Κύριος με «Κ» κεφαλαίο

Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης

Δεν ξέρω αν με τον Γιόνας Καζλάουσκας στον πάγκο η Εθνική θα καταφέρει να έχει ανάλογες επιτυχίες με αυτές των ημερών του Παναγιώτη Γιαννάκη. Δεν ξέρω αν ο Λιθουανός τεχνικός θα καταφέρει ή καλύτερα αν θα προλάβει μέσα σε ενάμιση μήνα προετοιμασίας να βρει τις λύσεις στις μεγάλες απουσίες που προέκυψαν και να περάσει ταυτόχρονα τη δική του φιλοσοφία στο παιχνίδι της ελληνικής ομάδας. Δεν ξέρω αν θα καταφέρει ποτέ ένας ξένος προπονητής να μπει στις καρδιές των φιλάθλων...

Αυτό που ξέρω όμως είναι πως ο Γιόνας Καζλάουσκας έχει κερδίσει τις εντυπώσεις στο σύντομο διάστημα που βρίσκεται στον πάγκο της Εθνικής. Όχι τόσο σε αγωνιστικό επίπεδο βάσει της δουλειάς του. Αυτή ούτως ή άλλως θα κριθεί σε πρώτη φάση το Σεπτέμβριο στο Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας. Αλλά σε εξωαγωνιστικό επίπεδο, όπου μέχρι τώρα παίρνει «άριστα δέκα».

Εξ αρχής το έργο του ήταν δύσκολο. Ήρθε να αντικαταστήσει έναν απόλυτα πετυχημένο βάσει αποτελεσμάτων προπονητή, τον Παναγιώτη Γιαννάκη, ο κύκλος του οποίου καλώς ή κακώς είχε κλείσει μετά από μία πενταετία. Από την πρώτη ημέρα ξεκαθάρισε πως θέλει να βάλει το δικό του στίγμα στην Εθνική, κάνοντας πιο γρήγορο το παιχνίδι της και με περισσότερη ποικιλία στην επίθεση. Φρόντισε όμως να καταστήσει σαφές πως δεν θέλει να γκρεμίσει ό,τι του κληροδοτήθηκε από την προηγούμενη τεχνική ηγεσία, αλλά να χτίσει πάνω σε αυτό, ενώ τόνισε κατ’επανάληψη πως θα ήταν ικανοποιημένος αν η αμυντική λειτουργία της ομάδας παρέμενε στο επίπεδο των ημερών του «δράκου». Η συνηθέστερη (αντι)επαγγελματική... πρακτική είναι αυτή της απαξίωσης του έργου των προκατόχων, ώστε να οικειοποιηθεί ο διάδοχος στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό ενδεχόμενη επιτυχία. Ο Γιόνας Καζλάουσκας, ωστόσο, φέρθηκε με σεβασμό προς τον προκάτοχό του, έστω και αν γνωρίζει πως όλοι περιμένουν από τον ίδιο τουλάχιστον ανάλογα επιτεύγματα.

Η αποστολή του Γιόνας Καζλάουσκας έγινε δυσκολότερη στην πορεία. Κώστας Τσαρτσαρής, Θοδωρής Παπαλουκάς, Δημήτρης Διαμαντίδης και Παναγιώτης Βασιλόπουλος ανακοίνωσαν κατά χρονική σειρά πως για διάφορους λόγους δεν μπορούν να ανταποκριθούν στο κάλεσμα για το Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας. Η αντίδραση του νέου προπονητή ήταν και πάλι υποδειγματική. Παρότι ενοχλήθηκε, φρόντισε να «καμουφλάρει» τα συναισθήματά του πίσω από το ούτως ή άλλως μη εκδηλωτικό πρόσωπό του. Άλλωστε το να ερχόταν σε ρήξη με τον Ολυμπιακό ή τον Παναθηναϊκό, θεωρώντας πως πιθανώς «κρύβονται» πίσω από τις αρνήσεις των παικτών, μόνο καλό δεν θα έκανε, τόσο στην Εθνική ομάδα όσο και στον ίδιο. Ο Παναγιώτης Γιαννάκης είναι το πιο τρανό παράδειγμα πως η διαμάχη των «αιωνίων» μπορεί να φθείρει οποιοδήποτε πρόσωπο, ακόμη και ένα κοινής αποδοχής, όπως μέχρι πρότινος ο «δράκος».

Παράλληλα, η στάση που κράτησε στη συνέχεια ήταν αξιοπρεπής. Παρότι τόνισε πως οι απουσίες των τεσσάρων αυτών παικτών είναι σημαντικές, όσο και η προσφορά τους στην επίσημη αγαπημένη τα προηγούμενα χρόνια, ουδέποτε τις χρησιμοποίησε ως άλλοθι για ενδεχόμενη αποτυχία. Ο Γιόνας Καζλάουσκας γνωρίζει καλά πως «the show must go on» και οι στόχοι με τις προσδοκίες παραμένουν σε υψηλό επίπεδο. Η Εθνική ήρθε φέτος για πρώτη φορά αντιμέτωπη με τη σκληρή πραγματικότητα που αντιμετώπιζαν όλα αυτά τα χρόνια άλλα συγκροτήματα, έχοντας απουσίες μεγάλων ονομάτων είτε λόγω τραυματισμών, είτε για λόγους ξεκούρασης, είτε λόγω ΝΒΑ. Καλώς ή κακώς, στο εξής πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτή την πραγματικότητα και εμείς. Δεν είναι προδοσία, αλλά πλέον ένα αναγκαίο κακό στο χώρο του επαγγελματικού μπάσκετ.

Ο Γιόνας Καζλάουσκας προσπάθησε εξ αρχής να μετατρέψει τα προβλήματα σε κίνητρο για τους υπολοίπους παίκτες. Τόσο μιλώντας κατ’ιδίαν με τα μέλη της Εθνικής, όσο και στις δημόσιες τοποθετήσεις του, εξέφραζε και εκφράζει την εμπιστοσύνη του στο υπάρχουν υλικό και το ταλέντο της ομάδας. Έτσι για παράδειγμα η απουσία του Παπαλουκά και του Διαμαντίδη δεν λειτουργεί ως... βάρος επιπλέον ευθύνης στα πόδια του Σπανούλη, του Ζήση και του Καλάθη, αλλά ως επιπλέον κίνητρο για να αποδείξουν πως υπάρχει... ζωή και χωρίς τους δύο δίμετρους γκαρντ.

Στο νέο προπονητή και τους συνεργάτες του πιστώνεται μερίδιο για την αναγέννηση του Σοφοκλή Σχορτσανίτη, για την ενσωμάτωση παικτών που πλέον αποκτούν σαφή ρόλο στην ομάδα, αλλά και για την «άνδρωση» των νέων Κουφού, Καλάθη και Παπανικολάου, που δείχνουν έτοιμοι για το μεγάλο άλμα. Και πέραν όλων των άλλων, όλοι οι παίκτες της Εθνικής μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τον Γιόνας Καζλάουσκας. «Είναι άψογος στη συμπεριφορά του και δίκαιος απέναντι σε όλους», λένε άπαντες ανεξαιρέτως.

Είθε η... εξωαγωνιστική επιτυχία του κυρίου-με κεφαλαίο «Κ»-Γιόνας Καζλάουσκας να έχει συνέχεια και εντός παρκέ. Γιατί, δυστυχώς ή ευτυχώς όλοι κρίνονται εκ του αποτελέσματος.

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο chrobolis@yahoo.com