Οι μάγκες με τα πράσινα

Πριν από το ντέρμπι των «αιωνίων» στο ΣΕΦ, σχεδόν όλοι πίστευαν ότι ο Ολυμπιακός θα… περάσει πάνω από τον Παναθηναϊκό, αναλογιζόμενοι την εικόνα των δύο ομάδων στο πρώτο δίμηνο της περιόδου, τα αποτελέσματά τους στην Ευρωλίγκα και την αντίθετη ψυχολογία τους.

Η εξέλιξη του παιχνιδιού από το 21’ μέχρι το 34’ έτεινε να δικαιώσει το σκεπτικό εκείνων που πίστευαν ότι οι «ερυθρόλευκοι» θα επιβληθούν με άνεση του «τριφυλλιού». Μόνο που οι «πράσινοι» έδειξαν απίστευτα ψυχικά χαρίσματα και απέδειξαν ότι σεληνιάζονται όταν βλέπουν… ΣΕΦ.

Αλήθεια, πώς γίνεται να υποτιμάς τον απόλυτο κυρίαρχο του ελληνικού μπάσκετ; Σε όποια κατάσταση κι αν βρίσκεται. Πολλώ δε μάλλον όταν ο «οργανισμός» του Παναθηναϊκού εξακολουθεί να έχει στις τάξεις του ανθρώπους που γνωρίζουν πολύ καλά τι σημαίνει να φοράς αυτή τη φανέλα.

Σε επίπεδο τακτικής, ο Πρίφτης βγήκε μεγάλος νικητής στη σκακιέρα με τον Μπαρτζώκα. Ο τεχνικός του «τριφυλλιού» επέμεινε -όπως και στο Μόναχο- σε αυτή την άμυνα ζώνης (και καλά έκανε), που μακιγιάρει τις αδυναμίες παικτών του (π.χ. Μέικον) στο man-to-man και παράλληλα κλείνει τους διαδρόμους στους αντίπαλους περιφερειακούς.



Με τον Παπαγιάννη να λειτουργεί ως «κυματοθραύστης» στα 4-5 μέτρα και να αποδίδει ιδανικά στα περισσότερα (αν όχι σε όλα τα) hedge out, οι «πράσινοι» βρίσκουν γιατρειά σε ένα πρόβλημα που τους ταλαιπωρούσε από την αρχή της σεζόν και μπορούν να «πατήσουν» εκεί για τη συνέχεια.

Ο Πρίφτης διαχειρίστηκε εξαιρετικά το ρόστερ του και κατάφερε να διατηρήσει φρέσκους τους παίκτες του, ειδικά τους πιο σημαντικούς. Συν τοις άλλοις, κάθε φορά που έβρισκαν ρυθμό οι γηπεδούχοι, είχε το εναλλακτικό πλάνο και το αντίδοτο για να τονώσει την ομάδα του. Είτε ζητώντας τάιμ άουτ, είτε αλλάζοντας σχήματα και πρόσωπα.

Κατά τα λοιπά, θα σταθούμε στην πνευματική διαύγεια των παικτών του Παναθηναϊκού, που αποκτά μεγαλύτερη αξία σε ένα τέτοιο ματς. Δεν πτοήθηκαν ούτε από το αρχικό 12-3 στο 4’, ούτε από το 59-45 στο 29’, ούτε καν από το 67-55 στο 34’, ούτε από το γεγονός πως η παραμικρή επαφή σφυριζόταν φάουλ μόνο στη μία -ερυθρόλευκη- άκρη του παρκέ, ιδίως στην 3η περίοδο. Έμειναν πιστοί στο πλάνο τους, είχαν μάτι που γυαλίζει και κατέθεσαν και την ψυχή τους στο παρκέ. Οι μάγκες με τα πράσινα!

Κάπως έτσι έφτασαν σε μια μνημειώδη ανατροπή και πέτυχαν μία ακόμα νίκη επί του «αιώνιου» αντιπάλου, παρά το γεγονός πως όλα ήταν εναντίον τους. Αποκτά πλέον μεταφυσικές διαστάσεις η «σχέση» που έχει χτίσει το «τριφύλλι» με τον Ολυμπιακό. Στα όρια του ανεξήγητου.

