίκα. Μπορεί στο 6ο λεπτό του αγώνα, έστω και σε φάση από απόκρουση του τερματοφύλακα, να μην έχει έστω τον έναν στόπερ από τους δύο κοντά του; Ο Οικονόμου βγήκε και έπεσε στο σουτ του Ζέτσον, ο Τσιγκρίνσκι που βρισκόταν; Είχε χάσει ποτέ ο Βράνιες με τόση ευκολία τον αντίπαλο σέντερ-φορ;

Το πρόβλημα είναι πως με πιο γρήγορη επιλογή τον Τσόσιτς, φαίνεται πως τα δίδυμα, με εξαίρεση το Οικονόμου-Λαμπρόπουλου, αλλά σε ομάδες που είναι περισσότερο δυναμικές αλλά όχι τεχνικές, φαίνεται να έχει τύχη. Απέναντι σε γρήγορες και τεχνικές ομάδες όπως η Μπενφίκα, η επιλογή να παίξει ο Ουκρανός με τον Οικονόμου για πρώτη φορά, είχε αρκετό ρίσκο όπως φάνηκε και μάλιστα μέχρι το 20ο λεπτό θα μπορούσε να έχει πάρει και μεγαλύτερο εύρος το σκορ.

Αν θες να παίξεις με τόσο ψηλά την άμυνα, τότε χρειάζεται έναν γρήγορο και πολύ καλό στο μαν-του-μαν στόπερ, πράγμα το οποίο αυτή τη στιγμή η ΑΕΚ δεν φαίνεται να διαθέτει.

>Άδειασε ο Σιμόες, είναι και το συμβόλαιο στη μέση

Η απόδοση του Σιμόες φέτος βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση και μάλιστα αυτό το γεγονός φαίνεται να μην έχει σταματημό. Υπάρχει λογική εξήγηση μιας και στα τρία προηγούμενα χρόνια ο Πορτογάλος τράβηξε μεγάλο κουπί στο κέντρο. Έτσι κι αλλιώς μιλάμε για έναν παίκτη που τρέχει, κλέβει μπάλες, δημιουργώντας προϋποθέσεις άμεσων ή δευτερευόντων αντεπιθέσεων για την Ένωση. Ωστόσο με την απόδοση του σχεδόν από την αρχή σε χαμηλότερα επίπεδα από τα περσινά υπάρχει θέμα.

Μια λογική εξήγηση είναι πως θα έπρεπε να υπάρχει , δηλαδή να έχει αποκτηθεί, μια εναλλακτική τουλάχιστον ή σε κάθε περίπτωση άλλο ένα κλασσικό εξάρι. Η Ένωση πονάει και στο οκτώ και με τον Γαλανόπουλο ως παρτενέρ η ΑΕΚ κονταίνει πολύ στις μονομαχίες στον νευραλγικό χώρο του κέντρου. Το γεγονός πως δεν υπάρχει ένας σταθερός παρτενέρ ή τουλάχιστον κάποιος που να φαίνεται πως ξεχωρίζει για να παίζει δίπλα του είναι επίσης λάθος.

Για την περίπτωση του Σιμόες υπάρχει και η όλη ιστορία με την ανανέωση του συμβολαίου του, με τα δεδομένα αυτή τη στιγμή, να μην είναι υπέρ της παραμονής και μετά το καλοκαίρι. Είναι φανερό πως και το μυαλό του Σιμόες είναι επηρεασμένο και αυτό φαίνεται από φάσεις, όπως στο δεύτερο γκολ της Τούμπας, όπου ο Πορτογάλος δεν θέλησε να σταματήσει την επέλαση του Μάτος, πριν αυτός περάσει τη μεσαία γραμμή στο 2ο γκολ. Ούτε στο ματς με τον ΟΦΗ ήταν καλός, ενώ όλο του το παιχνίδι με την Μπενφίκα ήταν πάρα πολύ κακό.


Η νευρικότητα του Μπάρκα

Η αλήθεια είναι πως στο ματς με τη Βίντι, ειδικά στον επαναληπτικό ο Μπάρκας ήταν καταπληκτικός. Σε καμία περίπτωση δεν μπορείς να του καταλογίσεις πολλές ευθύνες, μέχρι που φτάνουμε στο χθεσινό ματς. Χωρίς να έχει τη μεγάλη ευθύνη και στα τρία γκολ , περιμένεις καλύτερες αντιδράσεις, ενώ υπήρξαν και φάσεις που ενώ έπρεπε να καθαρίσει δεν το έπραξε.

Στο πρώτο γκολ, περιμένεις μια πολύ καλύτερη επέμβαση έστω και σε δυνατό σουτ, ή τουλάχιστον όχι μια επέμβαση που θα σερβίρει το γκολ στο αντίπαλο σέντερ-φορ. Στο δεύτερο τέρμα, έπρεπε να έχει βγει διαβάζοντας καλύτερα αυτή τη σκαστή σέντρα, ενώ στο 3ο τέρμα, παρά το γεγονός πως πρόκειται για το τέλειο σουτ, σίγουρα η πτώση του προς την πορεία της μπάλας είναι καθυστερημένη.

Χωρίς να έχει κάνει κάποιο κραυγαλέο λάθος, ο Μπάρκας είναι σε μια περίοδο προβληματική, κάτι που ίσως πηγάζει και από τα προσωπικά σφάλματα της άμυνας. Το γεγονός πως δεν υπάρχει κάποιος σβέλτος σαν τον Βράνιες, επιδεινώνει την ψυχολογία του, θέτοντας τον περισσότερο εκτεθειμένο και άρα τον βάζει αυτόματα και σε μεγαλύτερη πίεση.

Mπορεί ο Μπακασέτας ν' ακολουθεί τους αντίπαλους Γκριμάλντο;

Επίσης πολύ κουβέντα έφερε χθες το 2ο τέρματα των «Αετών» της Λισσαβόνας, όπου ο αριστερός μπακ, ο οποίος είναι και ένας από τους καλύτερους αυτή τη στιγμή στον ποδοσφαιρικό πλανήτη, έρχεται στην πλάτη του Μπακασέτα και παίρνει κεφαλιά. Είναι άδικο να απαιτείς από έναν παίκτη που η ταχύτητα δεν είναι το κύριο χαρακτηριστικό του, να έχεις απαιτήσεις για τακτική συγκέντρωση, ειδικά απέναντι σε αντιπάλους που είναι υπέρτεροι σε σβελτάδα. Ο Μπακασέτας δεν είναι εξτρέμ, ούτε πλάγιο χαφ για να μπορεί ν’ ακολουθήσει τέτοιας εμβέλειας ακραία μπακ, με αποτέλεσμα να βρεθεί εκτεθειμένη η άμυνα από εκεί.

Η έλλειψη εξτρέμ φέρνει αυτές τις αλχημείες. Η σκέψη της χρησιμοποίησης του Μπακασέτα ως οκταριού στα θεωρητικά εύκολα ματς του πρωταθλήματος είναι και οργανωτικά μονόδρομος, αλλά είναι και σπατάλη δυνάμεων να πρέπει να έχεις τοποθετημένο δεξιά τον 25χρονο άσο, όταν θες να έχεις και ανάσχεση στα δύσκολα ευρωπαϊκά παιχνίδια, απέναντι σε γρήγορα ακραία μπακ.