Δύο μπαλαντέρ σε πορείες αντίθετες

Διακρίνονται για την καλή τους τεχνική κατάρτιση, την άριστη επαφή με την μπάλα, την εξαιρετική τους μεταβίβαση, τις καλές εκτελέσεις στημένων φάσεων. Μπορείς να το πεις κι έτσι: Σωτήρης Νίνης και Κώστας Φορτούνης έχουν ποδοσφαιρικό ταλέντο τέτοιο που δεν συνηθίζει να παράγει η σχολή της χώρας μας. Είναι περισσότερο αρτίστες και λιγότερο «λαντζέρηδες».

Γράφει ο Βάιος Τσούτσικας

Τους ενώνουν πολλά: είναι σχετικά κοντά σε ηλικία, αγωνίζονται στην ίδια θέση, είναι συνδεδεμένοι με το 7 στην πλάτη. Αυτό φορά ο Φορτούνης, αυτό φορούσε στην προηγούμενη θητεία του στον Παναθηναϊκό ο Νίνης. Κοινό τους σημείο ακόμα και η αποτυχημένη απόπειρα να διαπρέψουν στο εξωτερικό. Λίγοι περίμεναν τον Νίνη να επιστρέψει τόσο σύντομα στην Ελλάδα όταν έφευγε για την Πάρμα, ακόμα λιγότεροι περίμεναν να είναι μικρής σχετικά διάρκειας η παραμονή του Φορτούνη στη Γερμανία και την Καϊζερσλάουτερν. Κοινό σημείο και η απόφασή τους να επιστρέψουν στην πατρίδα για να δώσουν νέα ώθηση στην καριέρα τους. Πάμε τώρα και στη μία βασική διαφορά τους…

Από τη σκιά στο φως

Η απόφασή του το καλοκαίρι του 2014 να ενταχθεί στο δυναμικό του Ολυμπιακού από πολλούς σχολιάστηκε πικρόχολα. Θεωρήθηκε πολύ δύσκολο να βρει χώρο στο πανάκριβο ρόστερ των πρωταθλητών και… θεωρούταν σίγουρο πως κι αυτός θα γίνει ένας ακόμα από τους δανεικούς και ξεχασμένους που έχουν οι «ερυθρόλευκοι» εντός κι εκτός συνόρων.

Αλήθεια είναι πως αρχικά αυτή η πικρόχολη πρόβλεψη έμοιαζε να δικαιώνεται. Ο Μίτσελ τον άφησε εκτός της ομάδας που δηλώθηκε για το Τσάμπιονς Λιγκ ενώ και στο πρωτάθλημα συνήθως εύρισκε λίγο χρόνο ερχόμενος από τον πάγκο. Χωρίς να μπορείς να πεις ότι περίσσευε από το ρόστερ είναι σίγουρο ότι δεν θεωρούταν και από τους παίκτες της πρώτης γραμμής. Ήταν και ο Τσόρι σε μεγάλα κέφια…

Η αλλαγή προπονητή και ο ερχομός του Περέιρα έδωσαν μια ώθηση είναι η αλήθεια στον Κώστα Φορτούνη. Με τον Πορτογάλο έκανε 16 συμμετοχές στο πρωτάθλημα, πέτυχε τα 6 από τα περυσινά 7 γκολ του και συμπλήρωσε μια αξιοπρεπέστατη καρτέλα με 25 συμμετοχές στη λίγκα και άλλες δύο στο Γιουρόπα Λιγκ την πρώτη του χρονιά στο λιμάνι. Μπορεί οι πικρόχολοι να είχαν διαψευστεί παταγωδώς καθώς ο Φορτούνης κατάφερε να γίνει ενεργό μέλος της ομάδας που κατέκτησε το νταμπλ ωστόσο κανείς δεν περίμενε από τον 23χρονο χαφ να κάνει το επόμενο εντυπωσιακό είναι η αλήθεια βήμα.

Διότι είναι πέρα για πέρα εντυπωσιακά όσα έχει καταφέρει να κάνει φέτος ο Φορτούνης σε Ελλάδα και Ευρώπη. Δεν είναι μόνο τα γκολ και οι ασίστ που τον χρίζουν αγωνιστικό ηγέτη μιας ομάδας που τα σαρώνει όλα είναι και ότι δεν έχει επιτρέψει με τα κατορθώματά του να φανεί η απουσία του Τσόρι που ταλαιπωρείται από συνεχείς μυϊκούς τραυματισμούς. Ένα χρόνο και κάτι μετά την επιστροφή του στον Ολυμπιακό (από τις ακαδημίες του ξεκίνησε) και το ελληνικό πρωτάθλημα ο Φορτούνης όχι μόνο δεν ακολούθησε τον δρόμο που κάποιοι προδίκαζαν πέρυσι το καλοκαίρι αλλά έχει μετατραπεί στον αδιαμφισβήτητο αγωνιστικό ηγέτη της εντυπωσιακά αποτελεσματικής ομάδας του Σίλβα…

