Γυαλίζει το μάτι τους

Κάποτε, κακά τα ψέματα, υπήρχε φόβος στις αναμετρήσεις με την Ισπανία. Πλέον έχει απομείνει μόνο σεβασμός. Η Εθνική νιώθει πως… την έχει την αντίπαλό της στον αυριανό προημιτελικό του Ευρωμπάσκετ (19:30) και μένει μόνο να το αποδείξει στο παρκέ.

Αποστολή στη Λιλ, Χρήστος Ρομπόλης

Είναι ίσως η πρώτη φορά μετά από πάρα πολλά χρόνια που η Ελλάδα θεωρείται φαβορί σε μια αναμέτρηση με την Ισπανία. Ένας τίτλος ή… ένα «βάρος» (αν προτιμάτε) που δεν το επιδίωξε η Εθνική, αλλά της αποδόθηκε από τους ουδέτερους βάσει της εικόνας που έχει παρουσιάσει μέχρι τώρα στο Ευρωμπάσκετ σε σχέση με την ομάδα που τη χωρίζει από την τετράδα.

Αυτός ο τίτλος δεν επηρεάζει σε τίποτα τη σκέψη της ελληνικής ομάδας. Γνωρίζει απόλυτα τις δυσκολίες που υπάρχουν, την κρισιμότητα του αγώνα και το διακύβευμα, συνεπώς οποιαδήποτε εκτίμηση εξωτερικών παρατηρητών δεν μπορεί να της προσθέσει έξτρα πίεση.

Οι Έλληνες διεθνείς αντιλαμβάνονται πλήρως πως το παιχνίδι αυτό μπορεί να τους εκτοξεύσει στην τετράδα, να τους βάλει στο δρόμο των μεταλλίων και να τους κάνει ακόμη πιο αγαπητούς στο ελληνικό φίλαθλο κοινό, που διψά για μια μεγάλη επιτυχία. Μπορεί όμως, από την άλλη, να τους περιορίσει στη διεκδίκηση μιας θέσης για το Προολυμπιακό Τουρνουά, και να τους μετατρέψει από μια μέρα στην άλλη από ήρωες σε… under-achievers, σε μια χώρα που εκτός από το να αποθεώνει, ξέρει εύκολα και να «γκρεμίζει».

Αυτό ουδόλως φοβίζει τους παίκτες του Φώτη Κατσικάρη. Το μάτι τους γυαλίζει. «Είναι η ευκαιρία μας», λένε και ξαναλένε μεταξύ τους. Δεν φοβούνται επ ουδενί τους Ισπανούς, αλλά τους σέβονται όσο πρέπει κι όχι περισσότερο ή λιγότερο. Και ταυτόχρονα αυτή η επίγνωση της αποστολής τους δεν τους αγχώνει. Αρκεί να έβλεπε κανείς τη χθεσινή προπόνηση στο γραφικό γήπεδο στο κέντρο της Λιλ, που χρησιμοποιείται ως προπονητήριο. Πολλή δουλειά μεν, σοβαρότητα και διάθεση, αλλά παράλληλα χαμόγελα και όμορφο κλίμα.

Μην περιμένει κανείς από τα παιδιά της Εθνικής μεγάλα λόγια. Δεν θα τα πουν ποτέ. Επιφυλάσσονται όμως για μεγάλες πράξεις.