Η αρχή της τετραετούς κυριαρχίας των Ισπανών

Χρειάστηκαν να περάσουν 44 χρόνια για να καταφέρει η Ισπανία να στεφτεί ξανά πρωταθλήτρια Ευρώπης. Αυτός ο τίτλος, όμως, δεν σηματοδότησε μια απλή επιστροφή στις επιτυχίες, αλλά ήταν η αφετηρία για μια τετραετή «αυτοκρατορία» της «φούρια ρόχα» τόσο στο Ευρωπαϊκό όσο και στο Παγκόσμιο ποδόσφαιρο.

Με μια «χρυσή» φουρνιά παικτών όπως οι Κασίγιας, Ράμος, Πουγιόλ, Ινιέστα, Τσάβι, Φάμπρεγας, Τσάμπι Αλόνσο, Τόρες, Βίγια και πολλοί άλλοι ακόμα, αποτέλεσε ίσως την κορυφαία εθνική ομάδα όλων των εποχών. Κυριαρχώντας αυτά τα χρόνια απέναντι σε υπερδυνάμεις του Ευρωπαϊκού και του Παγκοσμίου ποδοσφαίρου, με καταπληκτικό ποδόσφαιρο και με τις κατακτήσεις δύο Euro και ενός Μουντιάλ.



Το κυριότερο όμως που πέτυχε η Ισπανία κατά την διάρκεια της τετραετούς παντοκρατορίας της, ήταν ότι έγραψε ιστορία ως η πρώτη και μοναδική μέχρι σήμερα ομάδα που κατάφερε το περίφημο «triplete» (Euro – Μουντιάλ – Euro).

Η αρχή της «αυτοκρατορίας»

Όλα ξεκίνησαν σαν σήμερα, στις 29 Ιουνίου του 2008, όταν η ομάδα του Λουίς Αραγονιές κατάφερε να βγάλει από πάνω της την ταμπέλα του «Loser», που κουβαλούσε για αρκετές δεκαετίες και να επιστρέψει στο «θρόνο» του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Αντίπαλος της, η τρείς φορές νικήτρια του θεσμού Γερμανία.

Οι Ισπανοί κατάφεραν να κάμψουν την αντίσταση των «πάντσερ», με το γκολ του Φερνάντο Τόρες στο 33’ και παρά το μικρό σε έκταση σκορ (1-0), είχαν κυριαρχήσει στον αγώνα.



Μάλιστα, η «φούρια ρόχα» έγινε η πρώτη ομάδα μετά την Γερμανία του 1996, που κατέκτησε το τρόπαιο αήττητη και η δεύτερη στην ιστορία της διοργάνωσης, ύστερα από την Γαλλία το 1984, που κάνει το απόλυτο στον όμιλο, επιβεβαιώνοντας με το καλύτερο τρόπο την επιβλητική πορεία της ως την κατάκτηση του τροπαίου.

Γερμανία (Γιόαχιμ Λεβ): Λέμαν, Λαμ (46’ Γιάνσεν), Μερτεζάκερ, Μετσέλντερ, Φρίντριχ, Ποντόλσκι, Χίτσλσπεργκερ (58’ Κουράνι), Μπάλακ, Φρινγκς, Σβάινσταϊγκερ, Κλόζε (79’ Γκόμες).
Ισπανία (Λουίς Αραγονιές): Κασίγιας, Καπντεβίλα, Πουγιόλ, Μαρτσένα, Ράμος, Σίλβα (66’ Καθόρλα), Φάμπρεγας (63’ Τσάμπι Αλόνσο), Σένα, Τσάβι, Ινιέστα, Τόρες (78’ Γκουίθα).
Διαιτητής: Ρομπέρτο Ροζέτι
Γήπεδο: «Ερνστ Χάπελ», Βιέννη



Είχε έρθει η ώρα της… να ανέβει στην κορυφή του κόσμου
Δύο χρόνια αργότερα η πρωταθλήτρια Ευρώπης ήταν έτοιμη να ανέβει στην κορυφή του κόσμου και καμία ομάδα δεν θα μπορούσε να σταματήσει την «ξέφρενη» πορεία της, προς την κατάκτηση του Μουντιάλ. Με νέο θύμα της αυτήν τη φορά την δύο φορές φιναλίστ (1974, 1978) του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ολλανδία.

Η Ισπανία χάρη στο γκολ του Αντρές Ινιέστα τέσσερα λεπτά πριν το τέλος της παράτασης, κέρδισε τους «οράνιε» με σκορ 1-0 και κατάφερε στην παρθενική της συμμετοχή σε τελικό Μουντιάλ, να αναδειχθεί για πρώτη φορά στην ιστορία της Παγκόσμια Πρωταθλήτρια.

Κάτι που πραγματοποιήθηκε στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής, με αποτέλεσμα να είναι η πρώτη φορά που μια ευρωπαϊκή ομάδα κέρδισε το τρόπαιο εκτός Ευρώπης.



