Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς: Ήρθε το τέλος της δυναστείας που άλλαξε το μπάσκετ;

Ήταν Μάιος του 2021 όταν οι Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς του Στεφ Κάρι ηττήθηκαν από τους Μέμφις Γκρίζλις στην παράταση σε αγώνα play-in και έμειναν εκτός των playoffs του ΝΒΑ για το 2021. Παρά τον αποκλεισμό, τα πράγματα έμοιαζαν αισιόδοξα τότε για τους «πολεμιστές», οι οποίοι κατάλαβαν ότι η επιστροφή του Κλέι Τόμπσον από τη μακροχρόνια απουσία του θα μπορούσε να τους επαναφέρει στην κορυφή, κάτι που έγινε πολύ πιο γρήγορα από το αναμενόμενο.

Σήμερα, σχεδόν τρία χρόνια μετά, ο νέος αποκλεισμός των Γουόριορς στη φάση των play-in, μόνο αισιοδοξία δεν προκαλεί. Η δυναστεία που άλλαξε το σύγχρονο μπάσκετ όσο καμία άλλη έμεινε εκτός postseason, και βρίσκεται μπροστά σε ένα σημαντικό «σταυροδρόμι» αποφάσεων, με το ερώτημα να είναι ένα: Αυτό ήταν πράγματι το τέλος της παρέας του Κάρι;

Το πλάνο two timelines απέτυχε ή άργησε να πετύχει

Τη σεζόν 2020-21, που αναφέραμε παραπάνω, οι Γουόριορς ξεκίνησαν ένα μακροπρόθεσμο πλάνο, μιλώντας για «two timelines», δηλαδή «δύο χρονοδιαγράμματα». Η λογική ήταν η εξής: Η ομάδα επιθυμούσε να οικοδομήσει ένα σύνολο που θα μπορούσε να διεκδικήσει τον τίτλο όταν η τριάδα Κάρι, Τόμπσον, Γκριν ήταν και πάλι υγιής, αλλά παράλληλα θα επιχειρούσε να «στρατολογήσει» νεαρούς παίκτες, έτσι ώστε αυτοί να αναλάβουν τα «ηνία» του συλλόγου όταν η «παλιά φρουρά» θα ήταν πια γερασμένη.

Στόχος ήταν, με άλλα λόγια, η εξασφάλιση τόσο του παρόντος, όσο και του μέλλοντος, με στόχο κάποια στιγμή αυτά τα δύο timelines να συγκλίνουν: Η σπουδαία τριάδα να επιστρέψει στο 100%, και γύρω της να υπάρχουν τα νεαρά ταλέντα που να μπορούν να τη «σπρώξουν» προς τη διεκδίκηση τίτλων. Αν θέλετε ένα πρόσφατο παράδειγμα, από τον χώρο του ποδοσφαίρου, σκεφτείτε τη Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία σταδιακά αντικατέστησε την «παλιά φρουρά» (Μπενζεμά, Μόντριτς, Καζεμίρο, Κρόος κλπ) με την καινούργια (Βινίσιους, Ροντρίγκο, Μιλιτάο, Βαλβέρδε, Καμαβινγκά), χωρίς να πάψει ποτέ να κάνει πρωταθλητισμό.



Παρόλο που φαινομενικά το πλάνο πέτυχε με την κατάκτηση του πρωταθλήματος το 2022, στην πραγματικότητα ο μόνος νέος παίκτης που είχε συμμετοχή σε αυτό το επίτευγμα ήταν ο Τζόρνταν Πουλ, και αυτός δεν βρίσκεται καν στο Σαν Φρανσίσκο πλέον, μετά τη... γροθιά από τον Ντρέιμοντ Γκριν και την παραχώρησή του στους Γουίζαρντς.

Αυτό που συνέβη είναι πως μάλλον το πλάνο άργησε να πετύχει. Φέτος, πράγματι, ο Τζόναθαν Κουμίνγκα βγήκε μπροστά, ο Μόουζες Μούντι εξελίχθηκε σε έναν ικανό two-way παίκτη, και δύο πρωτοετείς έδειξαν πολύ θετικά πράγματα, ο Μπράντιν Ποτζιέμσκι και ο Τρέις Τζάκσον-Ντέιβις. Aπό την άλλη, όμως, αυτό δεν ήταν αρκετό, καθώς οι «παλιές καραβάνες» είναι πλέον αρκετά γερασμένες και ξεπεράστηκαν στην πορεία από άλλες νεότερες.

Ήρθε η ώρα να «σπάσει» η τριάδα;

Βάσει των παραπάνω, οι Γουόριορς έχουν μπροστά τους δύο επιλογές. Είτε θα συνεχίσουν να πιστεύουν στους «Splash Brothers» και στον Γκριν, προσπαθώντας με ό,τι έχουν να οικοδομήσουν γύρω τους ένα ανταγωνιστικό franchise, είτε θα «σπάσουν» την τριάδα που τους χάρισε όλα αυτά τα πρωταθλήματα, με στόχο να δώσουν χώρο στους υποσχόμενους παίκτες τους και να προχωρήσουν σε rebuilding.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Στεφ Κάρι δεν θα φύγει, εκτός αν το ζητήσει ο ίδιος, κάτι που μοιάζει σχεδόν απίθανο. Ο «κλήρος» πέφτει, επομένως, στους Κλέι Τόμπσον και Ντρέιμοντ Γκριν. Το συμβόλαιο του πρώτου ολοκληρώνεται το καλοκαίρι, και μετά από χρόνια θα μείνει free agent.