Ιδιαίτερη μνεία φυσικά πρέπει να γίνει στον έναν και μοναδικό Νέντοβιτς. Τον «γυάλινο», όπως τον χαρακτηρίζουν αρκετοί (...). Μπορεί ο Σέρβος γκαρντ να έχει ταλαιπωρηθεί όσο λίγοι από τραυματισμούς και διάφορα άλλα προβλήματα (ειδικά μέσα στο 2021), όμως η κλάση του και το δολοφονικό του ένστικτο βρίσκονται σε άλλο επίπεδο, όταν νιώθει ότι πατάει στέρεα στα πόδια του. Και στο ΣΕΦ ο «Νέντο» έδειχνε να στέκεται πολύ καλά στα πόδια του…



Δεν είναι μόνο τα… όργια που έκανε και οδήγησαν στην ανατροπή. Είναι το γεγονός πως ο ίδιος βγήκε μπροστά και απέδειξετην ηγετική του στόφα όταν οι υπόλοιποι έδειχναν σαστισμένοι. Ήταν εκείνος που «επιτέθηκε» στο θηρίο, που ακούει στο όνομα Φαλ, ειδικά με το απίθανο τρίποντό του από τα 9 μέτρα.

Ήταν εκείνος που δεν φοβήθηκε την πιεστική άμυνα των γηπεδούχων και την εξέθεσε, τόσο με τα σουτ του (24 πόντοι σε 20 λεπτά συμμετοχής), όσο και με το σωστό διάβασμα που έκανε και οδήγησε σε καίριες πάσες προς τους συμπαίκτες του (π.χ. ασίστ στον Κασελάκη για το 70-73).

Μιας και αναφερθήκαμε στον «Κασέλ», θα πρέπει να του απονείμουμε τα εύσημα. Όλοι γνωρίζαμε τη μαχητική ψυχή του, αλλά σήμερα ξεδίπλωσε κι άλλες αρετές. «Διάβασε» τα mismatch και πέτυχε σημαντικά καλάθια (σ.σ. 9 πόντοι στο δεύτερο ημίχρονο), που ξεκλείδωσαν την αντίπαλη άμυνα. Αυτό έχει μεγαλύτερη σημασία για έναν παίκτη που έχει ελάχιστο χρόνο συμμετοχής στην Ευρωλίγκα.



Από… κοντά και ο Σαντ-Ρος, ο οποίος ήταν εξαιρετικός και απόλυτα οικονομικός. Ο Κουβανός είχε 10 πόντους, 4 ριμπάουντ, 3 ασίστ, μία τάπα και ένα κλέψιμο σε μόλις 15 λεπτά συμμετοχής. Κι ενώ έχει μείνει για αρκετή ώρα στον πάγκο, μπήκε κι «έσταξε» το τριποντάκι για το 74-79 στο 39’. Τι άλλο να ζητήσεις από εκείνον;

Κλείνοντας, είναι δεδομένο ότι κερδήθηκε μια μάχη, αλλά όχι ο «πόλεμος». Έχουμε αρκετό δρόμο ακόμα στη σεζόν, η οποία θα έχει και δύσκολες στιγμές. Είναι όμως μια μέρα χαράς για όλους τους φιλάθλους του Παναθηναϊκού και πρέπει να την απολαύσουν όσο περισσότερο μπορούν.

Υ. Γ. Προφανώς και τώρα δεν θα… ασχοληθούμε με τις βολές των αντιπάλων (28-13 υπέρ του Ολυμπιακού). Ούτε με τα εντελώς διαφορετικά κριτήρια στον καταλογισμό των φάουλ (26-14 εις βάρος του Παναθηναϊκού), ειδικά στην 3η περίοδο, όταν και άλλαξε η κατάσταση.

Υ. Γ. 2 Σε καμία περίπτωση, δεν πρέπει αυτή η τεράστια νίκη να «καλύψει» τα προβλήματα που υπάρχουν στην ομάδα και για τα οποία έχουμε αναφερθεί πολλάκις. Τα γνωρίζουν και οι ιθύνοντες και προσπαθούν να τα διορθώσουν. Έχουν μπόλικη δουλειά μπροστά τους.

Υ. Γ. 3 Το λέμε συνέχεια και επιμένουμε. Στήριξη στην ομάδα και στον Πρίφτη. Την Πέμπτη κόντρα στη Ζενίτ, το ΟΑΚΑ πρέπει να... πρασινίσει.