Σεθ Κάρι: «Είμαι καλύτερος σουτέρ από τον αδερφό μου - Θυμάμαι τον Παπανικολάου από το 2009»

Στην κάμερα της COSMOTE TV φιλοξενήθηκε ο σεσημασμένος σουτέρ και νυν παίκτης των Μάβερικς, Σεθ Κάρι.

Ο Αμερικανός γκαρντ μίλησε για πολλά ενδιαφέροντα θέματα, όπως για το αν είναι καλύτερος σουτέρ από τον αδερφό του, Στεφ, αλλά και για τη συνύπαρξη με τον Λούκα Ντόντσιτς.

Παράλληλα, έκανε μια αναδρομή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κάτω των 19 στη Νέα Ζηλανδία το 2009, όταν οι ΗΠΑ αντιμετώπισαν την Ελλάδα στον τελικό, τονίζοντας πως θυμάται ακόμα τον Κώστα Παπανικολάου.

Αναλυτικά όσα δήλωσε ο Σεθ Κάρι:

-Η πρώτη μου ερώτηση είναι λίγο ασυνήθιστη. Έπαιξες στο παγκόσμιο πρωτάθλημα κάτω των 19 στη Νέα Ζηλανδία το 2009. Επικρατήσατε της εθνικής Ελλάδας στον τελικό. Θυμάσαι κάτι από εκείνο το παιχνίδι;

«Ναι, το θυμάμαι. Κοιτάζοντας προς τα πίσω είχαμε μια πραγματικά καλή ομάδα τότε, πολλοί τότε δεν είχαμε ακόμα ακουστεί, ήμασταν άγνωστοι. Αλλά τελικά υπήρχαν πολλοί παίκτες του ΝΒΑ σε εκείνο το ρόστερ».

-Ο Γκόρντον Χέιγουορντ, ο Κλει Τόμπσον…

«Ναι, ακριβώς, είχαμε καλή ομάδα. Και ήταν κι ένα καλό τουρνουά, παίξαμε δύο φορές κόντρα στην Ελλάδα, ήταν καλό το επίπεδο του ανταγωνισμού και έπρεπε να παλέψουμε για το χρυσό».

-Θυμάσαι κάποιον Έλληνα παίκτη;

«Ναι… θυμάμαι τον Παπανικολάου. Έχει περάσει καιρός, θυμάμαι και κάποιους άλλους, αλλά η Ελλάδα είχε σίγουρα καλή ομάδα».

-Πες μου κάτι. Αυτή η εμπειρία κόντρα σε ευρωπαίους παίκτες, παίκτες από όλο τον κόσμο σε βοήθησε καθόλου στη καριέρα σου;

«Ναι, αυτοί οι τύποι είναι έξυπνοι. Ξέρουν τα βασικά και είναι καλοί παίκτες. Για να τους κερδίσεις δεν αρκούν οι ικανότητες και το ταλέντο. Πρέπει να χρησιμοποιήσεις το μυαλό σου, να παίξεις σωστά και παίζουν και ένα πάρα πολύ δυναμικό στιλ μπάσκετ. Ήταν μια καλή εκπαιδευτική εμπειρία για μένα τότε και σίγουρα κέρδισα πολλά από εκείνα τα ματς».

-Μεγαλώνοντας σε μια μπασκετική οικογένεια ποιο ήταν το μεγαλύτερο μάθημα που πήρες από τον πατέρα σου;

«Νομίζω και μόνο το ότι μας πήγαινε στο ίδιο το παιχνίδι, μας είχε μαζί στις προπονήσεις όταν ήμασταν μικρότεροι… Απλά τον βλέπαμε μαζί με τους συμπαίκτες του και πως αντιμετώπιζαν τη δουλειά που είχαν να κάνουν.Βλέπαμε πόσο δούλευαν και το τι έκαναν, ενώ εμείς ήμασταν παιδιά που ονειρευόμασταν να βρεθούμε στο ΝΒΑ μια μέρα. Και νομίζω χωρίς να το ξέραμε απορροφούσαμε τόσα πράγματα για το παιχνίδι, τόση γνώση, που μας βοήθησε να βρισκόμαστε εδώ σήμερα».