Η φετινή σεζόν του Κλέι είχε πολύ μεγάλα «σκαμπανεβάσματα», σίγουρα όμως δεν θυμίζει πλέον τον παίκτη που ήταν πριν τους μεγάλους τραυματισμούς του. Παραμένει άγνωστο αν οι Γουόριορς θα του προτείνουν νέο συμβόλαιο, ωστόσο δεν μοιάζει «σοφή» κίνηση, καθώς η φετινή του παρουσία ήταν μέτρια, όμως το ποσό που θα δικαιούται ως βετεράνος θα είναι σίγουρα πολύ υψηλό. Aπό την πλευρά του, και ο ίδιος ο παίκτης δεν είναι σίγουρος αν επιθυμεί να παραμείνει, επομένως αποτελεί τον βασικό υποψήφιο για να «σπάσει» την τριάδα.

Φυσικά, πάντοτε υπάρχει και το ζήτημα του Ντρέιμοντ Γκριν. Ο Αμερικανός φόργουορντ έχει κουράσει το franchise με τα προβλήματα που προκαλεί διαρκώς λόγω του οξύθυμου ταμπεραμέντου του, το οποίο μάλιστα του κόστισε πολλαπλές τιμωρίες την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο. Στον αντίποδα, όμως, όλοι στο Γκόλντεν Στέιτ αναγνωρίζουν πως το αγωνιστικό στυλ της ομάδας δεν υφίσταται χωρίς τον Γκριν, και πως ο 34χρονος παραμένει ένας πραγματικά σπουδαίος παίκτης όταν έχει τα... μυαλά του στο κεφάλι του.

Τέλος, ανοικτό είναι και το θέμα του Άντριου Γουίγκινς. Ο 29χρονος ήταν καθοριστικός στην πορεία μέχρι τον τίτλο του 2022, όμως έκτοτε δεν είναι ο εαυτός του, ούτε ψυχολογικά ούτε αγωνιστικά. Το συμβόλαιό του έχει διάρκεια μέχρι το 2027 και θα του αποφέρει περίπου άλλα 90 εκατομμύρια δολάρια, επομένως δεν είναι απίθανο οι «πολεμιστές» να ψάξουν γι΄αυτόν ένα προορισμό για ανταλλαγή. Δύσκολα, πάντως, θα βρεθεί franchise για να του δώσει αυτά τα χρήματα, ειδικά με την ανασφάλεια που προκύπτει από την απόδοσή του τις τελευταίες δύο αγωνιστικές περιόδους.

Μήπως το κύκνειο άσμα είχε ήδη έρθει;

Δεν μπορεί κανείς να ξέρει πώς θα κινηθούν οι Γουόριορς. Αυτό που τους συνέβη, πάντως, δεν είναι και τόσο σπάνιο. Με απλά λόγια, οι παλιοί δεν είναι αρκετά καλοί πλέον για να «κουβαλήσουν» την ομάδα, ούτε οι νέοι είναι αρκετά καλοί έτσι ώστε να την οδηγήσουν αυτοί σε «υψηλές πτήσεις».

Το ζήτημα προκύπτει από την παρουσία του Στεφ Κάρι. Όσο ο κορυφαίος σουτέρ όλων των εποχών παραμένει στην ομάδα, τότε αυτή είναι αναγκασμένη να συνεχίσει να κάνει πρωταθλητισμό, καθώς δύσκολα θα δεχθεί ο «Steph» να μπει σε ένα πρόγραμμα... rebuilding.

Δυστυχώς, επομένως, είναι πολύ πιθανό οι Γουόριορς να μείνουν παγιδευμένοι σε μία ενδιάμεση κατάσταση για τα τελευταία χρόνια του Κάρι. Να προσπαθούν, δηλαδή, για το βήμα παραπάνω, χωρίς ωστόσο να έχουν πλέον τις ικανότητες να φτάσουν εκεί, κόντρα σε μία Δύση που εν πολλοίς τους έχει ξεπεράσει.

Ακούγεται άδοξο για το «κύκνειο άσμα» μίας δυναστείας, όμως υπάρχει ένας άλλος τρόπος να το σκεφτούμε. Ίσως, η εποποιία του 2022, η επιστροφή του Κλέι Τόμπσον μετά τον τραυματισμό, η κατάκτηση της κούπας κόντρα στους πανίσχυρους Σέλτικς, και τα κλάματα του Στεφ Κάρι για το πρώτο πραγματικά δικό του πρωτάθλημα, να ήταν η τελευταία κληρονομιά αυτής της σπουδαίας ομάδας. Απλώς δεν το ξέραμε ακόμη...