Το μαύρο κουτί του ευρωπαϊκού αποκλεισμού του Ολυμπιακού

Ήταν 17 Ιανουαρίου, όταν ο Ολυμπιακός μετά τη νίκη με 71-57 επί της Χίμκι βελτίωνε το ρεκόρ του σε 12-7 παραμένοντας πέμπτος και σε απόσταση μιας νίκης από την τέταρτη Εφές. Οι «ερυθρόλευκοι» δικαιολογημένα έκαναν όνειρα ακόμη και για πλεονέκτημα έδρας ή έστω πέμπτης θέσης, με την πρόκριση να μοιάζει εξασφαλισμένη. Ό,τι ακολούθησε έκτοτε δεν θα μπορούσε να φανταστεί ούτε ο πιο απαισιόδοξος φίλος της ομάδας. Οκτώ ήττες στα επόμενα δέκα παιχνίδια έφεραν την ομάδα του Ντέιβιντ Μπλατ εκτός playoffs, για δεύτερη φορά την τελευταία τετραετία (μετά το 2016), αλλά και πρακτικά εκτός στόχων για το υπόλοιπο της σεζόν, αφού το Κύπελλο έχει ήδη χαθεί, ενώ στο πρωτάθλημα υπάρχει η απόφαση να μην αγωνιστεί αν δεν οριστούν ξένοι διαιτητές απέναντι στον Παναθηναϊκό…

Πώς όμως φτάσαμε ως εδώ; Τι έφταιξε και ο Ολυμπιακός που γεννούσε προσδοκίες για Final Four κατέρρευσε στο τελευταίο κομμάτι του μαραθωνίου; Το sport-fm.gr ανοίγει το μαύρο κουτί και επιχειρεί να αναζητήσει τα αίτια της καθίζησης.

-Λάθη στον σχεδιασμό: Ό,τι σπέρνεις, θερίζεις. Ο Ολυμπιακός πλήρωσε τις λάθος επιλογές που έγιναν σε επίπεδο σχεδιασμού το καλοκαίρι από τον Ντέιβιντ Μπλατ. Ο Αμερικανοϊσραηλινός τεχνικός επέλεξε να δώσει ουσιαστικό ρόλο στην ομάδα σε δύο παίκτες-«στοιχήματα», τον Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος και τον Ζακ ΛεΝτέι που μόνο με εκλάμψεις έδειξαν ικανοί να σταθούν στο επίπεδο της Ευρωλίγκας. Όταν, μάλιστα, δεν κατέστη εφικτό να αποκτηθούν οι Πιέρια Χένρι για το «1» και Ματίας Λεσόρ για το «5», στράφηκε σε έναν φόργουορντ, τον Γιάνις Τίμα, και έναν κοντό και ελαφρύ ψηλό που δεν είναι σέντερ, τον ΛεΝτέι. Κάπως έτσι ο Ολυμπιακός βρέθηκε να μην έχει την απαιτούμενη αθλητικότητα στα γκαρντ, να διαθέτει τρία… τριάρια (Παπανικολάου, Τουπάν, Τίμα) και έναν μόνο σέντερ υψηλού επιπέδου (Μιλουτίνοφ).

-Κακή διαχείριση ρόστερ: Πέρα από τα σοβαρά λάθη στη δόμηση της ομάδας, υπήρχαν και πολλά στη διαχείριση του ρόστερ από τον Ντέιβιντ Μπλατ. Επέμενε ανεξήγητα πολύ στους Γκος και ΛεΝτέι, που είχαν το… ακαταλόγιστο όσο κακή εικόνα και αν είχαν (κυρίως στην άμυνα), την ώρα που άλλοι παίκτες όπως οι Τίμα, Βεζένκοφ και Μπόγρης είχαν στα περισσότερα παιχνίδια ελάχιστο ως… καθόλου χρόνο συμμετοχής. Έτσι όταν έφτασε στο σημείο να τους χρειαστεί, εκείνοι δεν είχαν τον απαιτούμενο ρυθμό για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις. Παράλληλα, οι «βασικοί» του ήταν ήδη καταπονημένοι ή τραυματισμένοι από τις… υπερωρίες στο παρκέ.

