Ολυμπιακός

Ομάδα χωρίς ταβάνι είναι ο φετινός Ολυμπιακός. Η δραστική μείωση του μπάτζετ, η αποχώρηση μεγάλων ονομάτων και η στελέχωση της ομάδας σε τελείως διαφορετικές βάσεις σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια χαμήλωσε πολύ τον πήχη των προσδοκιών στις αρχές της σεζόν. Παρ’ όλα αυτά, η βελτίωση της ομάδας ήταν αλματώδης, με το «ξεπέταγμα» των νεαρών της ομάδας σε πρωταγωνιστικό ρόλο, την προσθήκη των Ντόρσεϊ και Λο μεσούσης της περιόδου αντί των «λίγων» Χάουαρντ και Λούκας, καθώς και την αγωνιστική μεταμόρφωση αρκετών παικτών. Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς κατόρθωσε να δημιουργήσει μία ομάδα με τη δική του φιλοσοφία: χωρίς βεντετισμούς και ονόματα που παίζουν περισσότερο για τους αριθμούς τους, αλλά με διψασμένους παίκτες, που τοποθετούν το σύνολο πάνω από το «εγώ» τους και ως επί το πλείστον με εξαιρετικούς αθλητές. Η μία υπέρβαση διαδεχόταν την άλλη, με την πρόκριση από την πρώτη φάση στο Top 16, από εκεί στα προημιτελικά και τέλος στο Final 4, κόντρα σε όλα τα προγνωστικά. Ο Ολυμπιακός ΔΕΝ θα είναι φαβορί ούτε στην Πόλη. Ούτε μέχρι τώρα ήταν όμως και είδαν όλοι τι έγινε...

Η κατάταξη του Ολυμπιακού μεταξύ των ομάδων της Ευρωλίγκας ανά στατιστική κατηγορία:

Index: 6ος (82)
Επίθεση: 5ος (77,6)
Άμυνα: 13ος (75,4)
Ευστοχία σε βολές: 13ος (73,7%)
Ευστοχία σε δίποντα: 4ος (52,4%)
Ευστοχία σε τρίποντα: 16ος (32,6%)
Ριμπάουντ: 8ος (34,3)
Αμυντικά ριμπάουντ: 19ος (23)
Επιθετικά ριμπάουντ: 3ος (11,3)
Ασίστ: 10ος (14,1)
Κλεψίματα: 13ος (5,7)
Λάθη: 10ος (13,5)
Τάπες: 8ος (3,2)
Φάουλ κατά: 10ος (22)
Φάουλ κερδισμένα: 1ος (23,9)

Το ρόστερ

4. Κάιλ Χάινς (ΗΠΑ, φόργουορντ, 26χρ., 1,98μ.)

Μικρός μόνο στο μάτι... Μπορεί να έχει χαρακτηριστεί σέντερ τσέπης, αφού δεν είναι καν δίμετρος, ωστόσο αυτό δεν τον έχει εμποδίσει να κάνει μία εξαιρετική σεζόν με τον Ολυμπιακό. Όταν καταφέρνει με άλμα, ταχύτητα και δύναμη, αλλά και με τη βοήθεια συμπαικτών και προπονητικών συστημάτων να «κρύβει» το μειονέκτημά του σε ύψος έναντι των αντιπάλων ψηλών, είναι σε θέση να προσφέρει τα μέγιστα. Σκοράρει αφειδώς από το «ζωγραφιστό», ενίοτε και από μέση απόσταση, ενώ τα αθλητικά του προσόντα του επιτρέπουν να κόβει και να κλέβει μπάλες ανοίγοντας αιφνιδιασμό που συχνά τελειώνει ο ίδιος. Φέτος είχε 10,8π., 4,7 ριμπ., 1,1 ασίστ, 1,1 τάπα και 10,8 στο index σε 19:46 συμμετοχής κατά μέσο όρο.

6. Πέρο Άντιτς (ΠΓΔΜ, φόργουορντ, 30χρ., 2,10μ.)