Παράλληλα, η «φούρια ρόχα» έγινε η πρώτη που κατάφερε να κατακτήσει το τρόπαιο έχοντας ξεκινήσει τη διοργάνωση με ήττα (στην πρεμιέρα με την Ελβετία) και η δεύτερη ομάδα μετά την Γερμανία (1972 και 1974) που κατακτά το Μουντιάλ, αφού έχει κατακτήσει το Euro δύο χρόνια νωρίτερα.

Αξιοσημείωτο, επίσης, είναι πώς το τιμόνι της ομάδας είχε αλλάξει χέρια. Εκεί πλέον βρισκόταν ο Βιθέντε Ντελ Μπόσκε, ο οποίος κατάφερε να μεταφέρει το πνεύμα και την κυριαρχία του «tiki-taka» στην Εθνική ομάδα.

Ολλανδία (Μπερτ Φαν Μάρβαϊκ): Στεκέλενμπουργκ, Φαν ντερ Βιλ, Χάιτινχα, Ματάισεν, Φαν Μπρόνκχορστ (104' Μπράαφχαϊντ), Φαν Μπόμελ, Ντε Γιονγκ (98' Φαν ντερ Φάαρτ), Σνάιντερ, Κάιτ (70’ Έλια), Φαν Πέρσι, Ρόμπεν
Ισπανία (Ντελ Μπόσκε): Κασίγιας, Πικέ, Πουγιόλ, Καπντεβίλα, Ράμος, Ινιέστα, Τσάβι, Τσάμπι Αλόνσο (86' Φάμπρεγας), Μπουσκέτς, Βίγια (105' Τόρες), Πέδρο (59' Χεσούς Νάβας)
Διαιτητής: Χάουαρντ Γουέμπ (Αγγλία)
Γήπεδο: «Soccer City», Γιοχάνεσμπουργκ



Ολοκλήρωσε το θρίαμβο με το «triplete»
Η «χρυσή γενιά» του ισπανικού ποδοσφαίρου είχε πάρει φόρα και ήταν ασταμάτητη, καταφέρνοντας να ολοκληρώσει με τον καλύτερο τρόπο την απόλυτη κυριαρχία της στην τετραετία 2008-2012, φιλοδωρώντας τους Ιταλούς στον τελικό του Κιέβου με τέσσερα τέρματα.

Η Ιταλία, αν και προσπάθησε δεν μπόρεσε να ακολουθήσει το ρυθμό της καλύτερης ευρωπαϊκής ομάδας της εποχής, με την Ισπανία να δείχνει την ανωτερότητα της επικρατώντας με 4-0, σκορ που είναι το μεγαλύτερο που έχει σημειωθεί ποτέ σε τελικό της συγκεκριμένης διοργάνωσης. Τα τέρματα σημείωσαν οι Νταβίντ Σίλβα, Τζόρντι Άλμπα, Φερνάντο Τόρες και Χουάν Μάτα.



Έτσι, οι «φούριας ρόχας» κατέκτησαν και το Euro 2012, με αποτέλεσμα να γίνουν η πρώτη εθνική ομάδα που κέρδισε δύο συνεχόμενα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα. Παράλληλα, έφτασαν τις τρείς κατακτήσεις και έπιασαν στην κορυφή της σχετικής λίστας την Γερμανία.

Όμως, το κυριότερο όλων, που κατόρθωσαν στην περίοδο της ισπανικής υπεροχής, είναι πως έγραψαν ιστορία ως οι πρώτοι και μοναδικοί μέχρι σήμερα που κατέκτησαν το τρόπαιο σε τρεις συνεχόμενες μεγάλες διοργανώσεις (Euro 2008, Μουντιάλ 2010, Euro 2012).

Ισπανία (Ντελ Μπόσκε): Κασίγιας, Αρμπελόα, Πικέ, Ράμος, Τζόρντι Άλμπα, Τσάβι, Μπουσκέτς, Τσάμπι Αλόνσο, Φάμπρεγας (75’ Τόρες), Ινιέστα (87’ Μάτα), Νταβίντ Σίλβα (59’ Πέδρο)
Ιταλία (Τσέζαρε Πραντέλι): Μπουφόν, Κιελίνι (21’ Μπαλτσαρέτι), Μπονούτσι, Μπαρτζάλι, Αμπάτε, Πίρλο, Ντε Ρόσι, Μοντολίβο (57’ Τιάγκο Μότα), Μαρκίζιο, Κασάνο (46’ Ντι Νατάλε), Μπαλοτέλι
Διαιτητής: Πέδρο Προένσα (Πορτογαλία)
Γήπεδο: «Ολυμπιακό Στάδιο», Κίεβο



Επιμέλεια: Χρήστος Πρεβεζιάνος