Μια ιστορία μόνοι τους!

Η ιστορία γράφεται από τους ανθρώπους. Ορισμένα φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας φέρουν φαρδιά-πλατιά την υπογραφή συγκεκριμένων παικτών.

Κάποιων που είτε με τη γενικότερη παρουσία τους, είτε απλώς από μία στιγμή έγιναν ήρωες για τις ομάδες τους και συνέδεσαν το όνομά τους με την επιτυχία της.

Το www.sport-fm.gr ξεχώρισε και σας θυμίζει έξι από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις.

1992-Κωνσταντινούπολη: Σάσα Τζόρτζεβιτς (Παρτιζάν)



Το σουτ του Τόμας Γιοφρέσα με αρκετή δόση τύχης καταλήγει στο καλάθι κι διαμορφώνει 13’’ πριν το τέλος το 70-68 υπέρ της Μπανταλόνα φέρνοντας την Παρτιζάν του τότε «φρέσκου» προπονητή Ζέλικο Ομπράντοβιτς και των ανερχόμενων ακόμη Ντανίλοβιτς και Τζόρτζεβιτς με την πλάτη στον τοίχο. Ο τελευταίος με περισσή αυτοπεποίθηση διανύει το παρκέ και επιχειρεί σουτ τριών πόντων εκτός ισορροπίας. Η μπάλα καταλήγει στο καλάθι και η Παρτιζάν στέφεται πρωταθλήτρια Ευρώπης.



1994-Τελ Αβίβ: Κορνίλιους Τόμπσον (Μπανταλόνα)



Ο Ολυμπιακός φτάνει στον τελικό θριαμβεύοντας επί του Παναθηναϊκού στον «εμφύλιο» και φαντάζει το αδιαφιλονίκητο φαβορί για το τρόπαιο. Η υπεροχή του αποτυπώνεται στο παρκέ στο μεγαλύτερο διάστημα του τελικού απέναντι στην Μπανταλόνα, αλλά μία πρωτοφανής «καθίζηση» στα τελευταία επιτρέπει στους Καταλανούς να επιστρέψουν στο ματς. Ο εξαφανισμένος μέχρι τότε Κορνίλιους Τόμπσον δίνει με τρίποντο προβάδισμα στην ομάδα του με 59-57 και στα επτά δευτερόλεπτα που απομένουν ο Ζάρκο Πάσπαλι αποτυγχάνει να αποτρέψει την έκπληξη αστοχώντας σε δύο βολές και ένα σουτ.



1996-Παρίσι: Στόγιαν Βράνκοβιτς (Παναθηναϊκός)



Ο Παναθηναϊκός δείχνει να κρατά γερά το πρώτο τρόπαιο στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της Ευρώπης προηγούμενος με 67-66 της Μπαρτσελόνα και με την μπάλα στην κατοχή του. Όμως ο Παναγιώτης Γιαννάκης γλιστρά και μαζί του φαίνεται να γλιστρά και η κούπα από τα χέρια των «πράσινων», όταν ο Χουάν Αντόνιο Μοντέρο βγαίνει στον αιφνιδιασμό και ετοιμάζεται να πετύχει το νικητήριο καλάθι για τους Καταλανούς. Ο Στόγιαν Βράνκοβιτς όμως διανύει το παρκέ σαν «κατοστάρης» και σκεπάζει το καλάθι της ομάδας του με μία μεγαλοπρεπή τάπα. Το χρονόμετρο «κολλά» και τα τελευταία δευτερόλεπτα μοιάζουν... αιώνες. Ο αγώνας-επιτέλους-λήγει και ο Παναθηναϊκός αποκτά το πρώτο από τα πέντε αστέρια στη φανέλα του χάρη στον Δαλματό γίγαντα.



1997-Ρώμη: Ντέιβιντ Ρίβερς (Ολυμπιακός)



Ο Ολυμπιακός κατακτά αυτό που του χρωστούσε η ιστορία. Ο Ντέιβιντ Ρίβερς, που το προηγούμενο καλοκαίρι ετοιμαζόταν να αποχωρήσει, μοιάζει σεληνιασμένος στο τελευταίο τρίμηνο της περιόδου. Ο Αμερικανός γκαρντ πετυχαίνει 28 πόντους στον ημιτελικό απέναντι στην Ολίμπια Λιουμπλιάνα και 26 στον τελικό απέναντι στην Μπαρτσελόνα (73-58) επικρατώντας κατά κράτος του Σάσα Τζόρτζεβιτς στη μάχη των πλέι μέικερ.



2002-Μπολόνια: Ιμπραήμ Κουτλουάι (Παναθηναϊκός)



Ο Παναθηναϊκός είναι φιλοξενούμενος της Κίντερ στον τελικό της Μπολόνια, αλλά ο Ιμπραήμ Κουτλουάι αισθάνεται σαν στο σπίτι του. Οι γηπεδούχοι πλησιάζουν τον Παναθηναϊκό στο καλάθι με συνεχή καλάθια από Τζινόμπιλι και Σμόντις, αλλά ο «Ίμπο» με τρίποντο 40’’ πριν το τέλος και εν συνεχεία με τέσσερις βολές αποκαθιστά την τάξη και φέρνει τον Παναθηναϊκό για τρίτη φορά στην κορυφή της Ευρώπης.



2006-Πράγα: Θοδωρής Παπαλουκάς (ΤΣΣΚΑ Μόσχας)



Η επιστροφή της ΤΣΣΚΑ Μόσχας στο θρόνο της μετά από 35 χρόνια είχε ελληνικό άρωμα. Ο Θοδωρής Παπαλουκάς έρχεται ως συνήθως από τον πάγκο και αλλάζει τη ροή του αγώνα με 18 πόντους και 7 ασίστ παίρνοντας την ομάδα στους ώμους του σε καθοριστικά σημεία της αναμέτρησης. Ο «Τεό» κατακτά πανάξια τον τίτλο του MVP αποδεικνύει πως έχει το άγγιγμα του Μίδα, έχοντας οδηγήσει λίγους μήνες πριν την Εθνική στην κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ και λίγους μήνες μετά στη δεύτερη θέση του Μουντομπάσκετ.