Η βραδιά που ο Ντεμιράλ μιμήθηκε το είδωλό του

Γενικά οι γνωστοί γκολτζήδες δεν τα έχουν πάει και τόσο καλά σε αυτό το Euro. Στα δύο γκολ έχει περιοριστεί ο Κέιν, ο ταλαιπωρημένος Λεβαντόφσκι δεν μπόρεσε να κάνει τη διαφορά για την κακή Πολωνία, ο Λουκάκου έχει ζήσει... εφιάλτες στα γερμανικά γήπεδα αυτό το καλοκαίρι.

Κι ενώ στι πρώτες θέσεις των σκόρερ βρίσκονταν ήδη χαφ και εξτρέμ, ήρθε να προστεθεί και ένα στόπερ. Γκολ γενικά δεν βάζει ο Μερίχ Ντεμιράλ. Κεντρικός αμυντικός είναι ο άνθρωπος, σε 200 ματς σε συλλογικό επίπεδο έχει καταφέρει να σκοράρει οκτώ φορές.

Με την εθνική Τουρκίας δε, είχε δύο τέρματα σε 47 συμμετοχές μέχρι το βράδυ της Τρίτης (02/07). Τότε είπε να μεταμορφωθεί σε... Χακάν Σουκούρ και να διπλασιάσει τον απολογισμό του την κατάλληλη στιγμή. Σε ένα ματς για τους «16» του Euro, ενάντια στην Αυστρία!



Γι’ αρχή, έγραψε ιστορία με το γρηγορότερο γκολ σε νοκ άουτ φάση του θεσμού. Ο Ντεμιράλ εκμεταλλεύτηκε πλήρως την επική ασυνεννοησία στην αυστριακή άμυνα μετά το κόρνερ του Γκιουλέρ και άνοιξε τον λογαριασμό του αγώνα στα 57 δευτερόλεπτα...

Έκτοτε περιορίστηκε για σχεδόν μία ώρα αγώνα στα αμυντικά του καθήκοντα και τα έφερε εις πέρας δίχως ψεγάδι.

Κάπου εκεί, στο 59’, ανέβηκε για ένα ακόμη κόρνερ. Αυτή τη φορά δεν χρειαζόταν... κοκομπλόκο στην αυστριακή άμυνα. Αυτή τη φορά ο 26χρονος στόπερ απλά πήδηξε ψηλότερα απ’ όλους και κεραυνοβόλησε τον, ανήμπορο να αντιδράσει, Πεντς, για να δώσει τεράστιο προβάδισμα πρόκρισης στην ομάδα του!



Το τελικό 2-1 έφερε την υπογραφή του. Όσα γκολ είχε βάλει από το 2018 μέχρι την 2η του Ιούλη με την εθνική, τόσα έβαλε στους Αυστριακούς. Με δύο προωθήσεις.

Θύμισε, μεταξύ άλλων, γιατί θεωρούταν ταλεντάρα πριν από μερικά χρόνια και είχε αναγκάσει τη Γιουβέντους να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη για να τον αποκτήσει.

Δεν στέριωσε στο Τορίνο, πλέον βγάζει το ψωμί του στη Σαουδική Αραβία και την Αλ Αχλί, παρότι είναι σε εξαιρετική ηλικία. Στην Ιταλία όμως, είχε την ευκαιρία να παίξει και με το είδωλό του. Τον Τζόρτζιο Κιελίνι, με τον οποιόν πολλοί συνέκριναν.

Κιελίνι σίγουρα δεν είναι, αλλά με την πληθωρική του εμφάνιση στη Λειψία, τον μιμήθηκε, τον θύμισε. Και έγραψε το όνομά του με χρυσά γράμματα στην ιστορία του τουρκικού ποδοσφαίρου.