Οι καταπληκτικές εμφανίσεις του στο Ευρωμπάσκετ τον έφεραν στον Ολυμπιακό. Δίχως να είναι ανάλογα εντυπωσιακός με τα γήπεδα της Λιθουανίας, ο Σκοπιανός πάουερ φόργουορντ είναι πολύτιμος για τους «ερυθρόλευκους», αμυντικά και επιθετικά. Ικανότατος ριμπάουντερ, διαρκής απειλή περισσότερο από τα 6,75μ. παρά κοντά στο καλάθι και ιδανικό συμπλήρωμα για τους «κοντούς» σέντερ της ομάδας. Φέτος είχε 7,4π., 4,5 ριμπάουντ και 7,5 στο index σε 18:44 συμμετοχής ανά αγώνα.

7. Βασίλης Σπανούλης (Ελλάδα, γκαρντ, 30χρ., 1,93μ.)

Μετά την αποχώρηση όλων των υπολοίπων μεγάλων ονομάτων της ομάδας, κλήθηκε να επωμιστεί το ρόλο του ηγέτη και τα καταφέρνει περίφημα. Διανύει την καλύτερη σεζόν στην καριέρα του. Αποτελεί σημείο αναφοράς στο παιχνίδι του Ολυμπιακού, διαπρέποντας σε εκτελεστικά αλλά και δημιουργικά/οργανωτικά καθήκοντα όταν οι αντίπαλοι προσηλώνονται στην εξουδετέρωσή του προσφέροντας «ευκαιρίες» στους συμπαίκτες του. Στη διάρκεια της σεζόν, με την «αναβάθμιση» Σλούκα και Μάντζαρη αλλά και την προσθήκη του Λο, απέκτησε συμπαραστάτες στην περιφέρεια που απορροφούν την πίεση από πάνω του. Φέτος είχε 16,5π., 2 ριμπ., 3,9 ασίστ και 16,4 στο index σε 29:39 συμμετοχής ανά αγώνα.

8. Παναγιώτης Βασιλόπουλος (Ελλάδα, φόργουορντ, 28χρ., 2,02μ.)

Ο μεγάλος άτυχος του Ολυμπιακού. Την τελευταία τριετία έχει ταλαιπωρηθεί πολύ από συνεχείς σοβαρούς τραυματισμούς, αλλά δεν το έχει βάλει κάτω. Πάλεψε, δούλεψε σκληρά και πλέον έχει επιστρέψει υγιής. Μένει να βρει σταδιακά τον παλιό καλό του εαυτό (το πληθωρικό και γεμάτο ενέργεια παιχνίδι του από τη θέση «3»), κάτι που θα χρειαστεί σίγουρα αρκετό χρόνο. Αν παραμείνει υγιής, δεν θα αργήσει η ώρα του. Φέτος δεν αγωνίστηκε καθόλου στην Ευρωλίγκα.

9. Τζόι Ντόρσεϊ (ΗΠΑ, σέντερ, 29χρ., 2,03μ.)

Όταν αποκτήθηκε τον Ιανουάριο, ουδείς περίμενε σε πόσο σημαντική ομάδα θα εξελισσόταν για τον Ολυμπιακό. Το αποτυχημένο πέρασμά του από την Κάχα Λαμποράλ δεν άφηνε πολλά περιθώρια αισιοδοξίας πως θα «γέμιζε» το κενό στη ρακέτα της ομάδας. Αποδείχτηκε στην πορεία πως απλώς ο Ντούσαν Ίβκοβιτς ήξερε να τον αξιοποιήσει πολύ καλύτερα από τον συνονόματό του (Ιβάνοβιτς). Ο θηριώδης Αμερικανός εξελίχτηκε σε αμυντικό ογκόλιθο των Πειραιωτών. Σπουδαίος ριμπάουντερ, φόβητρο στα μπλοκ, εξαιρετικός στην αντιμετώπιση του πικ εν ρολ και όσο θεαματικός χρειάζεται για να τον λατρέψει η εξέδρα του ΣΕΦ, οι αρετές αυτές έκαναν όλους να αγνοήσουν πως δεν έχει καλή τεχνική κατάρτιση και συχνά δεν συγκρατεί τα νεύρα του. Φέτος είχε 4,2π., 4,5 ριμπ. και 5,9 στο index σε 14:09 συμμετοχής ανά αγώνα.

10. Μάρκο Κέσελ (Σερβία, φόργουορντ, 24χρ., 2,08μ.)

