Τσαρτσαρής: «Είχαμε μείνει στάσιμοι στο αναπτυξιακό, τώρα δίνουμε μεγάλη προσοχή»

Τους άξονες του νέου αναπτυξιακού προγράμματος της ΕΟΚ ανέλυσε ο Κώστας Τσαρτσαρής. Ο υπεύθυνος σε αυτό το κομμάτι στην ομοσπονδία παραδέχτηκε πως το ελληνικό μπάσκετ είχε μείνει στάσιμο για κάποια χρόνια και τώρα προσπαθεί να καλύψει το χαμένο έδαφος, με πλήθος δράσεων και με πολλά παιχνίδια στις μικρές ηλικιακές κατηγορίες, αλλά και «χτένισμα» όλης της επικράτειας, αλλά και του ελληνισμού στο εξωτερικό, για ανακάλυψη ταλέντων. Αναλυτικά μίλησε:

Για το αναπτυξιακό πρόγραμμα: «Αυτήν τη στιγμή το αναπτυξιακό είναι η μεγάλη βάση του ελληνικού μπάσκετ. Εκεί έχουμε τα παιδιά που ξεκινούν σιγά-σιγά να εμπλέκονται με τον αθλητισμό και τον χώρο του μπάσκετ και ύστερα απ’ αυτήν τη διαδικασία βγαίνουν μπροστά, όπου και αποτελούν τη βιτρίνα μας. Αν δε γίνει σωστή δουλεία στη βάση μας, δε θα έχουμε καλή βιτρίνα. Γι’ αυτό, λοιπόν, έχουμε δώσει πολύ μεγάλη προσοχή με την έλευση του προέδρου, κύριου Βαγγέλη Λιόλιου, και την τιμή που μάς έκανε να μας δώσει τη σκυτάλη σ’ αυτό το πολύ δύσκολο εγχείρημα. Προσπαθούμε σιγά-σιγά να το φτιάξουμε απ’ την αρχή. Κάποτε είχαμε πολύ καλό αναπτυξιακό, για κάποιους λόγους άρχισε να φθίνει όλη αυτή η διαδικασία, ο υπόλοιπος κόσμος προχώρησε, εμείς μείναμε στάσιμοι κι έτσι αποφασίσαμε να βάλουμε άπειρες εργατοώρες, πίεση και άγχος στην πλάτη μας για να το φτιάξουμε. Ο Νίκος Σταυρόπουλος κι εγώ προσπαθήσαμε να βάλουμε καινούργια πράγματα που ενδεχομένως να τα είχαμε ζήσει παλαιότερα, τα οποία δούλεψαν σωστά. Πράγματα που δουλεύουν καλά πρέπει να τα επαναλαμβάνουμε, συν τη “φρέσκια” ματιά που μπορούμε να δώσουμε εμείς».

Για τις επαφές με τα σωματεία: «Αυτά τα δύο χρόνια ξεκινήσαμε να κάνουμε επαφές με τις ακαδημίες, να μας πουν τα θετικά και τα αρνητικά και μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία έγινε μια εξωστρέφεια της Ομοσπονδίας. Αρχίσαμε να τους ακούμε, να καταγράφουμε και να αρχίζουμε να επιλύουμε, κάτι που θέλει χρόνο, σωστή δομή, σωστό χρόνο χειρισμού και σωστούς ανθρώπους. Φτιάξαμε ένα δίκτυο προπονητών σε όλη τη χωρά που είναι υπεύθυνοι για την κάθε Ένωση ξεχωριστά, έκαναν αυτές τις επαφές και φυσικά έκαναν και τις επιλογές των παιδιών που θα προχωρήσουν παραπέρα.

Για ‘μας ήταν πολύ σημαντικό να μπορούμε να έχουμε δικά μας μάτια και να επιλέγουμε με τα δικά μας κριτήρια, να δώσουμε δηλαδή μια αξιοκρατική “πινελιά” σ’ αυτή τη διαδικασία. Δουλέψαμε εξαιρετικά, βρήκαμε παιδιά, δουλέψαμε μαζί τους, βγάλαμε μερικά, αλλά το αναπτυξιακό δεν είναι μόνο αυτό. Είναι η προσοχή στις προκηρύξεις σε όλες τις ηλικίες, η θεσμοθέτηση κάποιων κανόνων συμπεριφοράς σε όλα τα επίπεδα, είναι τα πολύ μικρά παιδιά που ξεκινούν να παίζουν στο φαν μπάσκετ».

