Θες παίκτη; Πλήρωσε με λουκάνικα!

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, το κέντρο του ποδοσφαιρικού ενδιαφέροντος είναι στις μεταγραφές. Οι ομάδες ψάχνουν ποδοσφαιριστές, διαπραγματεύονται με άλλες ομάδες και προσπαθούν να κλείσουν την πιο συμφέρουσα συμφωνία.

Τα χρήματα στην εποχή μας έχουν πάει σε άλλο επίπεδο και γίνονται όλο και πιο συχνά μεταγραφές πολλών εκατομμυρίων.

Στο παρελθόν οι πόροι στο ποδόσφαιρο ήταν σαφώς λιγότεροι, όμως έχουν γίνει κάποιες… τουλάχιστον περίεργες συμφωνίες μεταγραφών και το sportfm.gr σας παρουσιάζει δέκα από αυτές!

Χιου ΜακΛέναχαν



Το 1927 ο Χιου ΜακΛέναχαν πήρε μεταγραφή από την Στόκφονρντ στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για ένα ψυγείο με παγωτά. Ο λόγος ήταν ότι η Στόκφορντ είχε οικονομικά προβλήματα και θα οργάνωνε ένα παζάρι για να συγκεντρώσει χρήματα. Έτσι, η Γιουνάιτεντ αποφάσισε να δώσει ένα ψυγείο με παγωτά στην ομάδα, με αντάλλαγμα τον ΜακΛέναχαν. Όσο για το πού βρήκε το ψυγείο; Ο τότε βοηθός προπονητή της ομάδας, Λουίς Ρόκα, είχε μαγαζί με παγωτά.

Ίαν Ράιτ



Το 1985 η Κρίσταλ Πάλας συμφώνησε με την Γκρίνουιτς Μπόρο για τη μεταγραφή του Ίαν Ράιτ. Τι πήρε η Γκρίνουιτς για να δώσει τον Ράιτ; Βαράκια. Πάντως η Πάλας βγήκε πολύ κερδισμένη από αυτή τη συμφωνία αφού ο Ράιτ στα έξι χρόνια που αγωνίστηκε την ομάδα, έβαλε 117 γκολ σε 277 εμφανίσεις και είναι τρίτος στον πίνακα των σκόρερ στην ιστορία της ομάδας.

Έρνι Μπλένκινσοπ



Εκατό λίρες και μπύρες πήρε η Χαλ Σίτι το 1921 από την Κούντγουρθ για τον Έρνι Μπλένκινσοπ. Δεν είναι γνωστό πόσο καιρό έκαναν να πιουν τις μπύρες στην Κούντγουρθ, αλλά ο Μπλένκισοπ έκατσε 11 ολόκληρα χρόνια στη Χαλ, πριν πάρει μεταγραφή στη Λίβερπουλ.

Ζατ Νάιτ



Έλλειψη στις φόρμες πρέπει να είχε η αγγλική Ράσχαλ το 1999, αλλίως δεν εξηγείται η μεταγραφή του Ζατ Νάιτ την Φούλαμ. Τριάντα φόρμες πήρε η Ράσχαλ για να δώσει τον Νάιτ, ο οποίος έμεινε στη νέα του ομάδα μέχρι το 2007, ενώ έκανε και δύο εμφανίσεις με την εθνική Αγγλίας.

Γκάρι Πάλιστερ



Το 1984 η Μίντελσμπρο πήρε τον Γκάρι Πάλιστερ, δίνοντας στην Μπίλινγχαμ κάποιες φανέλες, μπάλες και δίχτυα. Ο Πάλιστερ έμεινε στην ομάδα μέχρι το 1989, τότε που η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ της έδωσε 2.3 εκατομμύρια λίρες για να τον αποκτήσει. Εκεί ήταν για εννέα χρόνια ο βασικός κεντρικός αμυντικός της ομάδας.

Φράνκο Ντι Σάντο



Τη μεταγραφή του Πάλιστερ πρέπει να ζήλεψαν την Τίρο Σουίζο, αφού το 2005 για να δώσουν τον Φράνκο Ντι Σάντο στην Όνταξ Ιταλιάνο, πήραν μπάλες και δίχτυα. Βέβαια αντί για φανέλες αυτοί ζήτησαν 40 λίτρα μπογιά. Στη συνέχεια ο Ντι Σάντο αγωνίστηκε σε Τσέλσι, Γουιγκαν, Βέρντερ και σήμερα αγωνίζεται στη Σάλκε.

Τζον Κόλινς



Μια αρκετά περίεργη συμφωνία έκανε η ολλανδική Νίβερνταλ με την Τβέντε για τον Τζον Κόλινς. Για να τον παραχωρήσει ζήτησε και πήρε 30 εγκυκλοπαίδειες. Βέβαια, δεν τις ήθελε για την ομάδα, αλλά τις έδωσε σε τοπικά σχολεία. Ο Κόλινς έκατσε ενάμιση χρόνο την Τβέντε, πριν πάει στην Φούλαμ, ενώ έκανε και δύο εμφανίσεις με την εθνική Ολλανδίας.

Κένεθ Κρίστενσεν



Ο Νορβηγός Κένεθ Κρίστενσεν πήρε το 2002 μεταγραφή από την Βίντμπγιαρντ στην Φλόεϊ. Για να τον αποκτήσει όμως η ομάδα έπρεπε να δώσει το βάρος τους ποδοσφαιριστή σε γαρίδες. Έτσι, η Βίντμπγιαρντ παρέλαβε 75 κιλά γαρίδες και παραχώρησε τον Κρίστενσεν.

Μάριους Τσιοάρα



Μεγάλη αγάπη στα λουκάνικα πρέπει να είχαν στη ρουμάνικη Αράντ, αλλιώς δεν εξηγείται αυτό που ζήτησαν από την Χόρνια για να τους δώσουν τον Μάριους Τσιοάρα. 15 κιλά λουκάνικα ζήτησαν το 2006 για να παραχωρήσουν τον ποδοσφαιριστή, κάτι που συμφώνησε η Χόρνια. Όμως η μεταγραφή του δεν άρεσε τον Τσιοάρα, ο οποίος αποσύρθηκε από το ποδόσφαιρο μία ημέρα μετά τη συμφωνία. Οπότε η μεταγραφή ακυρώθηκε και τα λουκάνικα δεν εστάλησαν. Ο πρόεδρος της Αράντ δήλωσε: «Λυπούμαστε που χάσαμε έναν καλό παίκτη αλλά και γιατί χάσαμε το φαγητό μιας εβδομάδας».

Ίον Ραντού



Τα 15 κιλά λουκάνικα δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτό που πήρε η Πετροζάνι το 1998 για τον Ίον Ράντου, επίσης στη Ρουμανία. Δύο τόνους κρέας ζήτησαν από την Βαλτσέα για να παραχωρήσουν τον ποδοσφαιριστή. Ο πρόεδρος είχε δηλώσει ότι θα πουλούσε το κρέας για να πληρώσει τους ποδοσφαιριστές του. Είναι πάντως δύσκολο να μην κράτησε καθόλου και για τον εαυτό του.

Επιμέλεια: Μανόλης Πολιουδάκης