Απογοητευτικός στο ξεκίνημα της σεζόν, δεν έδειχνε ικανός καν να δικαιώσει τη φήμη του ως εξαιρετικού σουτέρ. Βρέθηκε στο κατώφλι της εξόδου, αλλά κάτι ορισμένοι τραυματισμοί, κάτι η δουλειά που έκανε στις προπονήσεις... και ο Ντούσαν Ίβκοβιτς τού έδωσε μία τελευταία ευκαιρία. Ο ψηλόλιγνος Σέρβος την άρπαξε από τα μαλλιά και δίχως να είναι εντυπωσιακός, σε καμία περίπτωση δεν θυμίζει στο δεύτερο μισό της περιόδου τον δίχως ρόλο και ψυχολογία παίκτη του πρώτου ενάμιση χρόνου του στο λιμάνι. Φέτος είχε 4,3π., 2,3 ριμπ. και 3 στο index σε 16:06 συμμετοχής ανά αγώνα.

11. Μιχάλης Πελεκάνος (Ελλάδα, γκαρντ, 31χρ., 1,98μ.)

Η πληθώρα επιλογών στη θέση του τον φέρνουν συνήθως εκτός δωδεκάδας. Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς τον επιστρατεύει συνήθως ως λύση ανάγκης για μία καλή άμυνα αξιοποιώντας τα αθλητικά του προσόντα. Φέτος είχε 2,8π., 1,8 ριμπ. και 1,8 στο index σε 11:39 συμμετοχής ανά αγώνα.

12. Λάζαρος Παπαδόπουλος (Ελλάδα, σέντερ, 32χρ., 2,10μ.)

Αποκτήθηκε με την προοπτική να είναι ο βασικός σέντερ της ομάδας. Ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς και από τη στιγμή που επέστρεψε έχασε τη θέση του και το ρόλο του στην ομάδα. Παρά τη δεδομένη εμπειρία και ποιότητά του, δύσκολα «κολλάει» σε μία νεανική και γεμάτη ενέργεια ομάδα, όπου ταιριάζουν καλύτερα ως κομμάτια του παζλ οι πιο αθλητικοί Κάιλ Χάινς και Τζόι Ντόρσεϊ στη θέση «5». Φέτος είχε 4,6π., 3 ριμπ., 2,2 ασίστ και 5,6 στο index σε 14:39 συμμετοχής ανά αγώνα.

13. Μαρτίνας Γκετσεβίτσιους (Λιθουανία, γκαρντ, 24χρ., 1,93μ.)

Αποκτήθηκε ως εξαιρετικός σουτέρ. Ουδείς αμφιβάλει πως είναι, αλλά το παιχνίδι του είναι μονοδιάστατο και αποτελεί «τρύπα» στην άμυνα. Τα αθλητικά του προσόντα δεν τον βοηθούν να κερδίσει θέση και περισσότερο χρόνο συμμετοχής στα πλάνα του Ντούσαν Ίβκοβιτς, αλλά μπορεί ανά πάσα στιγμή να γίνει χρήσιμος όταν η περιφέρεια δεν μπορεί να βρει λύσεις από μακρινή απόσταση. Φέτος είχε 6,2π., 1,3 ριμπ. και 5,7 στο index σε 16:39 συμμετοχής ανά αγώνα.

14. Ανδρέας Γλυνιαδάκης (Ελλάδα, σέντερ, 31χρ., 2,15μ.)

Ισχύουν σχεδόν όλα όσα προαναφέρθηκαν για τον Λάζαρο Παπαδόπουλο. Σε μία ομάδα που ξεχειλίζει από ενέργεια και ταχύτητα, ο Σφακιανός σέντερ δυσκολεύεται να βρει χώρο. Φέτος είχε 4π., 1,3 ριμπ. και 2,9 στο index σε 7:36 συμμετοχής ανά αγώνα.

15. Γιώργος Πρίντεζης (Ελλάδα, φόργουορντ, 27χρ., 2,02μ.)

Αν ο Βασίλης Σπανούλης είναι ο αρχηγός και ηγέτης του Ολυμπιακού, αυτός είναι ο δεύτερος στην ιεραρχία. Βρίσκεται στην καλύτερη κατάσταση της καριέρας του και είχε καθοριστική συμβολή στην πορεία της ομάδας. Τελειώνει ιδανικά τις φάσεις στη ρακέτα χάρη στη σβελτάδα του, έχει εξελιχθεί σε αξιόπιστο σουτέρ από μακρινή απόσταση και βοηθά πολύ στα ριμπάουντ. Φέτος είχε 10,3π., 4,2 ριμπ., 1,2 ασίστ και 11,2 στο index σε 21:36 συμμετοχής ανά αγώνα.