-Προφανώς το σουτ είναι μέσα στα γονίδια σου. Αλλά τι άλλο είναι το σουτ; Είναι θέμα επαναλήψεων; Δουλειάς; Ταλέντου;

«Νομίζω ότι έχει λίγο να κάνει και με το φυσικό ταλέντο, πρέπει να έχεις την αίσθηση του, καλό άγγιγμα στη μπάλα. Αλλά περισσότερο από οτιδήποτε άλλο έχει να κάνει με τις συνεχείς επαναλήψεις και επαναλήψεις, το να κατακτήσεις τον τρόπο που πρέπει να σουτάρεις. Και με τις περισσότερες επαναλήψεις και τις προπονήσεις κερδίζεις την αυτοπεποίθηση που χρειάζεται για να μεταφερθεί όλο αυτό μέσα στο ματς».

-Ξέρω ότι σε έχουν ρωτήσει εκατοντάδες φορές, αλλά ποιος είναι καλύτερος σουτέρ; Εσύ, ο Στεφ ή ο πατέρας σου;

«Εγώ! Πάντα λέω τον εαυτό μου, όλη τη μέρα! Ξέρω ότι ο Στεφ έχει το στέμμα με τα περισσότερα εύστοχα τρίποντα, πέτυχε το ρεκόρ πριν ένα, δύο χρόνια. Αλλά έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου και στο ποσοστό ευστοχίας μου συνολικά στη καριέρα μου».

-Έχετε ποτέ κάνει διαγωνισμό σουτ το καλοκαίρι;

«Ναι, εγώ και ο αδερφός μου δουλεύουμε ακόμα πολύ το καλοκαίρι. Βρισκόμαστε μαζί τρεις, τέσσερις εβδομάδες το καλοκαίρι, προπονούμαστε μαζί και πολλές από αυτές τις ασκήσεις είναι ανταγωνιστικές. Και το αποτέλεσμα συνήθως είναι 50%-50%. Ο πατέρας μου έρχεται να παίξει μαζί μας 'ρολόι', κάποια τέτοια παιχνίδια με σουτ αλλά πλέον πιο πολύ μας βλέπει».

-Έχετε παίξει ποτέ εσύ μαζί με τον πατέρα σου κόντρα στον (πεθερό σου) κόουτς Ντοκ Ρίβερς και τον γιο του, τον Όστιν;

«Όχι, αλλά ίσως πρέπει να το κάνουμε μια από αυτές τις μέρες. Θα υπάρξουν μερικά καλά στοιχήματα και συζητήσεις για το ποια οικογένεια θα κερδίσει την άλλη. Και νομίζω ότι γενικά μιλώντας για σπορ, και οι δύο οικογένειες είναι πολύ αθλητικές, επομένως ίσως πρέπει να το κάνουμε κάποια μέρα».

-Παραπονιέται ποτέ η γυναίκα σου ότι μιλάς μόνο για μπάσκετ;

«Όχι, καθόλου. Της αρέσει κι αυτής να μιλά για το μπάσκετ. Είναι ένα επιπλέον μπόνους για μένα στο γάμο μας και κάνει τα πράγματα εύκολα για μας. Της αρέσει να βλέπει παιχνίδια μαζί μου. Επομένως δεν έχω παράπονα για το τι δείχνει η τηλεόραση ή για τι πράγματα μιλάω».

-Τέλος, είσαι συμπαίκτης του Λούκα (Ντόνσιτς). Μπορείς να τον συγκρίνεις με τον Γιάννη, αφού ερχόμαστε από την Ελλάδα;

«Δύο από τους καλύτερους παίκτες της λίγκας αυτή τη στιγμή. Πάρα πολύ έξυπνοι παίκτες. Και πολύ ανταγωνιστικοί τύποι. Νομίζω ότι αυτό είναι το βασικό. Ειδικά ο Λούκα από την πρώτη μέρα ήταν ανταγωνιστικός, δεν φοβόταν τη στιγμή. Και είμαι χαρούμενος που είμαι μαζί του».