Μιχαήλ Άγγελος Αρφαράς στο sport-fm.gr: «Πέρασα 1,5 χρόνο κόλαση - Να είμαι στο Ευρωπαϊκό το καλοκαίρι, όνειρο το ΝΒΑ»!

Ο 19χρόνος Ροδίτης Μιχαήλ Άγγελος Αρφαράς μάς πρωτοσυστήθηκε το 2020, όταν αγωνίστηκε στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα με τον Κολοσσό Ρόδου. Συγκεκριμένα, το καλοκαίρι εκείνο του έτους, ο Κολοσσός, έχοντας καταφέρει να περάσει στο Final 6 (Κολοσσός Ρόδου, ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκός, Πανιώνιος, Προμηθέας Πάτρας, Κεραυνός Λάρισας), ταξίδεψε στην Αθήνα με σκοπό να ταράξει τα νερά απέναντι σε μερικά από τα μεγαθήρια του ελληνικού μπάσκετ.

Ο ηγέτης εκείνης της ομάδας δεν ήταν άλλος από τον 16χρόνο τότε Μιχαήλ Άγγελο, που, μάλιστα, κατάφερε να πάρει και μια σημαντική διάκριση, αφού συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη πεντάδα του τουρνουά. Όπως ήταν λογικό, πολλές ομάδες ενδιαφέρθηκαν μετά τις καλές του επιδόσεις. Εν τέλει, το ίδιο καλοκαίρι, κατέληξε στον Ολυμπιακό, ενώ πλέον αγωνίζεται στο Μεσολόγγι για τον Χαρίλαο Τρικούπη στην ανανεωμένη και αναβαθμισμένη Elite League.

Ο Μιχαήλ Άγγελος Αρφαράς είναι το τέλειο παράδειγμα της σκληρής δουλειάς. Το πιο hot prospect των Δωδεκανήσων το 2020 αποκαλύπτεται μετά από 4 χρόνια, μιλώντας στο sport-fm.gr για όλους και για όλα!



Αναλυτικά όσα είπε στον Βασίλη Βασιλειάδη για:

- τα πρώτα του βήματα στο μπάσκετ: «Από μικρό παιδί μου άρεσε ο αθλητισμός. Και για αυτόν τον λόγο δοκίμασα πολλά αθλήματα για να καταλήξω σε κάποιο που πραγματικά μου ταίριαζε. Παρ' όλα αυτά, πάντα είχα μια αδυναμία στο μπάσκετ λόγω του πατέρα μου (σ.σ. πρώην μπασκετμπολίστας). Έτσι γράφτηκα στον Κολοσσό Ρόδου για να μπορέσω να το δω πιο σοβαρά. Κάθε μέρα μετά το σχολείο είχαμε προπόνηση και εγώ πήγαινα όσο πιο νωρίς μπορούσα. Η αλήθεια είναι πως καθόμουν και μετά να κάνω επιπλέον προπόνηση μόνος, γιατί δεν μου έφτανε μόνο η εκείνη με την ομάδα».

- την εμπειρία του στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα του 2020: «Ειλικρινά, ήταν αξέχαστη για όλα τα παιδιά. Περάσαμε όλοι μια πολύ δύσκολη περίοδο τότε λόγω του κορονωϊού με πολλά σκαμπανεβάσματα, που μας δυσκόλεψαν πολύ, γιατί μας αλλάξαν εντελώς την καθημερινότητά μας εντός και εκτός παρκέ. Όμως, με σκληρή δουλειά, προπόνηση και υπομονή καταφέραμε αυτό που θέλαμε εξαρχής, δηλαδή να περάσουμε στο Final 6. Πραγματικά, αν μπορούσα, θα γυρνούσα πίσω τον χρόνο και θα έπαιζα ξανά όλα τα παιχνίδια από την αρχή. Ήταν πραγματικά μία απίθανη εμπειρία για όλους μας».

- την εμπειρία του στα δοκιμαστικά στην Γκραν Κανάρια εκείνο το καλοκαίρι: «Οι μέρες που έκατσα στην Ισπανία ήταν κάπως περίεργες, με την έννοια ότι μου φάνηκαν πολύ διαφορετικά τα πάντα σε σχέση με την Ελλάδα, αλλά ήταν μια ευχάριστη εμπειρία. Το να προπονείσαι με παίκτες τέτοιου επιπέδου στα 16 σου είναι πολύ τιμητικό και εννοείται σε βοηθάει πολύ. Στην Ισπανία έκατσα λίγο παραπάνω από μία εβδομάδα, συνάντησα πολύ καλούς ανθρώπους και το κλίμα γενικότερα ήταν εξαιρετικό. Παρ' όλα αυτά, υπήρχαν και πολλά αρνητικά εξωγηπεδικά, που με έκαναν να προτιμήσω να μείνω στην Ελλάδα και να τελειώσω το λύκειο».

