Αστέρια πολλά και μια πικρή τελευταία γεύση: Τα 11 Final Four του Παναθηναϊκού

Μετά από 12 χρόνια απουσίας από την κορυφογραμμή του ευρωπαϊκού μπάσκετ, ο Παναθηναϊκός AKTOR του Εργκίν Αταμάν επέστρεψε σε Final Four, κάνοντας μία σπουδαία πορεία σε όλη τη διάρκεια της σεζόν στην Ευρωλίγκα. Το τριήμερο αυτό στο Βερολίνο θα αποτελέσει την 12η παρουσία των «πρασίνων» στο σπουδαιότερο event για το διασυλλογικό μπάσκετ της γηραιάς ηπείρου, και το sport-fm.gr υπενθυμίζει τα όσα συνέβησαν τις προηγούμενες 11 φορές, οι οποίες περιλαμβάνουν πολλά «αστέρια» αλλά και μερικές... πίκρες στην αρχή και στο τέλος.

19-21 Απριλίου 1994 - Τελ Αβίβ

Η πρώτη παρουσία του Παναθηναϊκού σε Final Four ήρθε τη σεζόν 1993-94, στο Τελ Αβίβ και το «Γιαντ Ελιγιάου». Η ομάδα του Κώστα Πολίτη, τότε, ήρθε αντιμέτωπη στον ημιτελικό με τον Ολυμπιακό, που επίσης εξασφάλισε τότε για πρώτη φορά μία θέση στην τετράδα. Το τριήμερο στο Ισραήλ σημαδεύτηκε από τα θλιβερά επεισόδια μεταξύ οπαδών των δύο «αιωνίων», που «στιγμάτισαν» την τεράστια επιτυχία της συμμετοχής δύο ελληνικών ομάδων σε Final Four.

Όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι, ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε 77-72 από τον Ολυμπιακό, με τον Νίκο Γκάλη να μένει πολύ χαμηλά, έχοντας μόλις 8 πόντους. Οι «πράσινοι» δεν μπόρεσαν να βρουν άλλον διακριθέντα πέρα από τον Σάσα Βολκόφ των 32 πόντων, με αποτέλεσμα να μείνουν εκτός τελικού. Παρόλα αυτά, κατόρθωσαν να κατακτήσουν τουλάχιστον την τρίτη θέση, καθώς «σκόρπισαν» με σκορ 100-83 την Μπαρτσελόνα στον μικρό τελικό, χάρη στους 30 πόντους του Γκάλη.

11-13 Απριλίου 1995 - Σαραγόσα

Έναν χρόνο αργότερα από το Τελ Αβίβ, το σενάριο επαναλήφθηκε σχεδόν κατά... γράμμα. Και λέμε σχεδόν, γιατί αποφεύχθηκαν τα πολύ σοβαρά επεισόδια που έλαβαν χώρα στη Μέση Ανατολή την προηγούμενη χρονιά. Ο Παναθηναϊκός κλήθηκε πάλι να αντιμετωπίσει στον ημιτελικό τον «αιώνιο» αντίπαλό του, έμεινε όμως ξανά με το «παράπονο» αφού δεν κατάφερε ούτε αυτή τη φορά να πάρει το εισιτήριο για τον μεγάλο τελικό.

Το «τριφύλλι» είχε τότε στον πάγκο του τον Ευθύμη Κιουμουρτζόγλου και απολάμβανε σε μεγάλο μέρος της αναμέτρησης προβάδισμα κόντρα στον Ολυμπιακό, ωστόσο είδε τον Παναγιώτη Γιαννάκη να αποχωρεί τραυματίας και τον Έντι Τζόνσον να παίρνει... φωτιά, σκοράροντας 27 πόντους. Κάπως έτσι, οι «ερυθρόλευκοι» πήραν την πρόκριση (58-52), και ο Παναθηναϊκός έμεινε πάλι με τη χαρά της τρίτης θέσης, νικώντας εύκολα τη Λιμόζ 91-77 στον μικρό τελικό με 29 πόντους του Αλβέρτη.

9-11 Απριλίου 1996 - Παρίσι

Η τρίτη αποδείχθηκε και... φαρμακερή για τον Παναθηναϊκό. Αυτή τη φορά, οι «πράσινοι» ήταν η μοναδική ελληνική ομάδα που εξασφάλισε την παρουσία της στο Final Four του «Παλέ Ντε Μπερσί» στο Παρίσι, ενώ στην πορεία έγινε και ο πρώτος σύλλογος της χώρας που κατακτά την κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση, με έναν πολύ γνωστό και «χιτσκοκικό» τρόπο.

