Ευρωπαϊκό «ΝΒΑ» με ελληνικό χρώμα και αυξημένο ενδιαφέρον

Η σκέψη για Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα συλλόγων (τύπου ΝΒΑ) είχε ακουστεί εδώ και πολλά χρόνια, όμως τώρα αυτό το εγχείρημα λαμβάνει σάρκα και οστά! Δεν είναι ακριβώς κομμένο και ραμμένο στα πρότυπα του αμερικανικού πρωταθλήματος, όμως για πρώτη φορά στα χρονικά, οι ομάδες που ανήκουν στην ελίτ θα παίζουν όλη τη σεζόν μεταξύ τους και δεν υπάρχουν πλέον κληρώσεις και όμιλοι.

Αρχίζει λοιπόν η νέα Ευρωλίγκα, με 16 ομάδες, 30 αγωνιστικές και πλέον τα λάθη πληρώνονται από την πρώτη στιγμή. Με το νέο σύστημα διοργάνωσης, η λίγκα πέτυχε να έχει μεγάλο ενδιαφέρον κάθε αγώνας, ακόμα κι αν αυτός διεξάγεται για την 1η αγωνιστική. Κάθε αγωνιστική και ντέρμπι έχει νόημα, κάθε νίκη μετράει, κάθε καλάθι έχει τη σημασία του.

Εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει εκτός από αυτό καθεαυτό το προϊόν, το γεγονός ότι κάτι τέτοιο δοκιμάζεται για πρώτη φορά και ουδείς γνωρίζει πως πρέπει να διαχειριστεί την ομάδα του μέσα στη χρονιά! Δεν είναι άγνωστο μόνο στους φιλάθλους και τους δημοσιογράφους το πώς θα εξελιχθεί αυτή η Ευρωλίγκα, αλλά το ίδιο και για τους παίκτες και τους προπονητές!

Πλέον με τα συνεχόμενα ντέρμπι, τα διπλά παιχνίδια μέσα στην ίδια εβδομάδα κάποιες φορές και με τις υποχρεώσεις στις εγχώριες διοργανώσεις, οι προπονητές θα… αναγκαστούν να αξιοποιήσουν στο έπακρο το βάθος του ρόστερ τους, να «επιλέξουν» παιχνίδια, να ρισκάρουν περισσότερο και οι «γκέλες» θα είναι πιο πολλές, ειδικά αφού το παρόν σκηνικό στήνεται για πρώτη φορά, οπότε δεν θα υπάρχει πετυχημένη συνταγή η πεπατημένη μέθοδος!

Στη νέα Ευρωλίγκα, «μικρές» ομάδες δεν μετέχουν και ακόμα και αυτές που δεν θεωρούνται πρωτοκλασάτες, είναι ικανές να κάνουν ζημιές. Φαβορί βεβαίως υπάρχουν και δεν είναι άλλα από τις ΤΣΣΚΑ και Φενέρ, με τις Ρεάλ, Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό και Μπαρτσελόνα να εμφανίζονται ως ισχυρές διεκδικήτριες του τίτλου. Στην 8αδα αναμένεται να μπει και η αναγεννημένη Μακάμπι, ενώ το τελευταίο εισιτήριο για τα πλέι-οφ μάλλον θα πάει προς Τουρκία είτε στην Εφές είτε στην Νταρουσάφακα, που και Μπλατ έχει στον πάγκο, και ακριβότατο ρόστερ και… τα έσκασε χοντρά με χορηγία στη διοργάνωση.

Πλεονέκτημα σε αυτή τη νέα Ευρωλίγκα, φαίνεται να έχουν οι ομάδες που δεν αγωνίζονται σε ιδιαίτερα ανταγωνιστικά πρωταθλήματα. Οι Ισπανικές ομάδες και οι Τουρκικές έχοντας στο καλεντάρι τους πολλές δύσκολες αναμετρήσεις εντός συνόρων, είναι λογικό να μην βρίσκουν πάντα την απαραίτητη φρεσκάδα, ενώ σημαντικό ρόλο ίσως τελικά διαδραματίσει και η τύχη, ανάλογα με το εγχώριο πρόγραμμα αγώνων, των υπολοίπων μονομάχων. Διότι διαφορετική διαχείριση θα κάνουν για παράδειγμα ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός αν πριν ή μετά από ένα παιχνίδι κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα, την Ζαλγκίρις ή την ΤΣΣΚΑ και τη Φενέρ, ακολουθεί «αιώνιο» ντέρμπι κι αλλιώτικη αν θα έχουν να αντιμετωπίσουν την… Κύμη ή το Λαύριο.

Αν σε όλα αυτά συνυπολογίσουμε και το έντονο ελληνικό χρώμα που θα έχει η φετινή διοργάνωση, είτε με Έλληνες πρωταγωνιστές είτε με παίκτες – προπονητές που έχουν υπάρξει σε ελληνικούς συλλόγους, είναι παραπάνω από εμφανές ότι η νέα Ευρωλίγκα αναμένεται πιο ενδιαφέρουσα από ποτέ! Πλην της Μπασκόνια, που δεν έχει στις τάξεις της, ούτε έναν που να συνδέεται με τη χώρα μας, σε όλους τους υπόλοιπους συλλόγους, υπάρχει έντονη (ή όχι και τόσο) ελληνική… εσάνς!

1. Ρεάλ: Ματσιούλις (Παναθηναϊκός) – Χάντερ (Ολυμπιακός)
2. Μπαρτσελόνα: Μπαρτζώκας, Περπέρογλου, Ντόρσεϊ (Ολυμπιακός), Βεζένκοφ (Άρης), Ράις (Πανιώνιος)
3. ΤΣΣΚΑ: Ιτούδης, Τεόντοσιτς (Ολυμπιακός) , Χάινς (Ολυμπιακός)
4. Φενερμπαχτσέ: Ομπράντοβιτς (Παναθηναϊκός), Σλούκας, Άντιτς (Ολυμπιακός), Νάναλι (Καβάλα)
5. Γαλατασαράι: Ντίμπλερ (Πανιώνιος), Μίτσοβ (Πανιώνιος), Τόμπσον (Ίκαρος)
6. Ούνιξ Καζάν: Καϊμακόγλου
7. Μπάμπεργκ: Τρινκιέρι (Εθνική), Ζήσης
8. Εφές: Ντάνστον (Άρης – Ολυμπιακός)
9. Νταρουσάφακα: Μπλατ (Άρης), Ουίλμπεκιν (ΑΕΚ), Αρσλάν (Πανιώνιος)
10. Ερυθρός Αστέρας: Κούζμιτς (Παναθηναϊκός)
11. Αρμάνι Μιλάνο: Ραντούλιτσα (Παναθηναϊκός)
12. Μακάμπι Τελ Αβίβ: Σμιθ (Πανελλήνιος)
13. Ζαλγκίρις: Γιασικεβίτσιους (Παναθηναϊκός), Σεϊμπούτις (Ολυμπιακός – Μαρούσι), Γιαβτόκας (Παναθηναϊκός), Καβαλιάουσκας (Καβάλα – Πανιώνιος)
14. Μπασκόνια: -