Δεν περνάει κανείς από το Φάληρο

Για ακόμα ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι, αποδείχθηκε πως όταν ο Ολυμπιακός, αγωνίζεται στο Καραϊσκάκη, μπορεί να κερδίσει οποιαδήποτε ομάδα. Το έχω γράψει και το έχω αναφέρει πολλές φορές και θεωρώ πως αυτό επιβεβαιώθηκε και σήμερα. Άλλωστε και ο Αλέγκρι, που είχε τονίσει χθες πως δεν μπορεί να μην σέβεσαι μια ομάδα που κέρδισε την Ατλέτικο, προφανώς και φανταζόταν τι εστί Καραϊσκάκη.

Ο Ολυμπιακός με ένα στιλ παραπλήσιο, της τακτικής και της φιλοσοφίας, με το οποίο προσέγγισε και τον αγώνα απέναντι στην Ατλέτικο, κατάφερε να πιάσει κορόιδο και την «Μεγάλη Κυρία», παίρνοντας εκδίκηση και για προηγούμενες, αγωνιστικές πάντα, διαφορές που είχαν οι δύο αντίπαλοι. Η τακτική του Μίτσελ, βγήκε σε υπέρμετρο βαθμό, αφού ο Θρύλος περίμενε την Κυρία και ήξερε πως θα έχει τις στιγμές του. Έβαλε ένα γκολ στο πρώτο μέρος και θα μπορούσε να έχει σημειώσει ένα ακόμα, για να κάνει ακόμα πιο δύσκολη τη ζωή της Γιουβέντους.

Τώρα στα πρόσωπα ασφαλώς και θα σταθεί κανείς πάνω απ’ όλα στον Ρομπέρτο. Αυτός ήταν ο πρώτος και καλύτερος, αυτός που κατέβασε τα ρολά, με τις απίθανες επεμβάσεις του. Και μόνο που ο μεγάλος Μπουφόν, έσπευσε να του δώσει συγχαρητήρια στο φινάλε, τα λέει όλα. Μεγάλο ματς έκανε και ο Εντινγκά, που δικαίωσε απόλυτα τον προπονητή του που τον έβαλε, ενώ και ο Μποτία που έχει ακούσει πολλά, έκανε ένα εξαιρετικό ματς. Εκπληκτικός και ο συνδυασμός του Τσόρι με τον Μήτρογλου, για να έρθει το γκολ του Κασάμι.

Τώρα ο Ολυμπιακός έχει αγκαλιάσει, στην χειρότερη περίπτωση την 3η θέση. Πλέον απομένει να δει τι θα συμβεί την επόμενη αγωνιστική και να πάρει ένα θετικό αποτέλεσμα και στο Τορίνο, για να γίνει αφεντικό και στην διεκδίκηση μιας εκ των δύο θέσεων, για την πρόκριση στα νοκ-άουτ και του φετινού Τσάμπιονς Λιγκ.