Για το μίνι μπάσκετ: «Προσπαθήσαμε να το φτιάξουμε απ’ την αρχή και έγινε για πρώτη φορά στη χώρα μας. Ένα μίνι μπάσκετ σωστά δομημένο, με σωστές βάσεις. Από φέτος έχουμε συγκεκριμένους προπονητές γι’ αυτήν τη διαδικασία, έχουμε βγει στην αγορά, έχουμε προσεγγίσει σωματεία που ενδιαφέρθηκαν εξ αρχής να αναπτύξουν αυτό το κομμάτι. Αν φτιάξουμε αυτήν τη βάση του μίνι μπάσκετ σωστά, δηλαδή τα παιδιά να έχουν τα σωστά εργαλεία ν’ αναπτυχθούν μέσω αυτού, τα υπόλοιπα θα είναι πολύ πιο εύκολα. Από πέρυσι το φτιάξαμε και συνεχίζουμε και φέτος, προσεγγίσαμε πολλά σωματεία, είδαμε πού υπάρχουν σωστές υποδομές, προσπαθήσαμε να βοηθήσουμε όσες υποδομές δεν είναι καταρτισμένες κατάλληλα και δώσαμε τα κατάλληλα εργαλεία, κοντές μπασκέτες, μικρότερες μπάλες και τεχνογνωσία. Όλο αυτό από φέτος γίνεται πάρα πολύ οργανωμένα. Αφού ξεκίνησε όλο αυτό να δομείται, πιστεύω ότι τα επόμενα χρόνια θα δούμε αποτελέσματα και παραπέρα».

Για το τουρνουά Rising Stars: «Απ’ την πρώτη του χρονιά είχε πολύ μεγάλη επιτυχία. Μαζί με τις βελτιώσεις που κάναμε, ήταν το κορυφαίο τουρνουά μαζί με τα Πανελλήνια πρωταθλήματα. Έχουμε επιλέξει με συγκεκριμένους τρόπους κάποια σωματεία, έχουμε βάλει δύο μεικτές με παιδιά απ’ όλη τη χώρα, ώστε να προσεγγίσουμε και αυτά τα παιδιά που δεν έχουν αρκετό χρόνο συμμετοχές στις ομάδες του, να τους δώσουμε επιπλέον κίνητρο να δουλεύουν, να τα δούμε κι εμείς σε υψηλό ανταγωνισμό και όλο αυτό βοήθησε και στις επιλογές των εθνικών ομάδων. Φέραμε και μια ξένη ομάδα σε κάθε αγωνιστική, όπου δώσαμε εικόνες στα παιδιά απ’ το τι γίνεται στο εξωτερικό στα παιδιά. Φέτος πάμε ένα βήμα πιο μπροστά. Ξεκινήσαμε μια πολύ μεγάλη προκριματική φάση, με 30 ομάδες να συμμετέχουν. Θέλαμε να δώσουμε τη δυνατότητα σε συλλόγους απ’ όλη τη χώρα να διεκδικήσουν μια θέση στην τελική φάση, θέλαμε επίσης να δώσουμε κίνητρο στα παιδιά να μείνουν στα σωματεία τους. Θα έχουμε πάλι μια ξένη ομάδα, αλλά έχουμε και μια μεγάλη προσθήκη. Έχουμε και την Εθνική Παίδων, όπου τα παιδιά μέσα απ’ αυτήν τη διαδικασία θεωρούμε ότι θα μεγαλώσουν πιο γρήγορα. Θα είναι 11 πολύ σκληρά παιχνίδια και γι’ αυτούς. Για εμάς θα είναι πάρα πολύ δυνατές προπονήσεις για να δούμε πώς εξελίσσονται και αυτά τα παιδιά μέσω αυτού και φυσικά ο προπονητής της Εθνικής Παίδων, Γιάννης Καλαμπόκης, θα μπορεί να δει από μόνος του τι υλικό θα έχει το καλοκαίρι. Μην ξεχνάμε, επίσης, ότι από φέτος υπάρχει και Rising Stars κοριτσιών. Γενικά έχουμε φοβερή διάθεση και προσπαθούμε να βάλουμε πάρα πολλά πράγματα».

Για την εκπαίδευση στους προπονητές: «Η Ομοσπονδία έχει δώσει μεγάλη έμφαση σε αυτό. Από πέρυσι, μέσα από μια πολύ μεγάλη σειρά σεμιναρίων που κάναμε σε όλη τη χώρα, προσπαθήσαμε να τους προσεγγίσουμε, να τους ακούσουμε, να τους πούμε κάποια πράγματα που έχουμε στο μυαλό μας σύμφωνα με τη φιλοσοφία που θέλουμε να περάσουμε στο ελληνικό μπάσκετ και να συζητήσουμε πράγματα που αφορούν το πώς θα πρέπει ν’ αντιμετωπίζουν το αναπτυξιακό. Φέτος ξεκινήσαμε με ένα σεμινάριο στην ΕΣΚΑΝΑ και δείξαμε στους προπονητές πώς πρέπει να γίνεται η δομή μιας προπόνησης, πώς πρέπει να είναι η κατανομή μιας προπόνησης, η συμπεριφορά απέναντι στα παιδιά και φυσικά η φιλοσοφία μας».

