Αυτός, ναι, ήταν ο Παναθηναϊκός που όλοι θέλουν!

Νύχτα μαγική κι ονειρεμένη! Νύχτα βγαλμένη από τα καλύτερα σχέδια του Πρίφτη… Νύχτα που θύμισε το ένδοξο παρελθόν του συλλόγου και μπορεί να αποτελέσει το σημείο-κλειδί για τη φετινή σεζόν του Παναθηναϊκού…

Η εμφάνιση του «τριφυλλιού» κόντρα στην Εφές ήταν απλά αριστουργηματική και πρέπει να αποτελέσει οδηγό για τη δύσκολη συνέχεια. Ας τα πάρουμε με τη σειρά όμως. Το μάτι των «πράσινων» γυάλιζε από την αρχή. Ο Σαντ-Ρος ήταν αυτός που άναψε την σπίθα στην αρχή του αγώνα και με τις σωστές επιλογές του στην επίθεση τιμώρησε την άμυνα των Τούρκων που επιδεικτικά του «χάριζε» χώρους για να εκτελέσει.



Ο Κουβανός διάβασε σωστά το παιχνίδι και από τα χέρια του προήλθαν οι 10 από τους 12 πρώτους πόντους της ομάδας (8 πόντοι, 1 ασίστ). Αυτομάτως μπήκαν στην εξίσωση ο Μέικον και ο Παπαγιάννης, που παρέλαβαν την σκυτάλη από τον συμπαίκτη τους και έδωσαν το κάτι παραπάνω εκτελεστικά.

Για τον Αμερικανό γκαρντ τι να πρωτοπείς; Ο τύπος έμοιαζε σεληνιασμένος (34 πόντοι με 9/12 τρίποντα) κι έσπασε τα κοντέρ σε μια βραδιά καριέρας. Ίσως είναι λίγο άδικο για εκείνον ότι μετά από μια τέτοια εμφάνιση, δεν κατάφερε να φτάσει το ιστορικό ρεκόρ των 10 εύστοχων τριπόντων σε έναν αγώνα (τα 9 αποτελούν ιστορική επίδοση για τον Παναθηναϊκό πάντως), καθώς το παιχνίδι εξελίχθηκε σε τυπική διαδικασία στο φινάλε και ο Πρίφτης τον απέσυρε στον πάγκο. Αλλά τι σημασία έχει;



Αυτό που έχει αξία είναι ότι μέχρι τώρα ο Μέικον αποδεικνύεται «λίρα εκατό» και η καλύτερη μεταγραφή των «πράσινων». Ένας παίκτης που αγωνίζεται για πρώτη φορά σε τόσο υψηλό επίπεδο, αλλά είναι σταθερότατος επιθετικά. Απόψε κοίταξε στα μάτια τον Λάρκιν και σούταρε με την αυτοπεποίθηση στα ύψη, ακόμα και σε καταστάσεις που δεν είχε καλή ισορροπία στο κορμί του ή βρισκόταν στο τρανζίσιον.

Καθοριστικός σε πολύ μεγάλο βαθμό ήταν και ο Παπαγιάννης, ο οποίος «έλιωσε» τους Πλάις και Πετρούσεφ κάτω από τις ρακέτες (12 πόντοι, 10 ριμπάουντ), ενώ σταμάτησε σε πολλές περιπτώσεις τους αντίπαλους γκαρντ (3 τάπες), που είχαν το… θράσος να διεισδύσουν στη ρακέτα ή επιχειρούσαν (μάταια) να παίξουν pick’n’roll. Φυσικά ήταν και το πρώτο φετινό ευρωπαϊκό ματς που ο διεθνής σέντερ τροφοδοτήθηκε άψογα από τους συμπαίκτες (κυρίως με alley oop) στην απέναντι άκρη και κάρφωνε με μανία στο αντίπαλο καλάθι.