-Καθυστέρηση στη διόρθωση των λαθών: Δεν είναι υπερβολή πως η καλύτερη μεταγραφή ξένου από τον Ολυμπιακό φέτος έγινε το… Φλεβάρη. Οι «ερυθρόλευκοι» καθυστέρησαν χαρακτηριστικά να διορθώσουν το πασιφανές πρόβλημα που υπήρχε στα γκαρντ και τελικά το έκαναν με έναν παίκτη που αποδείχτηκε λίρα εκατό, και σε οικονομική συσκευασία. Όμως ήταν πολύ αργά. Η ευθύνη ανήκει κυρίως στον Ντέιβιντ Μπλατ, που ενώ είχε μια μακρά λίστα στη διάθεσή του, απέρριπτε τον έναν μετά τον άλλο τους γκαρντ που του προτείνονταν μέχρι να καταλήξει με καθυστέρηση στον εκλεκτό.

-Καθυστερήσεις στις πληρωμές: Μπορεί ένας παίκτης που πατά παρκέ να μη σκέφτεται τίποτε άλλο πέρα από τον αγώνα που βρίσκεται σε εξέλιξη, αλλά η αλήθεια είναι πως επηρεάζεται από εξωγενείς παράγοντες, κυρίως στην προετοιμασία για τις αναμετρήσεις αυτές. Ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε προβλήματα με πολύμηνες καθυστερήσεις, περισσότερο για τους Έλληνες παίκτες, δίχως όμως να εξαιρούνται και οι ξένοι, με αποτέλεσμα π.χ. ο Γιάνις Στρέλνιεκς να τραυματίζεται με την εθνική Λετονίας και να συνεχίζει να αγωνίζεται ελαφρά τη καρδία παθαίνοντας βαριά υποτροπή. Η «διαρροή» του περίφημου ηχητικού του Γιώργου Πρίντεζη έκανε ακόμη χειρότερη την κατάσταση και το καλό κλίμα που ήταν βασικού ατού στα ερυθρόλευκα αποδυτήρια τα προηγούμενα χρόνια διαταράχθηκε.

-Εστίαση σε όλα… πλην του μπάσκετ: Πέρα από τις πληρωμές, ο Ολυμπιακός είχε να αντιπαρέλθει αρκετούς ακόμη αντιπερισπασμούς της προσοχής του. Η αποχώρηση από τον ημιτελικό του Κυπέλλου, ο ανένδοτος πόλεμος με ΕΟΚ και ΚΕΔ, η αποχή από το ματς πρωταθλήματος με τον Παναθηναϊκό, οι σκέψεις ή συζητήσεις για μετακόμιση στην Αδριατική Λίγκα και λοιπά εξωαγωνιστικά ζητήματα οδήγησαν τους ερυθρόλευκους να ασχολούνται με… όλα τα άλλα πέρα από αυτό που θα έπρεπε να είναι πρώτο στο κάδρο: το μπάσκετ. Ίσως αν ο Ολυμπιακός δεν είχε τόσα ανοιχτά «μέτωπα» να είχε αντιμετωπίσει πιο έγκαιρα και δραστικά τα αγωνιστικά του προβλήματα που γίνονταν όλο και πιο εμφανή όσο προχωρούσε η σεζόν.

Πάντως πέρα από τις αιτίες της καθίζησης και του ευρωπαϊκού αποκλεισμού, έχει μεγαλύτερη αξία η επόμενη μέρα για τον Ολυμπιακό. Μια μέρα που προμηνύεται κρίσιμη και απαιτεί σοβαρές, ίσως και δύσκολες αποφάσεις. Η διοίκηση της ΚΑΕ, που της πιστώνεται η αναγέννηση του τμήματος και οι θρίαμβοι των περασμένων ετών, όπως όμως της χρεώνονται και αρκετά λάθη, έχει μια σειρά από σημαντικά ερωτήματα να απαντήσει, από το σε ποια λίγκα θα αγωνίζεται την επόμενη σεζόν, μέχρι το αν μπορεί να επωμιστεί το οικονομικό βάρος των αλλαγών που απαιτούνται για να επιστρέψει το τμήμα στο δρόμο των επιτυχιών. Γιατί αυτή τη στιγμή ο Ολυμπιακός έχει έναν προπονητή που απέτυχε και έχει χάσει πλέον την εμπιστοσύνη του κόσμου, δεσμεύει με συμβόλαια και για την επόμενη σεζόν ξένους παίκτες που αποδείχτηκαν ανεπαρκείς για τις δικές του απαιτήσεις, πιθανότατα θα δει την κολώνα του (Μιλουτίνοφ) να φεύγει για τις ΗΠΑ, έχει έναν ακριβοπληρωμένο ελληνικό κορμό που φέτος ως επί το πλείστον απογοήτευσε και τον ηγέτη του από το 2010 στα 37 και με έναν πολύ σοβαρό τραυματισμό…