Η Ελλάδα κοιτάχτηκε στον... καθρέφτη και «τρόμαξε»

Η Ελλάδα πέταξε στα... σκουπίδια τον εκτός έδρας βαθμό της πρεμιέρας κόντρα στην Ισπανία, μένοντας στο 1-1 με τη Γεωργία και έχασε την ευκαιρία να πλησιάσει την προνομιούχο δυάδα του ομίλου και από νωρίς... κυνηγάει.

Η ομάδα του Τζον Φαν'τ Σχιπ είχε ένα εξαιρετικό και γεμάτο πρώτο 25λεπτο που έδειξε να τα κάνει όλα τέλεια, αλλά από εκεί και έπειτα το απόλυτο... μηδέν. Βρήκε απέναντί της μια ομάδα που ήταν προσηλωμένη στο πλάνο του Βίλι Σανιόλ και έδειξε να... αντιγράφει αρκετά από το τακτικό κομμάτι της γαλανόλευκης κόντρα στην Ισπανία, εγκλωβίζοντάς την. Οι Γεωργιανοί ήξεραν τι ήθελαν μέσα στο γήπεδο, οδηγούσαν το παιχνίδι ακριβώς όπως το ήθελαν οι ίδιοι, ενώ έκαναν επιθέσεις χωρίς πολλές «υπερβολές» και ανεβάζοντας συγκεκριμένο αριθμό παικτών.

Ο Βίλι Σανιόλ κέρδισε την μάχη του πάγκου με χαρακτηριστική άνεση από τον Τζον Φαν'τ Σχιπ, ο οποίος δεν βρήκε ποτέ τις απαντήσεις. Η Ελλάδα έμοιαζε να κοιτάζεται στον... καθρέφτη, να βλέπει τον εαυτό της κόντρα στην Ισπανία και να τα «χάνει».

Το ορθολογικό πρώτο μισάωρο: Παιχνίδι από τα πλάγια, πρέσινγκ και transition game

Η Ελλάδα μπήκε με σκοπό να επιβάλει τον ρυθμό της και να επιτεθεί στο ξεκίνημα του αγώνα, κάτι το οποίο κατάφερε. Η οπισθοχώρηση της Γεωργίας ήταν φανερή, όπως και η οδηγία να παίξουν πίσω από την μπάλα. Οχυρωμένη καλά στο δικό της μισό και με διπλή ζώνη άμυνας, η ομάδα του Βίλι Σανιόλ έκλεινε τον άξονα, το κάθετο παιχνίδι και έβγαζε εκτός αγώνα τους Μπακασέτα-Παυλίδη. Η γαλανόλευκη φόρτωσε την καλή της πλευρά, την αριστερή, με τους Φορτούνη-Γιαννούλη να συνδυάζονται λες και έπαιζαν μαζί στον ίδιο... σύλλογο ωστόσο κάτι έλειπε στο φινάλε.


*χαρακτηριστικό παράδειγμα με τον Φορτούνη να ανοίγει και τον Γιαννούλη να κάνει το underlap για να υποδεχτεί την πάσα. Ο Παυλίδης έκανε κίνηση μέσα στην καρδιά της αντίπαλης περιοχής, με τον Μπακασέτα να περιμένει για το ριμπάουντ έξω από αυτή και τον Τζόλη μέσα στο «κουτί» για να απειλήσει.

Έλειπε ο πλουραλισμός στον τρόπο επίθεσης, έλειπε η τελική πάσα του Φορτούνη αν έπαιζε δεκάρι ή το να δοκιμάσει τα πόδια του ο καλά κλεισμένος Μπακασέτας. Η Εθνική δεν γύρισε αρκετά την μπάλα στο πρώτο 25λεπτο, βλέποντας πως το να παίζει μονόπαντα της βγήκε.


*το underlap έγινε overlap στην εξέλιξη του αγώνα, με το δίδυμο Φορτούνης-Γιαννούλης να συνδυάζεται ξανά εξαιρετικά και να δημιουργεί ρήγματα. Τζόλης-Παυλίδης ξανά στην περιοχή, ο Μπακασέτας πάλι έξω από αυτή αλλά έχοντας μόνιμα κοντά του έναν ποδοσφαιριστή και κυρίως τον Κανκάβα.