16. Κώστας Παπανικολάου (Ελλάδα, φόργουορντ, 22χρ., 2,03μ.)

Η βελτίωσή του είναι συνεχής. Μετά από ένα χρόνο προσαρμογής, φέτος έχει αντεπεξέλθει περίφημα ακόμη και ως βασικός. Αστείρευτη πηγή ενέργειας, με πλούσια σωματικά προσόντα και σημαντικές βοήθειες σε άμυνα κι επίθεση, ο μικρός έχει αρχίσει να αποκτά αυτοπεποίθηση αντάξια του ταλέντου και των προοπτικών του. Φέτος είχε 5,3π., 3,4 ριμπ. και 6,5 στο index σε 19:06 συμμετοχής ανά αγώνα.

17. Βαγγέλης Μάντζαρης (Ελλάδα, γκαρντ, 22χρ., 1,96μ.)

Από το Περιστέρι ρίχτηκε στα βαθιά και κολύμπησε. Με αθόρυβη δουλειά στην άμυνα, ωριμότητα που δεν συνάδει με την ηλικία του στην επίθεση και σταδιακά περισσότερο θάρρος στο επιθετικό κομμάτι, ο «χρυσός» έφηβος είναι πλέον άνδρας και δίνει πολύτιμες βοήθειες στην περιφέρεια του Ολυμπιακού. Φέτος είχε 1,8π., 1,9 ριμπ. και 2,2 στο index σε 12:52 συμμετοχής ανά αγώνα.

18. Κώστας Σλούκας (Ελλάδα, γκαρντ, 22χρ., 1,90μ.)

Χρειάστηκε να περάσει μισή σεζόν στον Άρη και να δουλέψει σκληρά για να κερδίσει την εμπιστοσύνη του Ντούσαν Ίβκοβιτς, αλλά τα κατάφερε. Ο βασικός γκαρντ στις μικρές εθνικές ομάδες που τα προηγούμενα χρόνια σάρωσαν τα μετάλλια δείχνει ικανός να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του υψηλότερου επιπέδου. Πολύ καλός οργανωτικά και εκτελεστικά, αργά αλλά σταθερά βελτιωμένος αμυντικά, ο Κώστας Σλούκας είναι μία από τις αποκαλύψεις του φετινού Ολυμπιακού. Φέτος είχε 5,9π., 1,6 ριμπ., 1,6 ασίστ και 7,8 στο index σε 15:28 συμμετοχής ανά αγώνα.

19. Δημήτρης Κατσίβελης (Ελλάδα, γκαρντ, 21χρ., 1,96μ.)

Ξεκίνησε τη σεζόν με τις καλύτερες προοπτικές. Έδειχνε να έχει προβάδισμα έναντι των υπολοίπων νεαρών γκαρντ της ομάδας, αλλά σταδιακά έχασε τη θέση του. Σε κάθε περίπτωση, το μέλλον τού ανήκει, εφόσον συνεχίσει να δουλεύει σκληρά και να ακούει τον «δάσκαλο» Ίβκοβιτς. Φέτος είχε 2,4π., 1 ριμπ., 1 ασίστ και 1 στο index σε 16:21 συμμετοχής ανά αγώνα.

55. Έισι Λο (ΗΠΑ, γκαρντ, 27χρ., 1,90μ.)

Μαζί με τον Τζόι Ντόρσεϊ «ευθύνονται» σε μεγάλο βαθμό για τη συνεχή βελτίωση του Ολυμπιακού. Με την έλευσή του απελευθέρωσε τον Βασίλη Σπανούλη προσφέροντάς του πολύτιμες ανάσες στο οργανωτικό και εκτελεστικό κομμάτι της περιφέρειας. Η σημασία του φάνηκε πολύ περισσότερο όταν... έλειψε, στον χαμένο τελικό Κυπέλλου απέναντι στον Παναθηναϊκό. Αν δεν είχε και ένα πρόβλημα με το οστικό οίδημα που τον ταλαιπωρεί εδώ και δύο μήνες, θα μπορούσε να προσφέρει ακόμη περισσότερα. Φέτος είχε 9,3π., 2,9 ασίστ, 1,8 ριμπ., 1,1 κλεψ. και 8,6 στο index σε 25:44 συμμετοχής ανά αγώνα.