Για τη φιλοσοφία και το ενιαίο playbook: «Είναι μια διαδικασία που ξεκίνησε απ’ την πρώτη χρονιά. Κάποτε είχαμε ελληνική σχολή, αλλά το ευρωπαϊκό και το παγκόσμιο μπάσκετ έχει φτάσει σε άλλα επίπεδα κι εμείς προσπαθούμε… αγκομαχώντας να το πλησιάσουμε. Έχουμε κάποια πολύ θετικά σαν Έλληνες, αλλά υστερούμε σε αθλητικότητα, σε ταχύτητα, σε αυτοπεποίθηση στο σουτ και γενικότερα δεν προσπαθούμε να μεταδώσουμε στους προπονητές μας κάτι το ξεχωριστό. Πριν από 2 χρόνια ξεκινήσαμε μια διαδικασία με ένα ερωτηματολόγιο, που το μοιράσαμε σε όλους τους προπονητές και πήραμε μερικές ενδιαφέρουσες απαντήσεις. Αφουγκραστήκαμε ό,τι είπαν, τα βάλαμε σε ένα χαρτί και ξεκινήσαμε να γράφουμε το νέο playbook που θα βγει αυτήν τη σεζόν. Πάνω σε αυτό στηρίχθηκαν και οι κατευθύνσεις που θέλουμε να μεταδώσουμε σε όλους τους προπονητές και τα σωματεία, κάτι που κάνουμε ήδη από πέρυσι με τα κλιμάκιά μας.

Θέλουμε να βάλουμε την εκγύμναση των αθλητών σοβαρά μες στα σωματεία. Ο Νίκος Παπαβασιλείου είναι μαζί μας απ’ την περσινή σεζόν και έχει θεσπίσει ένα πρόγραμμα που έχουμε λειτουργήσει ήδη από πέρυσι. Κάνουμε κάποιες μετρήσεις σε παιδιά επίλεκτα, κάθε ηλικίας, δίνουμε feedback στις ομάδες τους και τα παρακολουθούμε πώς δουλεύουν».

Για την είσοδο του Κώστα Παπαδόπουλου στο αναπτυξιακό πρόγραμμα: «Προσπαθούμε να μιλήσουμε με όλος τους προπονητές, αλλά φέτος έχουμε σκεφτεί να πάμε λίγο πιο βαθιά. Έχουμε, λοιπόν, στο πλευρό μας τον Κώστα Παπαδόπουλο, όπου έχει προσεγγίσει αρκετά σωματεία σε όλη τη χώρα και έχει συζητήσει μαζί τους τον τρόπο που θα μπορέσουν να πορευτούν κι αυτοί μαζί μας. Να έχουν την ίδια φιλοσοφία, να προπονούνται και ν’ αγωνίζονται με τον ίδιο τρόπο που έχει η Ομοσπονδία στο μυαλό της, ώστε τα παιδιά των εθνικών ομάδων να προσαρμόζονται πιο εύκολα. Έχουν επιλεγεί 45-50 ομάδες απ’ όλη τη χώρα και σε βάθος χρόνου όλο αυτό θα το αναπτύξουμε καθολικά. Θέλουμε να πάμε σε όλα τα σωματεία και να τα προσεγγίσουμε».

Για το πρόγραμμα των ψηλών: «Επειδή έχουμε τεράστιο γηπεδικό πρόβλημα, δεν το έχουμε ξεκινήσει ακόμη. Έχουμε πρόβλημα και στη παραγωγή ψηλών. Δεν ξέρω αν είναι θέμα του ελληνικού dna ή δημογραφικό, γενικά δεν υπάρχουν πολλά ψηλά παιδιά όπως παλαιότερα. Όπως και να ‘χει, τα παιδιά που υπάρχουν θα πρέπει να τα βοηθήσουμε να βελτιωθούν σωστά, όχι μόνο βάζοντας τη μπάλα στο καλάθι, αλλά να είναι σωστός ο σωματότυπός τους και ο μυοσκελετικός τους οργανισμός. Πρέπει λοιπόν να ξεκινήσουμε σωστά, να τους διδάξουμε πώς πρέπει να περπατούν, πώς πρέπει να πιάνουν τη μπάλα και να έχουμε πάρα πολλή υπομονή. Μπήκαμε σ’ αυτήν τη διαδικασία, εντοπίσαμε κάποια παιδιά και θεωρώ ότι τα βοηθήσαμε πάρα πολύ, αν κρίνουμε απ’ την εξέλιξη που είχαν μέσα σε ένα χρόνο και λίγους μήνες. Είναι κάτι που θέλουμε πάρα πολύ να αναπτύξουμε, θέλουμε να το κάνουμε σε περισσότερες περιοχές στη χώρα, αλλά πάντα το γηπεδικό παραμένει ένας πολύ δύσκολος… γρίφος. Θα το κάνουμε, όμως, σύντομα».