Πέραν των παραπάνω, η Ελλάδα πρέσαρε σωστά στο πρώτο μισάωρο με αποτέλεσμα να μην επιτρέπει στην Γεωργία να κρατήσει μπάλα, να παγώσει το ματς και να την κυκλοφορήσει ή να βγει ορθολογικά στην επίθεση. Δεν ήταν λίγες οι φορές που αναγκάστηκαν οι φιλοξενούμενοι σε μεγάλες μπαλιές, αρκετές εκ των οποίων καθαρίστηκαν από Παπαδόπουλο-Τζαβέλλα και άλλες κατέληξαν πλάγιο άουτ.

Με τον Μπακασέτα να πλαισιώνει τον Παυλίδη και να εναλλάσονται στον τρόπο πίεσης των αντίπαλων στόπερ, τον Τζόλη να βρίσκεται μεταξύ αριστερού στόπερ και αριστερού μπακ, τον Φορτούνη να κλείνει σχεδόν ως «δέκα» και τον Μπουχαλάκη να παίρνει μέτρα, οι Έλληνες ποδοσφαιριστές μπλόκαραν τους Γεωργιανούς.



Μέσα στο εξαιρετικό πρώτο μισάωρο μιλώντας για το τακτικό κομμάτι πάντα, η Ελλάδα είχε καλές αλληλοκαλύψεις και γρήγορο αμυντικό transition game, μην επιτρέποντας στους φιλοξενούμενους να χτυπήσουν στην... αγαπημένη τους κόντρα και οδηγώντας το ματς σε σετ-παιχνίδι. Χαρακτηριστική είναι η κόντρα του 12ου λεπτού που προσπαθούν να βγάλουν οι παίκτες του Σανιόλ, με επτά παίκτες πίσω από τη σέντρα, ενώ άλλοι δύο επιστρέφουν ταχύτατα. Δείγμα της καλής αμυντικής συμπεριφοράς η γρήγορη επιστροφή του Τζαβέλλα κυνηγώντας τον αντίπαλό του, όπως και η κάλυψη του Φορτούνη (με κίτρινο σημάδι από κάτω) στον Παπαδόπουλο (με πράσινο σημάδι από κάτω) που επιστρέφει.



Η «κόπια» της Γεωργίας στην Ελλάδα: Διπλή ζώνη άμυνας, οδηγώντας την μπάλα στα πλάγια

Ο πολύ έξυπνος τρόπος που παρέταξε την Γεωργία ο Βίλι Σανιόλ, έμοιαζε πολύ με αυτόν που παρέταξε την Ελλάδα στην Ισπανία ο Τζον Φαν'τ Σχιπ. Διπλή ζώνη άμυνας, με το 4-2-3-1 να μετατρέπεται σε 4-5-1 και ουσιαστικά πάντα ένας από τους τρεις που βρισκονται στον άξονα να βγαίνει πιο ψηλά για να υποστηρίξει τον σέντερ φορ και να δώσει βοήθειες στο πρέσινγκ ανάλογα με το πού παίζεται η μπάλα.


*η διπλή ζώνη άμυνας της Ελλάδας με τον έναν χαφ να ανεβαίνει για να βοηθήσει τον φορ στην πίεση των αντιπάλων.


*η διπλή ζώνη άμυνας της Γεωργίας με τον έναν χαφ να ανεβαίνει για να βοηθήσει τον φορ στην πίεση των αντιπάλων.

Ο Βίλι Σανιόλ είχε... αντιγράψει εν μέρει το στιλ της Ελλάδας. Δεν ήθελε να «τρυπηθεί» από τον άξονα, γι' αυτό και τον «γέμισε» και προσπάθησε να απαγορεύσει το κάθετο ποδόσφαιρο. Την ίδια ώρα, όπως η Ελλάδα έκανε με την Ισπανία, έτσι έκανε και η Γεωργία με τη γαλανόλευκη. Οι πλάγιοι μπακ και οι χαφ έπαιζαν πολύ κοντά με τους... μεσαίους και ουσιαστικά ο τελευταίος ποδοσφαιριστής βρισκόταν μέχρι και παράλληλα με τις δύο παράλληλες γραμμές της περιοχής. Το κέντρο γέμιζε παίκτες, με αποτέλεσμα να οδηγούν το παιχνίδι και την μπάλα στα πλάγια, υποχρεώνοντας ουσιαστικά τον αντίπαλο να παίξει από εκεί. Και τον Μπακασέτα να βγαίνει εκτός αγώνα. Όπως προσπάθησε να κάνει η Ελλάδα με την Ισπανία στον Ρόδρι.