Το «τριφύλλι» του Μπόζινταρ Μάλκοβιτς, με μπουστάρισμα από τον κόσμο που έκανε το γαλλικό γήπεδο... ΟΑΚΑ κατάφερε να προκριθεί στον τελικό νικώντας 81-71 την ΤΣΣΚΑ Μόσχας χάρη στους 35 πόντους του Ντομινίκ Γουίλκινς, που έφερε το NBA στην Ευρώπη. Εκεί, περίμενε η Μπαρτσελόνα, η οποία κόντεψε να γυρίσει από το -14, ωστόσο με την πασίγνωστη τάπα του Στόγιαν Βράνκοβιτς ο Παναθηναϊκός κατάφερε να την κερδίσει 67-66 και να ράψει το πρώτο «αστέρι» του.

18-20 Απριλίου 2000 - Θεσσαλονίκη

Μετά από ένα διάλειμμα τεσσάρων ετών, ο Παναθηναϊκός επέστρεψε σε Final Four το 2000, στη μόλις δεύτερη φορά που το σπουδαίο event έλαβε χώρα σε ελληνικό έδαφος, και συγκεκριμένα στην Πυλαία. Οι «πράσινοι» είχαν πλέον στον πάγκο τους τον «άρχοντα των δαχτυλιδιών» Ζέλικο Ομπράντοβιτς, και ένα πανίσχυρο ρόστερ με παίκτες όπως ο Φραγκίσκος Αλβέρτης, ο Ζέλικο Ρέμπρατσα και ο Ντέγιαν Μποντιρόγκα.Στον ημιτελικό, το «τριφύλλι» βρήκε μπροστά του την Εφές Πίλσεν, την οποία και νίκησε 81-71 (ίδιο σκορ με τον ημιτελικό του 1996) χάρη στους 22 πόντους του Μποντιρόγκα.

Στον τελικό περίμενε η σπουδαία Μακάμπι Τελ Αβίβ, η οποία όμως παρά τη «μάχη» που έδωσε, δεν είχε καμία τύχη κόντρα σε έναν Παναθηναϊκό που είχε όλο τον κόσμο στο πλευρό του. Μάλιστα, οι Ισραηλινοί την... έπαθαν από έναν δικό τους, αφού ο Οντέντ Κάτας αποτέλεσε τον παίκτη-κλειδί με 17 πόντους, οδηγώντας τους «πράσινους» στη νίκη (73-67) μαζί με τον Ρέμπρατσα των 20 πόντων, και στο δεύτερο «αστέρι».

11-13 Μαΐου 2001 - Παρίσι

Η σεζόν 2000-01 σημαδεύτηκε από το «σχίσμα» στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Η νεόδμητη και ιδιωτική Euroleague Basketball προσέλκυσε πολλούς από τους μεγάλους ευρωπαϊκούς συλλόγους, με τη FIBA να αντιστέκεται, σε μία κόντρα που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Κάπως έτσι, τη χρονιά εκείνη έλαβε χώρα τόσο η Ευρωλίγκα όσο και η Σουπρολίγκα, με τον Παναθηναϊκό να φτάνει μέχρι το Final Four της δεύτερης.

Παρόλο που οι οιωνοί έδειχναν... τρίτο αστέρι, καθώς το τουρνουά έλαβε χώρα στο «Παλέ Ντε Μπερσί», εκεί όπου το «τριφύλλι» είχε κατακτήσει την πρώτη του κούπα μια πενταετία πριν, το συγκεκριμένο Final Four έμεινε στην ιστορία για έναν άλλο λόγο. Συγκεκριμένα, αποτελεί τη μοναδική φορά που ο Παναθηναϊκός πέρασε στον τελικό της κορυφαίας ευρωπαϊκής διοργάνωσης και δεν κατάφερε να πάρει την κούπα. Πράγματι, αφού υπερνίκησε και πάλι το εμπόδιο της Εφές στον ημιτελικό (74-66) με 22 πόντους του Μποντιρόγκα, η ομάδα του Ομπράντοβιτς υπέστη την «εκδίκηση» της Μακάμπι, η οποία σήκωσε την κούπα με νίκη 81-67.

3-5 Μαΐου 2002 - Μπολόνια

Αν υπάρχει ένα από τα «αστέρια» του Παναθηναϊκού που είναι το πιο λαμπερό, αυτό είναι το τρίτο. Οι «πράσινοι» πέρασαν στο Final Four της πρώτης πλήρους Ευρωλίγκας (μετά την ένωση με τη Σουπρολίγκα) από την... κλειδαρότρυπα, με τον Ολυμπιακό να «αυτοκτονεί» χάνοντας ένα εντός έδρας ματς από την Ολίμπια Λιουμπλιάνας και κάνοντας δώρο την πρόκριση στον «αιώνιο» αντίπαλο.

