Κάποια πράγματα δεν αλλάζουν

Φέτος δεν θα έχει Ομπράντοβιτς στον ένα πάγκο και Ίβκοβιτς στον άλλο. Ούτε Σχορτσανίτη στα κόκκινα και Περπέρογλου στα πράσινα. Αυτή τη φορά ο Παναθηναϊκός μπαίνει στη μάχη ως δεύτερος και ριζικά ανανεωμένος, ενώ ο Ολυμπιακός σαν πρωταθλητής και με σταθερό κορμό. Μπορεί να άλλαξαν πολλά, αλλά το ντέρμπι των «αιωνίων» (18:45, ΝΕΤ, NovaΣΠΟΡ FM 94,6) παραμένει το κορυφαίο της Ευρώπης και το www.sport-fm.gr σάς το προσφέρει στο πιάτο.

Αλλάξανε θέση

Τα 15 χρόνια που προηγήθηκαν ο Παναθηναϊκός έμπαινε από θέση ισχύος στη σεζόν και ο Ολυμπιακός ήταν ο επίδοξος… εκθρονιστής του. Οι «πράσινοι» εκκινούσαν ως πρωταθλητές Ελλάδας ή/και Ευρώπης, με σταθερό κορμό και λιγοστές προσθαφαιρέσεις, ενώ οι «ερυθρόλευκοι» με αρκετές αλλαγές που έρχονταν ως επακόλουθο της μη κατάκτησης τίτλου την περίοδο που είχε προηγηθεί.

Οι ρόλοι αντιστράφηκαν πλέον. Ο Ολυμπιακός είναι η ομάδα που στρογγυλοκάθισε στο θρόνο του Παναθηναϊκού σε Α1 κι Ευρωλίγκα, είναι αυτός που δεν είχε ανάγκη από εκκαθαρίσεις στο ρόστερ του και επένδυσε στην πετυχημένη συνταγή διατηρώντας όσους του… έκαναν και προσθέτοντας δύο παίκτες δεδομένων δυνατοτήτων. Στον αντίποδα, το «τριφύλλι» μπαίνει στη μάχη για πρώτη φορά από το 1997 χωρίς τα παράσημα του κατακτητή της κορυφής σε Ελλάδα ή/και Ευρώπη, με διαφορετικό προπονητή μετά από 13 χρόνια, 13 μεταγραφές και μόλις δύο εναπομείναντες από την περσινή ομάδα παίκτες. Ακόμη και με νέο πρόεδρο.

Οι κουμπάροι δεν είναι πια εδώ…

Συνέδεσαν το όνομά τους με τις μεγαλύτερες στιγμές στην ιστορία των «αιωνίων». Ο πρώτος είναι… υπεύθυνος για τους 23 από τους 52 τίτλους στην ιστορία του Παναθηναϊκού, πέντε από τα έξι αστέρια που κοσμούν τη φανέλα του, 11 από τα 32 του πρωταθλήματα και 7 από τα 13 Κύπελλα που στριμώχνονται στην τροπαιοθήκη του. Ο δεύτερος συνδύασε τις δύο θητείες του στον Ολυμπιακό με τις καλύτερες σεζόν στην ιστορία του συλλόγου, το triple crown του 1997, καθώς και πριν λίγους μήνες το τέλος της αυτοκρατορίας του «αιωνίου» αντιπάλου και το έπος της Κωνσταντινούπολης. Πλέον, ωστόσο, Ζέλικο Ομπράντοβιτς και Ντούσαν Ίβκοβιτς δεν θα είναι παρόντες στο ντέρμπι, να κοκκινίζουν φωνάζοντας από τους πάγκους, να τσακώνονται για ένα σφύριγμα, αλλά πάντα να αγκαλιάζονται στο φινάλε και να τα λένε μετά τον αγώνα συντροφιά με καλό κρασί.