- τα μεταγραφικά «σίριαλ» εκείνο το καλοκαίρι: «Όταν τελείωσε το Final 6 η πρώτη ομάδα που με προσέγγισε ήταν ο ΠΑΟΚ και στη συνέχεια ο Ολυμπιακός και ο Προμηθέας. Μετά τα δοκιμαστικά στην Ισπανία οι άνθρωποι της Γκραν Κανάρια μου πρότειναν να μείνω, αλλά είχα αποφασίσει ήδη κατά της ιδέας του εξωτερικού. Έτσι, από αυτές τις επιλογές επέλεξα να υπογράψω στον Ολυμπιακό».

- το ξαφνικό κάλεσμα από τη Λιθουανία: «Αφού είχα συμφωνήσει με τον Ολυμπιακό, ξαφνικά μου έγινε μια πρόταση από την Ρίτας Βίλνιους. Η αλήθεια είναι ότι με έκανε να προβληματιστώ, γιατί ήταν μια πολύ ελκυστική ιδέα και ένα πολύ καλό συμβόλαιο σε σχέση με εκείνα των άλλων ομάδων… Παρ' όλα αυτά, την απέρριψα και αποφάσισα να πάω στην Αθήνα για να αρχίσω προπονήσεις με τον Ολυμπιακό».



- την πρώτη του πολύ επιτυχημένη σεζόν στον Πειραιά: «Για να φανώ έτοιμος στις απαιτήσεις που θα μου παρουσιαστούν σε μία ομάδα όπως είναι ο Ολυμπιακός έπρεπε να ''ξεσυνηθίσω'' το επίπεδο που έπαιζα και προπονούμουν στην Ρόδο. Δούλεψα το σώμα μου και τις αθλητικές μου ικανότητες πολύ παραπάνω σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές για να ανταποκριθώ όσο καλύτερα γινόταν στα θέλω του προπονητή και της ομάδας. Μέσα από όλα αυτά, πιστεύω πως φάνηκα αντάξιος των προσδοκιών της ομάδας, αλλά και του προπονητή. Κατακτήσαμε το πρωτάθλημα ΕΣΚΑΝΑ δύο φορές αήττητοι, το U18 πρωτάθλημα Ελλάδος και επιπλέον, με το σχολείο SAINT PAUL που φοιτούσα κατακτήσαμε το πρωτάθλημα Πειραιά».

- το πώς τραυματίστηκε σοβαρά: «Περίπου μια εβδομάδα πριν το Πανελλήνιο πρωτάθλημα παίζαμε ένα φιλικό παιχνίδι όπου χτύπησα το γόνατο μου άσχημα. Η αλήθεια είναι πως εκείνη τη στιγμή δεν κατάλαβα ότι υπήρχε οποιαδήποτε ζημιά, αλλά ευτυχώς αποφασίστηκε να μη συνεχίσω. Από την επόμενη μέρα ξεκίνησε μια διαδικασία με θεραπείες για να μπορέσω να είμαι έτοιμος για το Πανελλήνιο πρωτάθλημα. Για να είμαι ειλικρινής, δεν ένιωθα καλά, δεν έπιασαν τόπο οι θεραπείες με αποτέλεσμα να κάνω μαγνητική… Η μαγνητική δεν βγήκε καθαρή και έτσι οι γιατροί της ομάδας με συμβούλεψαν να μπω χειρουργείο. Όταν το άκουσα πραγματικά δεν το πίστευα και ήταν απίστευτα δύσκολο να το αποδεχτώ. Συγκεκριμένα 10 Ιουνίου πέρασα την πόρτα του χειρουργείου».

- τη δυσκολία της αποκατάστασης από ένα σοβαρό τραυματισμό: «Είναι πράγματι πολύ δύσκολο. Καθόλη τη διάρκεια της αποκατάστασης πονούσε πολύ το πόδι μου, αλλά όλο αυτό μου παρουσιάστηκε ως λογικό, γιατί είχε περάσει μικρό χρονικό διάστημα από το χειρουργείο… Έτσι τελειώνω την αποθεραπεία που είχα προγραμματίσει με τον Ολυμπιακό, όπου ανήκα μέχρι τότε, και στη συνέχεια αποχώρησα από την ομάδα, αφού βρήκα νέο προορισμό, το Ψυχικό. Το καλοκαίρι εκείνο είχα χάσει το Πανελλήνιο πρωτάθλημα και την Εθνική εφήβων, αυτό προφανώς με στεναχώρησε, αλλά κυρίως με πείσμωσε να επιστρέψω ακόμα καλύτερος. Έτσι ξεκινάω κανονικά προετοιμασία με την ομάδα του Ψυχικού».