Η ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς μπήκε στο Final Four ως αουτσάιντερ, με την Κίντερ Μπολόνια, που έπαιζε εντός έδρας στο «Πάλα Μαλαγκούτι», να φαντάζει το απόλυτο φαβορί, έχοντας παίκτες στο ρόστερ όπως ο Μάνου Τζινόμπιλι, ο Μάρκο Γιάριτς, ο Αντουάν Ριγκοντό και ο Ματίας Σμόντις. Ο Παναθηναϊκός «καθάρισε» πρώτα τη μόνιμη αντίπαλό του Μακάμπι Τελ Αβίβ με 83-75 στον ημιτελικό, χάρη στους 26 πόντους του Μποντιρόγκα, ενώ στον τελικό έκανε τα όνειρα της ιταλικής ομάδας... εφιάλτες, νικώντας τη με 89-83 μέσα στο «σπίτι» της, με πρωταγωνιστή τον Ιμπραήμ Κουτλουάι των 22 πόντων και «κλειδί» τον νεαρό Λάζαρο Παπαδόπουλο των 12 πόντων.

6-8 Μαΐου 2005 - Μόσχα

Tρία χρόνια μετά το «έπος» της Μπολόνια, ο Παναθηναϊκός επέστρεψε σε Final Four, ξανά ως αουτσάιντερ. Η παρουσία του στο τριήμερο του (πλέον κατεδαφισμένου) «Ολιμπίσκι» της Μόσχας είναι μάλλον αυτή που έχει ξεχαστεί περισσότερο από όλες, αφού πράγματι η ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς ήταν σαφώς κατώτερη από τον αντίπαλο που βρήκε μπροστά της στον ημιτελικό.

Συγκεκριμένα, το «τριφύλλι» κλήθηκε να αντιμετωπίσει στον ημιτελικό την πανίσχυρη Μακάμπι Τελ Αβίβ του Πίνι Γκέρσον, με παίκτες όπως ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, ο Άντονι Πάρκερ, ο Νίκολα Βούιτσιτς και ο Ταλ Μπουρστέιν. Το εμπόδιο ήταν ανυπέρβλητο, με τους Ισραηλινούς να παίρνουν την άνετη πρόκριση (91-82), αφήνοντας τον Παναθηναϊκό με την τρίτη θέση, μετά τη νίκη επί της ΤΣΣΚΑ Μόσχας στην παράταση (94-91) στον μικρό τελικό.

4-6 Μαΐου 2007 - Αθήνα

Δύο χρόνια αργότερα, η συνθήκη ήταν πολύ πιο ευνοϊκή για τον Παναθηναϊκό, αφού το Final Four έλαβε χώρα στο γήπεδό του, το ΟΑΚΑ! Το «τριφύλλι», με αδιαμφισβήτητο πλέον ηγέτη τον Δημήτρη Διαμαντίδη, και τρομερούς παίκτες όπως ο Ραμούνας Σισκάουσκας, ο Μάικ Μπατίστ, ο Ντέγιαν Τομάσεβιτς, ο Δήμος Ντικούδης και ο Νίκος Χατζηβρέττας, είχε όλα τα «φόντα» για να κατακτήσει το τέταρτο «αστέρι» και το έκανε.

Στον ημιτελικό, οι «πράσινοι» δεν αντιμετώπισαν κανένα πρόβλημα κόντρα στην Ταού (σημερινή Μπασκόνια), την οποία και νίκησαν εύκολα 67-53 με 15 πόντους από τον Μπατίστ και τον σημερινό GM της ομάδας, Σάνι Μπετσίροβιτς. Στον τελικό, έναν από τους κορυφαίους όλων των εποχών, ο Παναθηναϊκός βρήκε μπροστά του την τρομερή ΤΣΣΚΑ Μόσχας των Παπαλουκά, Χόλντεν, Λάνγκντον και Σμόντις. Μετά από τρομερή «μάχη», η ελληνική ομάδα κατόρθωσε να πάρει την οριακή νίκη με σκορ 93-91, έχοντας ως MVP τον Σισκάουσκας των 20 πόντων και τρομερούς τους Διαμαντίδη (15π.), Τομάσεβιτς (16π.) και Βούγιανιτς (12π.).