Στους… απέναντι

Στο χώρο του επαγγελματικού αθλητισμού οι αλλαγές «στρατοπέδου» δεν αποτελούν πλέον έκπληξη. Όμως στα ντέρμπι των «αιωνίων» τείνουν τα τελευταία χρόνια να γίνουν συνήθεια αποτελώντας το αλατοπίπερο των αναμετρήσεων και αιτία οι πρώην να χαρακτηριστούν προδότες και αυτοί που κάποτε βρίζονταν πλέον να αποθεώνονται ως… ημέτεροι. Μετά τους ξένους Πάσπαλι, Ράτζα, Κόμαζετς, Βολκόφ, Ρότζερς, Φέμερλινγκ, Μουλαομέροβιτς, και Ζίζιτς, αλλά και τους γηγενείς Μπουντούρη, Οικονόμου, Παπανικολάου, Γλυνιαδάκη, Βουγιούκα και Παπαδόπουλο, φτάσαμε προ διετίας στην πιο θορυβώδη μετακίνηση, αυτή του Βασίλη Σπανούλη και φέτος τη σκυτάλη πήραν Σοφοκλής Σχορτσανίτης και Στράτος Περπέρογλου εκατέρωθεν.

Με… βαρίδια και οι δυο

Λένε πως τέτοια ματς δεν κερδίζονται τόσο από την τακτική, όσο από την ψυχολογία. Στην προκειμένη περίπτωση, ουδείς δείχνει να έχει πλεονέκτημα.

Αφενός ο νέος Παναθηναϊκός δίνει τις πρώτες σοβαρές εξετάσεις μπροστά στο κοινό του. Οι συγκρίσεις με το ένδοξο παρελθόν είναι αναπόφευκτες και ίσως δεν χρειάζεται περισσότερο από μία ήττα από τους «απέναντι» για να αρχίσουν κάποιοι να αναπολούν τα παλιά και πιθανώς να αμφισβητήσουν τη διάδοχη κατάσταση. Απεναντίας, μια νίκη πέρα από τα προφανή οφέλη θα τονώσει την αυτοπεποίθηση της ομάδας και την εμπιστοσύνη του κόσμου πείθοντας και τον πλέον δύσπιστο πως πρόσωπα πάνε κι έρχονται, αλλά ο ισχυρός Παναθηναϊκός… μένει.

Αφετέρου ο «παλιός» Ολυμπιακός θα έμπαινε στο πρώτο ντέρμπι της χρονιάς με τον αέρα του πρωταθλητή και του… αντιπάλου του, αν… Αν δεν είχε προηγηθεί το εφιαλτικό βράδυ στην Κωνσταντινούπολη και οι κλυδωνισμοί που ακολούθησαν. Η κερδισμένη εμπιστοσύνη του κόσμου των Πειραιωτών κλονίστηκε και υπάρχουν δύο δρόμοι: να αποκατασταθεί πλήρως με μία περηφανή νίκη στο άντρο του «εχθρού» ή να αρχίσει να μετατρέπεται σε αμφισβήτηση με ένα νέο αρνητικό αποτέλεσμα.

Match up με ενδιαφέρον

Το αποτέλεσμα του ντέρμπι μοιάζει με τη συνισταμένη των αποτελεσμάτων σε κάποιες προσωπικές μονομαχίες-«κλειδιά». Η νίκη θα εξαρτηθεί από τις απαντήσεις που θα δοθούν σε ερωτήματα όπως:

-θα επικρατήσει ο νόμος του Διαμαντίδη ή αυτός του Σπανούλη στην περιφέρεια;
-ποιος εκ των Πεδουλάκη ή Μπαρτζώκα θα διαχειριστεί καλύτερα το πρώτο του μεγάλο ντέρμπι;
-μπορεί ο ντεφορμέ Ντόρσεϊ να περιορίσει τον σεληνιασμένο Σχορτσανίτη στη μονομαχία των «θηρίων»;
-θα βρει ο Παναθηναϊκός αντίδοτο στους γοργοπόδαρους Πρίντεζη και Χάινς, καθώς Σχορτσανίτης και Τσαρτσαρής είναι λιγότερο ευκίνητοι, Άρμστρονγκ και Λάσμε δεν έχουν προσαρμοστεί, ενώ ο Πάνκο δεν φημίζεται για τις αμυντικές του αρετές;
-θα μπουν στο κλίμα του αγώνα οι πρωτάρηδες σε τέτοιες καταστάσεις νέοι παίκτες του Παναθηναϊκού;
-θα αντιδράσουν οι παίκτες του Ολυμπιακού μετά τη συντριβή στην Κωνσταντινούπολη;
-πόσο θα επηρεαστούν Σχορτσανίτης και Περπέρογλου από την πρώτη τους εμφάνιση απέναντι στην… πρώην;
-θα καταφέρουν οι δύο ομάδες να αναδείξουν απρόσμενους πρωταγωνιστές αιφνιδιάζοντας τον αντίπαλο;