Αντιμέτωπος ξανά με συννεφιές

Λίγους μήνες μετά την επιστροφή του Φορτούνη επέστρεψε και ο Νίνης. Όχι στην Ελλάδα, αυτό το είχε κάνει νωρίτερα όταν μετά από μία απογοητευτική σεζόν στην Ιταλία ο Σωτήρης μετακόμισε στην Τούμπα. Επέστρεψε στον Παναθηναϊκό, λοιπόν. Κι επέστρεψε για να πετύχει ό,τι απέτυχε να κάνει με τη φανέλα του ΠΑΟΚ: επανεκκίνηση στην καριέρα του.

Είχε περάσει καιρός από τα χρόνια που συνάρπαζε τα πλήθη με τη φρεσκάδα που έφερνε και μόνο η παρουσία του στην ομάδα. Είχε περάσει αρκετός καιρός και από τις ώριμες εμφανίσεις του την εποχή της συνύπαρξής του με τον Τζιμπρίλ Σισέ στην 11άδα. Προερχόταν από μια περίοδο αδράνειας και έντονης αμφισβήτησης. Ακόμα και αυτοί που παλαιότερα τον λάτρευαν σχολίαζαν με επιφυλακτικότητα την απόφαση του Παναθηναϊκού να (ξανα)ποντάρει πάνω του.

Κάποιοι εστίαζαν ακριβώς στη μέση: και ο Νίνης είχε ανάγκη ένα φιλόδοξο πρότζεκτ, ένα οικείο περιβάλλον, έναν προπονητή με επιθετικό πλάνο και ο Παναθηναϊκός είχε ανάγκη από την ποδοσφαιρική ποιότητα του 25χρονου χαφ. Στα χρόνια της λιτότητας αλήθεια είναι ότι η ποιότητα δεν περισσεύει στο ρόστερ του Παναθηναϊκού. Άρα έμοιαζε ιδανικό το περιβάλλον για να μεγαλουργήσει ξανά ο Σωτήρης.

Και αλήθεια είναι ότι σταδιακά ο Νίνης άρχισε να θυμίζει κάτι από τον παλιό του εαυτό. Από τον Γενάρη του 2015 όταν απέκτησε το δικαίωμα συμμετοχής βοήθησε τον Παναθηναϊκό να γίνει πιο όμορφος, πιο δημιουργικός, πιο αποτελεσματικός. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι στα πλέι οφ όπου οι «πράσινοι» επικράτησαν κατά κράτος των αντιπάλων τους ο Νίνης (και μέχρι να κριθεί η μάχη της πρωτιάς) ήταν βασικό και αναντικατάστατο στέλεχος της 11άδας του Αναστασίου. Με αυτόν μαέστρο ο Παναθηναϊκός έκανε 4 συνεχείς και εντυπωσιακές νίκες και κέρδισε το δικαίωμα συμμετοχής στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ…

Αυτή η ιδανική σχέση για κάποιο λόγο άρχισε φέτος να χαλάει. Φταίνε τα άσχημα αποτελέσματα στα προκριματικά του καλοκαιριού; Φταίει το γενικότερο μπλέξιμο το οποίο υπέστη ο Παναθηναϊκός μετά τον αποκλεισμό από την Καμπάλα; Φταίει η ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα που οδήγησε τελικά και στην απομάκρυνση του Αναστασίου; Ίσως και όλα αυτά μαζί να συγκέντρωσαν ξανά σύννεφα πάνω από το κεφάλι του Νίνη. Εκτός σε τρία συνεχή ματς, στον πάγκο για όλο το 90λεπτο στην Τούμπα ο Σωτήρης φάνηκε να νιώθει όπως ένιωθε στον ΠΑΟΚ. Η αμφισβήτηση επέστρεφε…

Μένει να δούμε αν το πράγμα γυρίσει πάλι τώρα που ο Στραματσόνι ήρθε για να φρεσκάρει τον Παναθηναϊκό. Νωρίς είναι για να πούμε από σήμερα αν η μεταξύ τους σχέση θα βοηθήσει τον Νίνη να βρεθεί σε υψηλά στάνταρ απόδοσης. Σίγουρο είναι ότι το πρώτο σύστημα που ετοιμάζει ο κόουτς, αυτό το 4-4-2 στην ευθεία, δεν μοιάζει να ταιριάζει στον παίκτη…