Το... διαστημόπλοιο της Βαρκελώνης

Αποστολή στη Βαρκελώνη, Τάσος Νικολόπουλος

Οι πρώτες ώρες στη Βαρκελώνη μόνο αργά και βασανιστικά δεν περνούν. Μολονότι δεν πρόλαβα να δω τίποτε, η πρώτη εντύπωση ήταν εξόχως καλή και έγινε ακόμη καλύτερη όταν έφτασα στο «Palau Sant Jordi», εδώ όπου από αύριο θα «χτυπάει η καρδιά» του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ανεβαίνοντας κανείς τον δρόμο προς τον λόφο του Μονζουίκ, που οδηγεί στο γήπεδο, που θα φιλοξενήσει το Final 4 της Euroleague, δεν περιμένει να δει αυτό που θα αντικρίσει.

Αφενός ολόκληρη η διαδρομή, ειδικά αν ανέβει κάποιος περπατώντας ανάμεσα σε πανύψηλα δέντρα, αφετέρου το κομψοτέχνημα του Ιάπωνα αρχιτέκτονα, Αράτα Ισοζάκι είναι. άλλο πράγμα. Ακόμη κι από μακριά, δεν γίνεται να μην σου τραβήξει την προσοχή, αφού μπορεί να πει κανείς ότι μοιάζει με διαστημόπλοιο. Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό, αλλά έτσι είναι και μπορεί να το διαπιστώσει κάποιος από τις φωτογραφίες. Μπαίνοντας μέσα, ο επισκέπτης επίσης μένει με το στόμα ανοιχτό, αφού με τα τρία διαζώματα που έχει, δείχνει τόσο μεγαλοπρεπές, που σου δίνεται η εντύπωση ότι η χωρητικότητα του είναι μεγαλύτερη από 17.000.

Το «Palau Sant Jordi» άνοιξε τις πύλες του στις 21 Σεπτεμβρίου του 1990 και ήταν ένα από τα βασικά γήπεδα των Ολυμπιακών Αγώνων του 1992, που διεξήχθησαν στην πόλη. Εκτός από το φετινό, έχει φιλοξενήσει στο παρελθόν τα Final 4 της Euroleague το 1998 και το 2003, συν την τελική φάση του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος του 1997, ενώ σε τρία χρόνια από τώρα θα είναι μεταξύ των έξι γηπέδων που θα φιλοξενήσουν το Μουντομπάσκετ.

Μπορεί η Βαρκελώνη να φημίζεται για άλλα πράγματα και αξιοθέατα, αλλά αν έρθει κάποιος σε αυτή την πόλη και δεν επισκεφθεί το «Palau Sant Jordi» εκτός από τον «Ναό», που λέγεται «Camp Nou», θα φύγει. μεταξεταστέος. Ακόμη κι αν κάποιος δεν είναι λάτρης του αθλητισμού ή φαν της Μπαρτσελόνα ρε αδερφέ, αξίζει ο κόπος να επισκεφθεί και τα δύο γήπεδα. Στο πρώτο ήρθα και λόγω δουλειάς, για το άλλο θα βρω χρόνο να πάω. Τέτοιες ευκαιρίες δεν πρέπει να πηγαίνουν χαμένες.