- το νέο πρόβλημα που του παρουσιάστηκε μετά την μετακίνηση του στο Ψυχικό: «Ξεκίνησα τη νέα σεζόν πολύ αποφασισμένος, αλλά η σκληρή αλήθεια ήταν ότι ακόμα δεν ένιωθα καθόλου άνετα το πόδι μου. Τότε, με τον γιατρό της ομάδας καταλήξαμε να κάτσω ακόμα δύο μήνες εκτός αγωνιστικής δράσης για να δουλέψω το πόδι μου. Ξεκίνησε αυτή η περίοδος, περνούσαν οι μήνες και δεν υπήρχε πρόοδος. Με αυτά και με αυτά πέρασαν 5 ολόκληροι μήνες και δυστυχώς δεν είχα γίνει ακόμα καλά. Ήταν συνέχεια το ίδιο σενάριο: Πατάω παρκέ, αποχωρώ γιατί πονάω και επιπλέον έχω συνεχώς ένα πρησμένο πόδι. Έτσι αποφάσισα να ξαναπεράσω την πόρτα του χειρουργείου».

- το πως νιώθει σήμερα σχετικά με την υγειά του και όλο αυτό που πέρασε: «Έπειτα και από τις θεραπείες μου στη Ρόδο πιστεύω πως κατάφερα να γίνω επιτέλους καλά μετά από τόσες δυσκολίες αυτόν τον 1,5 χρόνο. Στερήθηκα για παρά πολύ καιρό κάτι που αγαπώ, υπήρξε ακόμα και περίοδος που είχα πέσει σε κατάθλιψη. Αλλά πιστεύω πως μέσα από τις δυσκολίες που μας παρουσιάζονται γινόμαστε πιο δυνατοί, τουλάχιστον εμένα αυτό μου έμαθε ο τραυματισμός μου. Αυτόν τον 1,5 χρόνο θα τον χαρακτήριζα ως μια ''κόλαση'' για εμένα και την οικογένεια μου, αλλά πλέον νιώθω καλά και είμαι έτοιμος να κάνω αυτό που αγαπάω».

- το αν θα έκανε κάτι διαφορετικά: «Η φιλοσοφία μου είναι να λειτουργώ αυθόρμητα και αληθινά. Μέχρι τώρα, αυτή η στάση που δείχνω με έχει δικαιώσει και έτσι θα συνεχίσω να ενεργώ. Κατά τη γνώμη μου, όλα γίνονται για κάποιον λόγο και πρέπει πάντα να είμαστε αισιόδοξοι και θετικοί σε οποία δυσκολία αντιμετωπίσουμε. Και για αυτό νομίζω, πως αυτός ο τραυματισμός με έχει κάνει ακόμα πιο δυνατό και αισιόδοξο, ώστε να γυρίσω σελίδα στη ζωή μου και να κυνηγήσω τα όνειρα μου. Πιστεύω ότι είμαι γεννημένος πρωταγωνιστής και για αυτόν ακριβώς τον λόγο είμαι πολύ απαιτητικός και σκληρός με τον εαυτό μου».

- τα σημαντικότερα πρόσωπα στην καριέρα του: «Ο πατέρας μου και η μητέρα μου. Χωρίς αυτούς τους δυο δεν θα είχα φτάσει εδώ που είμαι σήμερα. Μου έχουν σταθεί όσο κανένας άλλος στον κόσμο, είμαστε σαν κολλητοί, λέμε τα πάντα μεταξύ μας και τους αγαπώ με όλη τη καρδιά μου… Ήταν και θα είναι πάντα εδώ για εμένα, όποτε και να τους χρειαστώ».

- τις βλέψεις του για το μέλλον: «Οι βλέψεις μου για τον μέλλον είναι να επιστρέψω σωματικά και ψυχικά στην κατάσταση που ήμουν πριν το τραυματισμό μου και να βοηθήσω την ομάδα μου να πετυχαίνει τους στόχους της. Παρ' όλα αυτά, ο πιο κοντινός μου και ενδεχομένως, σημαντικότερος μου στόχος αυτήν τη στιγμή, είναι να βρίσκομαι στο Eurobasket Κ20 αυτό το καλοκαίρι με την Εθνική μας ομάδα και η παρουσία μου, φυσικά, να συνοδευτεί και με μία διάκριση. Ο μακρινός μου στόχος είναι να καταφέρω να παίξω στο υψηλότερο επίπεδο της Ελλάδας-Ευρώπης, φυσικά στην Εθνική ανδρών και γιατί όχι, μια μέρα να καταφέρω να παίξω και στο NBA».