Πισωγύρισμα για τον Παναθηναϊκό, αλλά το μπάσκετ είναι δίκαιο άθλημα

Καταρχάς, το τελικό σκορ (70-84) του ματς με τη Βιλερμπάν είναι κάπως «μαγική εικόνα», αφού σε όλη τη διάρκειά του σχεδόν ήταν ντέρμπι. Φυσικά νίκησε η καλύτερη ομάδα, διότι το μπάσκετ είναι δίκαιο άθλημα στο τέλος της ημέρας. Πριν από το παιχνίδι, το ζητούμενο για τον Παναθηναϊκό ήταν να καταφέρει να διαχειριστεί τη μεγάλη νίκη επί της Εφές και να παρουσιαστεί ενεργειακά έτοιμος για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στο physical game των Γάλλων.

Από τα πρώτα λεπτά του αγώνα όμως φάνηκε ότι οι «πράσινοι» δεν είχαν το καθαρό μυαλό που χρειαζόταν στην επίθεση και επιδόθηκαν σε μια σειρά από αβίαστα λάθη, που έδωσαν εύκολους πόντους στον αιφνιδιασμό για την ομάδα του Πάρκερ, η οποία έτρεχε σαν… βέλος στο ανοιχτό γήπεδο σε κάθε ευκαιρία.

Στη 2η περίοδο, οι παίκτες του «τριφυλλιού» μπήκαν με μάτι που γυαλίζει, έσφιξαν αμυντικά και πέρασαν μπροστά με +7 (34-27 στο 16’), με τον Έβανς να σκοράρει από κοντά, την ώρα που οι φιλοξενούμενοι έδειχναν να τα έχουν… χαμένα. Κάπου εκεί ήταν και το πρώτο καθοριστικό σημείο της αναμέτρησης. Αντί λοιπόν να πατήσουν πάνω σε αυτό το προβάδισμα οι νταμπλούχοι, συνέβη το ακριβώς αντίθετο.



Απώλεσαν τελείως τη συγκέντρωσή τους και μέσα σε ένα 4λεπτο δέχθηκαν επιμέρους σκορ 16-4 (με τον Αντετοκούνμπο να κυριαρχεί κάτω από τη ρακέτα) για να πάνε στα αποδυτήρια στο -5, κάτι που ήταν περισσότερο ψυχολογικό πλήγμα. Να προστεθεί εδώ ότι ο Παναθηναϊκός ολοκλήρωσε το πρώτο μέρος έχοντας μόλις 1/8 τρίποντα και 9 λάθη, νούμερα που έκαναν τη... ζημιά.

Στην εκκίνηση του 3ου δεκαλέπτου, οι γηπεδούχοι υπέστησαν βραχυκύκλωμα επιθετικά (3,5 λεπτά χωρίς πόντο), με συνέπεια να κυνηγούν ακόμα μεγαλύτερη διαφορά (-9). Η παρουσία του Νέντοβιτς βοήθησε να «ανοίξει» κάπως η αντίπαλη άμυνα και να βρει λύσεις η ομάδα του Πρίφτη, όμως και πάλι δεν αρκούσε.

Και φτάσαμε στην 4η περίοδο, η οποία εξελίχθηκε σε ντέρμπι μέχρι το 38’. Οι «πράσινοι» κυνηγούσαν, έφταναν στην πηγή, αλλά δεν έπιναν νερό, αφού τους έλειπε αυτό το… κλικ (ή το κάτι παραπάνω αν θέλετε) που χρειαζόταν για να προσπεράσουν στο σκορ και να μεταφέρουν την πίεση στο αντίπαλο στρατόπεδο.



Από την άλλη, οι Γάλλοι έβαλαν όλα τα μεγάλα σουτ, με τους Χάουαρντ και Λάιτι να ευστοχούν σε καλάθια-μαχαιριές (57-61 και 59-63) όταν το «τριφύλλι» πλησίασε κι έδειχνε να φέρνει το παιχνίδι στα μέτρα του. Από ‘κει και πέρα, ήρθε ο απίθανος Οκόμπο, ο οποίος ήταν ασταμάτητος και πέτυχε 17 πόντους στο τελευταίο 5λεπτο του αγώνα (35 συνολικά) σε μια βραδιά καριέρας.

Το τρομερό είναι ότι ο 24χρονος γκαρντ το έκανε να μοιάζει τόσο… φυσιολογικό που ένιωθες ότι παίζει μπάσκετ στην αυλή του σπιτιού του. Έτσι είναι αυτά. Κόντρα στην Εφές ήταν η βραδιά του Μέικον, απόψε (29/10) η σειρά του Οκόμπο.

Συμπερασματικά, ο Παναθηναϊκός έχασε μια καλή ευκαιρία για να χτίσει ένα σερί νικών που θα του έδινε ψυχολογική ώθηση για τη συνέχεια και κυρίως θα έφερνε στην ομάδα άλλον «αέρα». Έπραξε πισωγύρισμα, όμως θα πρέπει να μάθει από τα λάθη του. Και κόντρα στη Βιλερμπάν έκανε πάρα πολλά για εντός έδρας αγώνα (19). Ειδικά από τη στιγμή που δεν μπήκαν τα σουτ από την περιφέρεια (5/19 τρίποντα)…

Υ. Γ. Πρέπει οι παίκτες του Πρίφτη να μάθουν να διαχειρίζονται καλύτερα τα συναισθήματά τους και να μην παρασύρονται κατά τη διάρκεια των παιχνιδιών, αφού υποπίπτουν σε οδυνηρά σφάλματα σε άμυνα και επίθεση… Όπως για παράδειγμα έκανε ο Έβανς σε 2 διαδοχικές περιπτώσεις στο 63-65. Ανεπίτρεπτα για την εμπειρία του και αμαύρωσαν την καλή παρουσία του.

Υ. Γ. 2 Για μια ακόμα φορά, ο Πέρι αποδείχθηκε κατώτερος των περιστάσεων. Κυρίως διότι δεν έπαιξε την περιφερειακή άμυνα που τόσο πολύ χρειαζόταν κόντρα στους Οκόμπο και Τζόουνς. Μάλλον ήρθε η ώρα για να κερδίσει θέση ξένου στις εγχώριες διοργανώσεις (προσωπική εκτίμηση) ο Φέρελ, προκειμένου να προσαρμοστεί ακόμα καλύτερα.

Υ. Γ. 3 Κακή η διαιτησία για τον Παναθηναϊκό, όμως δεν επηρέασε το αποτέλεσμα.