Η μπασκετομάνα Μανίλα και ο χαμογελαστός στρατός

Στο άκουσμα των Φιλιππίνων ως βασικής διοργανώτριας για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2023 πολλοί θα απόρησαν και θα τη χαρακτήρισαν ειρωνικά «μπασκετομάνα». Όμως οι καλά πληροφορημένοι γνωρίζουν πως δεν πρόκειται για απλώς μια χώρα που παίζει και… λίγο μπάσκετ ανάμεσα στα άλλα σπορ, αλλά για ένα έθνος που ζει και αναπνέει για το άθλημα.

Γράφει από τη Μανίλα, ο Χρήστος Ρομπόλης

Αλήθεια, πόσες χώρες γνωρίζετε στις οποίες το μπάσκετ είναι με διαφορά από το δεύτερο το πιο λαοφιλές άθλημα; Στην Ελλάδα υπάρχει το ποδόσφαιρο, στις ΗΠΑ ο ανταγωνισμός από άλλα σπορ είναι μεγάλος, ίσως μόνο στη Λιθουανία η πορτοκαλί μπάλα να μην έχει αντίπαλο στις καρδιές του κοινού. Σε τέτοια κατηγορία ανήκουν και οι Φιλιππίνες. Σε μια χώρα με πληθυσμό περίπου 110 εκατομμυρίων ανθρώπων, έρευνα του 2018 έδειξε ότι το 81% του πληθυσμού είναι φίλοι του μπάσκετ, εκ των οποίων το 50% «φανατικοί», ενώ περίπου 40 εκατομμύρια Φιλιππινέζοι έχουν δηλώσει ότι παίζουν ή έχουν παίξει μπάσκετ στο παρελθόν!

Κι αυτό το αντιλαμβάνεται κανείς από τις πρώτες ώρες παραμονής στη Μανίλα. Σε όλους τους κεντρικούς δρόμους υπάρχουν billboards για το μεγάλο event, οι ντόπιοι καλαθοσφαιριστές παρότι στην πλειοψηφία τους δεν είναι διεθνώς αναγνωρισμένοι αντιμετωπίζοντας ως λαϊκοί ήρωες, οι διοργανωτές σχεδίασαν ολόκληρη υποδοχή με μουσική και αναμνηστικά από την παράδοση της χώρας για τις αποστολές, ενώ στο αεροδρόμιο καμία ομάδα δεν περνά… απαρατήρητη (όπως συνέβαινε λόγου χάρη στην Κίνα), αλλά αναρίθμητα κινητά και φωτογραφικές μηχανές άστραψαν στη θέα της Εθνικής ομάδας. Κι ας μην έχει στις τάξεις της τον παγκόσμιο αστέρα Γιάννη Αντετοκούνμπο.

Ο χαμογελαστός στρατός

Δίχως υπερβολή, όλη η Μανίλα είναι επί ποδός για το Παγκόσμιο Κύπελλο. Βλέπετε, είναι η πρώτη φορά που φιλοξενείται τόσο μεγάλη διοργάνωση στη χώρα, μετά το Παγκόσμιο του 1978. Κι αν ένα μετάλλιο μοιάζει όνειρο απατηλό ακόμη και με τον Τζόρνταν Κλάρκσον των Τζαζ στη σύνθεση της ομάδας, η ελπίδα για την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες για πρώτη φορά μετά το 1972 στο Μόναχο είναι ζωντανή.

Οι διοργανωτές θέλουν να προσφέρουν στο κοινό και τις αποστολές την καλύτερη δυνατή φιλοξενία και εμπειρία. Είναι χαρακτηριστικό πως μόνο για τους αγώνες που θα γίνουν στη Μανίλα έχουν επιστρατευτεί 1.107 εθελοντές! Οι αιτήσεις ξεπέρασαν τις 13.000 και όσοι επελέγησαν βάσει προσόντων ακολούθησαν εντατικά σεμινάρια για το πώς θα πρέπει να επιτελέσουν στο ακέραιο την αποστολή τους. Και πάντα με χαμόγελο, αφού από τον πρώτο άνθρωπο που συναντάς στο αεροδρόμιο, μέχρι τον τελευταίο που θα δεις πριν πας για ύπνο στο ξενοδοχείο, όλοι έχουν ένα χαμόγελο ευγένειας στα χείλη.

Για αυτούς το μπάσκετ είναι μια διέξοδος. Άλλωστε δεν μιλάμε για καμιά πλούσια χώρα, ενώ η Μανίλα είναι η πιο πυκνοκατοιχημένη πόλη παγκοσμίως. Με βάση την απογραφή του 2023, η ευρύτερη επικράτεια της πόλης κατοικείται από 14,6 εκατομμύρια ανθρώπους, με 42.857κατοίκους ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο!

Αυτό συνεπάγεται αρκετή κίνηση στους δρόμους, ακόμη και σε μη εργάσιμες ώρες. Ευτυχώς, η Εθνική ομάδα σε αυτό το σημείο στάθηκε τυχερή, αφού θα παίξει όλα της τα παιχνίδια, από την αρχή ως το τέλος της διοργάνωσης στο Mall of Asia, το γήπεδο που πέρα από τα γκρουπ 3 και 4, θα φιλοξενήσει και τη δεύτερη φάση των ομίλων για την ελληνική ομάδα, αλλά και τα νοκ άουτ, από τα προημιτελικά ως και τον τελικό.