1-3 Μαΐου 2009 - Βερολίνο

Δύο χρόνια αργότερα, ο Παναθηναϊκός επέστρεψε ξανά σε Final Four, έχοντας το ίσως κορυφαίο ρόστερ στην ιστορία της διοργάνωσης: Σπανούλης, Διαμαντίδης, Νίκολας, Γιασικεβίτσιους στην περιφέρεια, Χατζηβρέττας, Περπέρογλου στα «φτερά», Φώτσης, Τσαρτσαρής στο «4» και Μπατίστ, Πέκοβιτς στη φροντ λάιν. Όπως και φέτος, έτσι και το 2009, το μίνι τουρνουά έλαβε χώρα στην O2 Arena του Βερολίνου.

Αυτή τη φορά, το «τριφύλλι» ήταν το αδιαφιλονίκητο φαβορί, αν και έφτασε στην κατάκτηση του πέμπτου «αστεριού» μετά κόπων και «βασάνων». Για τρίτη φορά στην ιστορία, ο ημιτελικός αποτέλεσε ντέρμπι «αιωνίων» με τον Ολυμπιακό, και αυτή τη φορά είχε για νικητή τον Παναθηναϊκό, με το οριακό 84-82 και τον Γιάννη Μπουρούση να αστοχεί σε τρίποντο νίκης στη λήξη.

Στον τελικό και πάλι οι «πράσινοι» βρήκαν μπροστά τους την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Το πρώτο ημίχρονο ήταν ίσως το κορυφαίο από μία ομάδα σε τελικό στην ιστορία της Ευρωλίγκας, αφού ο Παναθηναϊκός πήρε προβάδισμα με το εκκωφαντικό 48-28. Η ρωσική «αρκούδα» έκανε αντεπίθεση διαρκείας (με μικρή διαιτητική βοήθεια) και μπήκε στη διεκδίκηση της νίκης, όμως ο πρώην «πράσινος» Σισκάουσκας αστόχησε σε τρίποντο νίκης και η ομάδα του Ομπράντοβιτς σήκωσε την πέμπτη κούπα με σκορ 73-71.

6-8 Μαΐου 2011 - Βαρκελώνη

Αν η Ευρωλίγκα του 2002 ήταν η πιο «μάγκικη, αυτή του 2011 ήταν για τον Παναθηναϊκό η πιο κυριαρχική. Το «τριφύλλι» πέρασε στο Final Four της Βαρκελώνης αφήνοντας εκτός την πρωταθλήτρια Ευρώπης Μπαρτσελόνα στα playoffs, και έφτασε με μεγάλη άνεση στην κατάκτηση της έκτης και τελευταίας κούπας μέχρι σήμερα.

Στον ημιτελικό, η Σιένα δεν μπόρεσε να αποτελέσει σοβαρό εμπόδιο για την «αρμάδα» του Ομπράντοβιτς (77-69), ενώ στον τελικό ο Παναθηναϊκός μετέτρεψε σε... βόλτα την αναμέτρηση με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ, παίρνοντας άνετη νίκη 78-70 χωρίς άγχος στο φινάλε. Το «τριφύλλι» έραψε το έκτο του «αστέρι», στη χρονιά που ο Δημήτρης Διαμαντίδης έπαιξε το καλύτερο μπάσκετ της καριέρας του και κατέκτησε κάθε πιθανό βραβείο (ΜVP, MVP του Final Four, κορυφαίος αμυντικός).

11-13 Μαΐου 2012 - Κωνσταντινούπολη

Το 2012 ήταν η τελευταία (μέχρι τη φετινή) παρουσία του Παναθηναϊκού σε Final Four. Oι «πράσινοι», στην τελευταία χρονιά του Ζέλικο Ομπράντοβιτς στον πάγκο τους, βρήκαν μπροστά τους τη «ζάμπλουτη» ΤΣΣΚΑ Μόσχας στον ημιτελικό και κόντεψαν να την αποκλείσουν, χάνοντας στο νήμα με σκορ 66-64.

Η αναμέτρηση αυτή στιγματίστηκε από τα πολλά (και δικαιολογημένα) παράπονα των «πρασίνων» για τη διαιτησία στην τελική ευθεία του αγώνα, με τη διαιτητική τριάδα των Γιούνγκεμπραντ, Μαρτίν, Ράντοβιτς να προστατεύει σε αρκετές περιπτώσεις την ρωσική ομάδα, η οποία πήρε το εισιτήριο για τον τελικό και μας στέρησε την πρώτη αναμέτρηση «αιωνίων» για την κούπα. Ο απογοητευμένος Παναθηναϊκός δεν τα κατάφερε ούτε στον μικρό τελικό, έχασε 74-69 από την Μπαρτσελόνα και τερμάτισε τέταρτος.