Ένα πληγωμένο θηρίο κόντρα σε 3 «καμικάζι»

Κόντρα σε όλους και σε όλα πάλεψε ο Παναθηναϊκός με την Αρμάνι Μιλάνο. Το πληγωμένο «τριφύλλι» πολέμησε σαν… θηρίο και το γύρισε κόντρα σε μια σαφώς ανώτερη ποιοτικά ομάδα, αλλά οι 3 διαιτητές δεν τον άφησαν να διεκδικήσει τη νίκη. Δεν του το επέτρεψαν. Αυτή είναι η πραγματικότητα και δεν χωράει παρερμηνεία από κανέναν.

Μιλάμε για μία από τις πλέον ντροπιαστικές διαιτησίας στην ιστορία της Ευρωλίγκας. Φανταστείτε να υπήρχε κάποιο διακύβευμα από την πλευρά των «πράσινων». Να διεκδικούσαν κάτι παραπάνω στη φετινή διοργάνωση ρε παιδί μου. Τι θα έβλεπαν τα ματάκια μας τότε; Οι άνθρωποι ήταν «καμικάζι» σε αποστολή.

Στα του αγώνα, ο Παναθηναϊκός παρατάχθηκε επιτέλους με 12άδα και ένα πιο γεμάτο ρόστερ, κάτι που του έδωσε αυτοπεποίθηση αρχικά. Οι παίκτες του Πρίφτη πραγματοποίησαν πολύ καλή εμφάνιση στα πρώτα 16-17 λεπτά και ήλεγχαν πλήρως τον ρυθμό, έχοντας εξαιρετική παρουσία στην άμυνα.

Κάπου εκεί επήλθε μια ανεξήγητη κατάρρευση και χάθηκε τελείως το καθαρό μυαλό που υπήρχε από όλους. Κυρίως διότι το «τριφύλλι» μπλόκαρε πάλι επιθετικά και αμυντικά δεν βρήκε τρόπο να ανακόψει τις εκτελέσεις του Ντιλέινι και τις δημιουργίες του Ροντρίγκεθ, ο οποίος «έφτιαχνε» τους συμπαίκτες του και άλλαξε τελείως το μομέντουμ του αγώνα.



Κάπως έτσι φτάσαμε στο 36-40 του ημιχρόνου, με όλους όσους βρίσκονται στα δημοσιογραφικά θεωρεία να έχουν την ίδια απορία: πώς συνέβη αυτό; Ελάχιστοι αντιλήφθηκαν πως… κατάφερε η ομάδα του Πρίφτη να γκρεμίσει στο διάστημα των 3 τελευταίων λεπτών του πρώτου μέρους όλα όσα έχτιζε νωρίτερα. Δεν είναι τυχαίο πως είχε περισσότερες μονάδες στο ειδικό σύστημα αξιολόγησης έναντι των Ιταλών (47 έναντι 45).

Τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα στην 3η περίοδο, καθώς οι γηπεδούχοι έδειχναν παραδομένοι στη μοίρα τους και επέμεναν σε έναν τρόπο παιχνιδιού που δεν απέδιδε καρπούς. Με τους Νέντοβιτς και Μέικον να επιδίδονται σε μια σειρά από επιπόλαιες ενέργειες, σε μια βραδιά που δεν τους πήγαινε τίποτα καλά. Τουλάχιστον μέχρι εκείνη τη στιγμή: ο Σέρβος είχε 1/8 τρίποντα και ο Αμερικανός 0/4 εντός παιδιάς στα 3 πρώτα δεκάλεπτα.



Την ίδια ώρα, ο Ντάνιελς πήρε την σκυτάλη από τους συμπαίκτες του και εκτελούσε φέρνοντας την ομάδα του Μεσίνα στο +12 (51-63). Κι ενώ όλα έδειχναν ότι οι Ιταλοί θα φτάσουν σε μια εύκολη νίκη, με τον Παναθηναϊκό να βρίσκεται στο καναβάτσο, ήρθε η παλικαρίσια και ψυχωμένη αντίδραση των γηπεδούχων.

Με την άμυνα του «τριφυλλιού» να βελτιώνεται αισθητά και τους Ιταλούς να τα έχουν κυριολεκτικά χαμένα, οι «πράσινοι» μετέτρεψαν το -12 στο 34’ σε… ισοπαλία (75-75) στα 25 δευτερόλεπτα. Σε αυτό συνετέλεσαν ο Καββαδάς, ο οποίος τροφοδοτήθηκε στο χαμηλό ποστ και έφθειρε τους αντιπάλους, αλλά και ο Νέντοβιτς, που ανέβασε στροφές εκτελεστικά και απέδειξε την κλάση του με τα μεγάλα σουτ που ευστόχησε.

Κι όλα αυτά ενώ δεν τους άφηναν οι 3 διαιτητές που ήταν σε διατεταγμένη υπηρεσία. Από πού να το πιάσεις και πού να το αφήσεις; Από τα ανύπαρκτα φάουλ που χρέωσαν Μέικον και Μποχωρίδη στην πρώτη περίοδο κι έδωσαν βολές και εύκολους πόντους στους φιλοξενούμενους; Από το καθαρό και υπερβολικά σκληρό αντιαθλητικό φάουλ του Ρίτσι στον Καββαδά με την αγκωνιά στον λαιμό του Έλληνα σέντερ στο 61-69 (που θα ήταν και αποβολή του Ιταλού);



Από το ανάποδο σφύριγμα στη διεκδίκηση του ριμπάουντ μεταξύ Σαντ-Ρος και Ρίτσι στην αμέσως επόμενη φάση; Από το ξεκάθαρο φάουλ του Ντιλέινι στον Κασελάκη που θα έστελνε τον διεθνή φόργουορντ στη γραμμή για δύο βολές με το σκορ στο 68-73; Ακόμα και στην τελευταία φάση του αγώνα φαίνεται ότι υπάρχει φάουλ του Ρίτσι στον Κασελάκη, που θα έδινε δύο βολές στον Έλληνα φόργουορντ.

Κι όμως σε αυτές τις πεντακάθαρες φάσεις, τα έβλεπαν όλα… κόκκινα. Απλά ντροπή τους! Μην ξεχνάτε ότι αναφερόμαστε σε ένα ματς που η μία ομάδα δεν διεκδικεί κάτι βαθμολογικό. Φανταστείτε τι θα γινόταν αν ο Παναθηναϊκός πάλευε για μια θέση στην οκτάδα…

Υ. Γ. Πάλι για ένα ριμπάουντ. Πόσα ακόμα παιχνίδια θα χάσει αυτή η ομάδα σε μία λεπτομέρεια;

Υ. Γ. 2 Μόνο υπερηφάνεια για την προσπάθεια της ομάδας και την ολική επαναφορά.