Μιας και αναφερθήκαμε στο κομμάτι της άμυνας, θα θέλαμε να σταθούμε και στον Έβανς, ο οποίος έριξε το κορμί του στη φωτιά (βλ. διεκδικήσεις των ριμπάουντ) και με τα… πλοκάμια του κατάφερε να κλείσει τους διαδρόμους προς τη ρακέτα του «τριφυλλιού» (3 τάπες). Σημαντική η συμβολή και του Πέρι, που έπαιξε εξαιρετική περιφερειακή άμυνα σε Λάρκιν και σία. Οι δύο Αμερικανοί μπορεί να «ψάχνονται» επιθετικά ακόμα, όμως όταν προσφέρουν ενέργεια και πάθος στην άμυνα, τότε δεν μπορείς να τους προσάψεις κάτι.

Από ‘κει και πέρα, ο Πρίφτης αποφάσισε από τα πρώτα λεπτά να «κλειδώσει» τους περιφερειακούς της Εφές και να μην τους επιτρέψει να βρουν ρυθμό. Προτίμησε να δώσει χώρο στον Πλάις ή στον Σίνγκλετον να σουτάρουν από τα 5 μέτρα και πίσω, παρά να «χαρίσει» ελεύθερο περίοδο στους γκαρντ των Τούρκων. Κάτι που έφερε λαμπρά αποτελέσματα. Άλλωστε, η συγκέντρωση και η προσήλωση των «πράσινων» στην άμυνα ήταν τα στοιχεία που έκαναν τη διαφορά.

Βέβαια, οι φιλοξενούμενοι δεν… πάτησαν το πόδι τους στο ΟΑΚΑ το βράδυ της 27ης Οκτωβρίου, ενώ η γλώσσα του σώματος φανέρωνε πως ήρθαν για να παραδοθούν αμαχητί. Κάτι που συνέβη ολοκληρωτικά με το που αποβλήθηκε ο Αταμάν στα μισά της 3ης περιόδου, αφού οι «πράσινοι» δεν έδειχναν διατεθειμένοι να σηκώσουν το πόδι από το γκάζι και παράλληλα έστειλαν το μήνυμα στους πρωταθλητές Ευρώπης: «σήμερα δεν θα σας χαρίσουμε τίποτα».

Σε όλα αυτά πρέπει να προσθέσουμε ότι οι παίκτες του Πρίφτη δεν εκβίασαν σουτ (αν εξαιρέσουμε 1-2 «δικαιολογημένες» περιπτώσεις από τον Μέικον) και λειτούργησαν με λογική στις επιθέσεις. Για παράδειγμα, ο Νέντοβιτς είχε το πιο… εύστοχο βράδυ του στη φετινή Ευρωλίγκα (3/3 δίποντα, 2/2 τρίποντα), ενώ και ο Παπαπέτρου «μίλησε» όταν έπρεπε.

Αυτός λοιπόν ήταν ένας Παναθηναϊκός που όλοι θέλουν να απολαμβάνουν! Μια ομάδα που επιβεβαίωσε περίτρανα ότι βελτιώνεται συνεχώς και μπορεί να κοιτάξει στα μάτια όλους τους αντιπάλους. Αρκεί να μην κάνει κακό στον ίδιο της τον εαυτό, για να δανειστούμε και μια φράση του κόουτς από το ματς στο Τελ Αβίβ.

Τώρα, το ζητούμενο είναι η διαχείριση αυτής της επιβλητικής νίκης, αφού σε 48 ώρες επισκέπτεται το ΟΑΚΑ η πολύ επικίνδυνη, αθλητική και δουλεμένη Βιλερμπάν. Για τους σχετικά άπειρους παίκτες του «τριφυλλιού» θα είναι ένα καλό διαγώνισμα το αν θα καταφέρουν να μην παρασυρθούν, αλλά και να συνεχίσουν στον ίδιο (ή έστω παρόμοιο) ρυθμό.

Υ. Γ. Για μια ακόμα φορά οι περίπου 6.500 φίλαθλοι έδωσαν ξεχωριστό παλμό από τις εξέδρες.

Υ. Γ. 2 Ο Φέρελ ακόμα δεν είναι στο 100% και βρίσκεται σε διαδικασία εκμάθησης. Χρειάζεται υπομονή για να δούμε τι... ψάρια πιάνει.