Ο νόμος της έδρας

Ίσως σε κανένα άλλο πρωτάθλημα του κόσμου η έδρα να μη μετρά τόσο όσο στο ελληνικό. Στα 25 χρόνια της Α1 (από τη σεζόν 1986/87), ο Παναθηναϊκός έχει επικρατήσει στις 19 αναμετρήσεις ως γηπεδούχος στην κανονική περίοδο, ενώ συμπεριλαμβανομένων και των play offs οι «πράσινοι» έχουν προβάδισμα 47-10 (41-16 αντίστοιχα υπερτερεί ο Ολυμπιακός στη δική του έδρα). Πέρυσι η έδρα «μίλησε» και στις επτά αναμετρήσεις τους. Το πιο πρόσφατο… break από πλευράς Ολυμπιακού καταγράφεται στις 12 Ιανουαρίου του 2011, με 65-61 στην πρώτη εμφάνιση του Βασίλη Σπανούλη ως αντιπάλου στο ΟΑΚΑ. Στα χρόνια του ΕΣΑΚΕ, από τη σεζόν 1992/93 και πέρα, ο Παναθηναϊκός έχει 56 νίκες έναντι 44 του Ολυμπιακού, ενώ σε κάθε… δυνατή διοργάνωση, από το πρωτάθλημα και το Κύπελλο μέχρι την Ευρωλίγκα, οι «πράσινοι» προηγούνται με 109-83.

Σημαντικό, αλλά όχι καθοριστικό

Στα χρόνια που Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός έχουν ανέβει σε άλλο επίπεδο από τους υπόλοιπους της Α1, το πλεονέκτημα έδρας κρίνει σε μεγάλο βαθμό τον τίτλο και κρίνεται στα μεταξύ τους παιχνίδια. Αυτό από μόνο του καθιστά σημαντικό το σημερινό παιχνίδι. Όχι όμως καθοριστικό. Απλώς σημειώστε πως στους 19 τελικούς η ομάδα με το πλεονέκτημα έδρας έχασε το πρωτάθλημα 4 φορές, μάλιστα δύο την τελευταία τετραετία. Αλλά και ότι-για παράδειγμα-πέρυσι ο Παναθηναϊκός είχε καλύτερο goal average στα παιχνίδια του με τον Ολυμπιακό αλλά έχασε την πρωτιά στην Καβάλα, ενώ τη σεζόν 2009/10 αυτό το πλεονέκτημα είχε ο Ολυμπιακός, αλλά έχασε το αβαντάζ έδρας χάνοντας από Πανιώνιο και Μαρούσι.

Θα έχει και συνέχεια…

Όπως κάθε σπουδαίο «έργο», έτσι και ένα ντέρμπι αιωνίων θα έχει συνέχειες. Όχι μία και δύο, αλλά πολλές περισσότερες. Πέρα από το ματς του δευτέρου γύρου, θα τα ξαναπούν εκτός συγκλονιστικού απροόπτου στους τελικούς της Α1, πιθανότατα στο Κύπελλο (ημιτελικό ή τελικό, ανάλογα με τα τερτίπια της κληρωτίδας), αλλά ενδεχομένως και στην Ευρωλίγκα, αφού με την αλλαγή του συστήματος ο εμφύλιος είναι ορατός ακόμη και στο Top 16.

Όρεξη να’ χουμε να τους βλέπουμε δηλαδή. Ένα είναι σίγουρο: η σημερινή είναι μόνο η πρώτη από τις μάχες που θα κρίνουν τον πόλεμο.

Επιμέλεια: Χρήστος Ρομπόλης