Για το πρόγραμμα «Greeks Abroad»: «Στόχος αυτού του προγράμματος ήταν να δούμε και να βρούμε παιδιά της ομογένειας που μεγαλώνουν έξω απ’ τα τείχη της χώρας και να δούμε σε τι κατάσταση βρίσκονται και αν θα μπορούσαν φυσικά ν’ «απορροφήσουν» από κάποια εθνική ομάδα. Παραπλεύρως, να δείξει και η Ομοσπονδία μια εξωστρέφεια, να «αγκαλιάσουμε» και τους άλλους τόσους Έλληνες του εξωτερικού. Το πρώτο πιλοτικό ταξίδι μας ήταν στη Νέα Υόρκη πέρυσι, όπου είδαμε πάρα πολλά παιδιά. Ήρθαν παιδιά από Φλόριντα, Σικάγο και άλλες πολιτείες. Ήταν κάτι δύσκολο γι’ αυτούς, αλλά το «αγκάλιασαν» και αυτοί και όλοι οι ομογενείς. Νιώσαμε πραγματικά σαν… rockstars εκεί, τόσος κόσμος να προσπαθεί να έρθει να μάς βοηθήσει, να μας συγχαίρει για την προσπάθεια που κάνουμε. Είδαμε παιδιά που άξιζαν. Σε πρώτη φάση ίσως να μην ήταν έτοιμα ακόμα για τις εθνικές ομάδες, αλλά είναι ένα πρόγραμμα που πρέπει ν’ ακολουθήσει πολλές μεριές του κόσμου και θα πρέπει να έχουμε τα μάτια μας και τα αυτιά μας ανοιχτά».

Για τα «Γαλανόλευκα Αστέρια»: «Η ιδιαιτερότητα του τουρνουά αυτού είναι πρώτα απ’ όλα ότι δεν υπάρχει νικητής. Τα παιδιά παίζουν για τη διασκέδαση και την εξέλιξή τους, οι προπονητές δεν έχουν την πίεση του αποτελέσματος και ρίχνουν το βάρος στη σωστή διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Επίσης, δίνουμε τη δυνατότητα σε όλα τα απιδιά να έχουν μια φανέλα με τα χρώματα της γαλανόλευκης και το σήμα της Ομοσπονδίας πάνω. Δεν είναι Εθνική ομάδα, αλλά θέλουμε να δημιουργήσουμε λιγάκι την αίσθηση ότι φορούν τη φανέλα της Εθνικής και να ταυτιστούν με παίκτες. Φυσικά, μέσα απ’ αυτήν τη διαδικασία, όταν δεν υπάρχουν τα χρώματα, διώχνουμε λίγο και το οπαδικό. Φέτος βάζουμε και τα κορίτσια. “Αγγίζουμε” 15 χιλιάδες παιδιά, 7.5 χιλιάδες παιχνίδια. Είναι πολύ μεγάλο το πρότζεκτ».

Για το πρωτάθλημα των Ενώσεων: «Αυτό είναι κάτι που γινόταν παλαιότερα και είμαι ένα παιδί που βγήκα μέσα απ’ αυτήν τη διαδικασία. Είναι ένα πολύ ωραίο πρωτάθλημα πραγματικά, εμπλέκεται όλη η χώρα, έρχονται παιδιά από κάθε γωνιά της χώρας σε άλλες περιοχές για να μπορέσουν ν’ αναμετρηθούν σε άγνωστα γήπεδα με άγνωστους αντιπάλους και όλη αυτή η διαδικασία τα μεγαλώνει τα παιδιά. Η διαφορά σε σχέση με πέρυσι είναι ότι στις τέσσερις επιτροπές των νησιών του Αιγαίου διοργανώνουμε ένα ξεχωριστό πρωτάθλημα γι’ αυτούς. Αφορά πάλι ηλικίες Εφήβων και παίδων-παμπαίδων. Σε όλο το διενωσιακό από φέτος εμπλέκονται και τα κορίτσια, οπότε έοχυμε πια όλη τη χώρα να εμπλέκεται σε μεγάλα και ωραία τουρνουά, δίνοντας το κίνητρο σε ακόμα περισσότερα παιδιά και τη δυνατότητα ν’ αναμετρηθούν μεταξύ τους».