Η χαρμολύπη του Μπατίστ και το «ευχαριστώ» στον ΠΑΟ

Η αγάπη του Μάικ Μπατίστ για τον Παναθηναϊκό, μετρίασε την χαρά της νίκη της Φενερμπαχτσέ, όπως εξήγησε ο ίδιος μιλώντας μετά το ματς της Κωνσταντινούπολης στην κάμερα της Nova.

Ο Αμερικανός, που βρέθηκε μάλιστα αργά το βράδυ της Πέμπτης, στο ξενοδοχείο των «πράσινων» για να τα πει με τα φιλαράκια του Διαμαντίδη και Τσαρτσαρή, χαρακτήρισε το «τριφύλλι» την ομάδα της καρδιάς του, ευχαριστώντας του ανθρώπους που δούλεψε και τον έκαναν τον παίκτη που είναι σήμερα.

Όσο για το μέλλον; Ο… Μιχάλης δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να κρεμάσει τα παπούτσια του με την «πράσινη» φανέλα.

Αναλυτικά τα όσα είπε ο Μάικ Μπατίστ

Για το τι σημαίνει για τον ίδιο ο Παναθηναϊκός

«Είναι ατέλειωτη η αγάπη μου για τον Παναθηναϊκό. Η ομάδα αυτή έχει ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου και θα έχει για πάντα. Πήρα μία απόφαση όμως και ως άνδρας θα πρέπει να ζήσω με αυτή»

Για το τι είπε με τους πρώην συμπαίκτες του Διαμαντίδη και Τσαρτσαρή

«Μιλήσαμε, γελάσαμε. Μιλήσαμε για μπάσκετ. Είναι τα αδέλφια μου. Οι σχέσεις μου με αυτούς τους ανθρώπους θα κρατήσουν για πάντα. Θα μιλάμε μετά από χρόνια με τον ‘Τσάρτσα’ για τα παιδιά μας και για τον μπάσκετ. Ήταν πολύ συναισθηματική βραδιά για εμένα. Έπρεπε όμως να γίνει κι αυτό»,

Για τον νέο Παναθηναϊκό

«Έχουν νέα πρόσωπα, νέα συστήματα. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζονται πολύ δουλειά, έχουν όμως δύο ηγετικές φιγούρες να τους καθοδηγούν, τον Διαμαντίδη και τον Τσαρτσαρή. Ακόμα κι έτσι, όμως, η ομάδα μου σήμερα δυσκολευτήκαμε κόντρα στον Παναθηναϊκό. Από την μία χαίρομαι γιατί η Φενερμπαχτσέ νίκησε, από την άλλη όμως λυπάμαι γιατί έχασε η ομάδα που πραγματικά αγαπώ».

Για το πώς ένιωσε στη διάρκεια του παιχνιδιού

«Ήμουν αγχωμένος. Η καρδία μου χτυπούσε τόσο δυνατά. Έχω παίξει κόντρα σε φίλους μου ως αντίπαλος, αλλά αυτό ήταν το πιο δύσκολο πράγμα που έχω κάνει. Δεν είναι εύκολο να ανταγωνίζεσαι ανθρώπους που αγαπάς όταν ο στόχος είναι κοινός. Όμως έτσι είναι το μπάσκετ».

Για τους φιλάθλους του Παναθηναϊκού

«Μου λείπετε. Το μέλλον όμως είναι απρόβλεπτο. Δεν ξέρεις τι ξημερώνει. Από τα social media εισπράττω ακόμα την αγάπη τους. Δεν πίστευα ποτέ ότι θα φύγω. Είναι μία απόφαση που πήρα όμως και δεν ήταν καθόλου εύκολη. Αγχώθηκα πολύ, δεν κοιμόμουν καλά για πολύ καιρό. Συμβουλεύτηκα και μίλησα με τους δικούς μου ανθρώπους, την οικογένεια μου που ήταν και εκείνοι που στάθηκαν στο πλευρό μου. Στην Αθήνα ήμουν χαρούμενος τόσο από την πόλη όσο και από την ομάδα και την διοίκηση. Ήταν όλοι δίπλα μου, ο κόουτς Ομπράντοβιτς, ο Μάνος (Παπαδόπουλος), οι αδελφοί Γιαννακόπουλοι. Τους ευχαριστώ όλους που με έκαναν αυτό που είμαι σήμερα. Όμως θα δούμε που θα τελειώσει η καριέρα μου… Ποτέ δεν ξέρεις»…