*τα χαφ έκλειναν πολύ κοντά στα στόπερ, ορισμένες φορές και δίπλα τους δημιουργώντας ένα αμυντικό τείχος.

Σιγά σιγά, η Γεωργία άρχισε να παίρνει μέτρα στο γήπεδο και να ανεβάζει τις γραμμές της, διατηρώντας τις μικρές αποστάσεις ανάμεσά τους. Ο ένας από τα χαφ συνέχιζε πάντα να βγαίνει πιο μπροστά για το πρέσινγκ, οι άλλοι τέσσερις έκλειναν τις αποστάσεις του και ουσιαστικά... έκρυβαν στις πλάτεις τους τους Μπουχαλάκη, Μπακασέτα και Φορτούνη (που έκλεινε προς τα μέσα να πάρει μπάλα), εμποδίζοντας το κάθετο ποδόσφαιρο. Από το 35ο λεπτό και έπειτα ήμαστε στο ίδιο έργο θεατές, με την Εθνική να παθαίνει μπλακ-άουτ και τα δύο στόπερ να προσπαθούν αρκετές μεγάλες μπάλες.



Επίθεση με... ρέγουλα!

Η Γεωργία με τον παραπάνω τρόπο κατάφερε να βραχυκυκλώσει την Ελλάδα. Ήταν άριστα διαβασμένη, ήξερε που ακριβώς να χτυπήσει και ποιους ποδοσφαιριστές να κλείσει και διατηρούσε αυτή την τακτική σε όλο το 90λεπτο. Σιγά-σιγά, από το μισάωρο και έπειτα άρχισε να σπάει το πρέσινγκ της Εθνικής, να κρατάει μπάλα και να πλησιάζει την περιοχή του Βλαχοδήμου δειλά-δειλά. Πρώτα και στο τελευταίο τέταρτο του πρώτου μέρους με ορισμένες βαθιές μπαλιές προσπαθούσε να χτυπήσει στην πλάτη των Ελλήνων στόπερ, με τα εξτρέμ και τα μπακ να δίνουν την ίδια ώρα πλάτος και επιλογές για αλλαγή παιχνιδιού και μοίρασμα της μπάλας στις πλευρές.



Όσο περνούσε η ώρα, η Γεωργία άρχιζε να βγάζει περισσότερες κόντρες και να σημαδεύει την αριστερή της πλευρά με τον τρομερά ποιοτικό Κβαρατσκέλια, ο οποίος ήταν πηγή κινδύνου. Ωστόσο, το γεγονός πως οι φιλοξενούμενοι πατούσαν καλύτερα σε όλο το δεύτερο μέρος δεν στάθηκε αρκετό για να τους... συνεπάρει ο ενθουσιασμός και ακολουθούσαν πιστά τα «θέλω» του Σανιόλ. Αρχικά, ακόμη και στο πρέσινγκ της Ελλάδας είχαν τουλάχιστον επτά ποδοσφαιριστές σε κοντινές αποστάσεις ώστε ακόμη και να χαθεί η μπάλα στην ανάπτυξη, να υπάρχουν αλληλοκαλύψεις.



Στη συνέχεια του αγώνα και στο δεύτερο ημίχρονο, άρχισαν να κάνουν επιθέσεις χωρίς υπερβολές, χωρίς να ανεβάζουν δηλαδή πολλούς ποδοσφαιριστές κοντά στην αντίπαλη περιοχή. Μέχρι πέντε παίκτες βρίσκονταν κοντά στο «κουτί», με έξι ποδοσφαιριστές να είναι υπεύθυνοι για την αμυντική λειτουργία εφόσον χανόταν η μπάλα. Κάτι που έκανε επίσης η Ελλάδα απέναντι στην Ισπανία.


*χαρακτηριστικό παράδειγμα στο ματς της Εθνικής με την Ισπανία σε περίπτωση πρέσινγκ στον αντίπαλο με πέντε παίκτες, κάτι που συνέβαινε και στις λιγοστές φορές που επιτεθήκαμε.





*χαρακτηριστικά παραδείγματα από το ματς της Τούμπας, με τους Γεωργιανούς να ανεβάζουν πέντε παίκτες στην περιοχή ή γύρω από αυτή.