«Άγρια» Δύση

Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης

Για την Ανατολή τα είπαμε, ας δούμε τι γίνεται και στη Δύση. Εκεί όπου οι Λέικερς δείχνουν να είναι ένα σκαλί πάνω από όλους τους άλλους, αλλά κανείς δεν μπορεί να υποτιμήσει τους ανερχόμενους Νάγκετς, τους διψασμένους Μάβερικς, Ρόκετς και Μπλέιζερς, αλλά και τη σταθερή αξία των Σπερς.

Λος Άντζελες Λέικερς-Γιούτα Τζαζ

Οι Λέικερς είναι το απόλυτο φαβορί, όχι απλώς για να προκριθούν επί των Τζαζ στον πρώτο γύρο, αλλά και για να φτάσουν ως τους τελικούς του ΝΒΑ. Αυτό οφείλεται όχι μόνο στη δική τους δυναμικότητα, αλλά και στην αναξιοπιστία των αντιπάλων τους, που δεν δείχνουν ικανοί να αμφισβητήσουν την κυριαρχία τους. Ο Κόμπι Μπράιαντ μπορεί να έχει ήδη τρία δαχτυλίδια πρωταθλητή, αλλά κίνητρο για αυτόν αποτελεί να αποδείξει πως μπορεί να κατακτήσει τον τίτλο όντας εκείνος ο ηγέτης της ομάδας και όχι το δεύτερο βιολί, όπως συνέβη το 2000, το 2001 και το 2002, όταν βρισκόταν στη σκιά του Σακίλ Ο’Νιλ. Στηρίγματά του σε αυτή την προσπάθεια θα είναι κατά βάση ο Πάου Γκασόλ και ο Λαμάρ Όντομ, αλλά και ο Άντριου Μπάινουμ, που τόσο έλειψε στα περσινά play-offs.

Οι Τζαζ από την πλευρά τους δεν δικαίωσαν τις προσδοκίες και η πορεία τους στη διάρκεια της περιόδου ήταν φθίνουσα. Ο Ντερόν Ουίλιαμς δεν θα έχει αντίπαλο της κλάσης του στα γκαρντ, αλλά από εκεί και πέρα η ομάδα του Τζέρι Σλόαν δεν φαίνεται να υπερτερεί σε κανένα από τα υπόλοιπα match up. Το «Delta Center» είναι μία από τις καλύτερες έδρες του πρωταθλήματος (33-8) φέτος και εκεί υπέκυψαν και οι Λέικερς. Όμως για να ελπίζουν στην πρόκριση οι Τζαζ θα πρέπει να νικήσουν τουλάχιστον μία φορά μακριά από το «σπίτι» τους και δεν δείχνουν ικανοί να πετύχουν κάτι τέτοιο.

Ντένβερ Νάγκετς-Νιου Ορλίνς Χόρνετς

Οι Νάγκετς δείχνουν πιο ώριμοι και έμπειροι από ποτέ. Έχοντας εξασφαλίσει πλεονέκτημα έδρας για πρώτη φορά μετά από 21 χρόνια και με διαρκή βελτίωση στο παιχνίδι τους παρουσιάζονται ικανοί για να βάλουν τέλος στο σερί επτά συνεχών αποκλεισμών στον πρώτο γύρο των play-offs. Μπορεί το «αστέρι» της ομάδας να είναι ο Καρμέλο Άντονι, αλλά ο αληθινός MVP του Ντένβερ είναι ο Τσόνσεϊ Μπίλαπς. Η κίνηση της ανταλλαγής του με τον Άλεν Άιβερσον ήταν κομβικό σημείο στη σεζόν, αφού μετά από αυτό οι Νάγκετς μετατράπηκαν από ομάδα... επίδειξης σε ομάδα πρωταθλητισμού. Ο πολύπειρος πλέι μέικερ, που έχει περίσσευμα εμπειρίας σε post season από τη θητεία του στους Πίστονς, αναμόρφωσε τους Νάγκετς. Πολλοί θεωρούν ότι το δικό του match up με τον Κρις Πολ θα κρίνει και τη σειρά. Βεβαίως πέραν του «Μέλο» και του Μπίλαπς οι πρωταθλητές της Northwest έχουν κι άλλες λύσεις. Ο Λίνας Κλέιζα, ο Νενέ Ιλάριο, ο Κρις Άντερσεν, ο Τζέι Αρ Σμιθ και ο Κένιον Μάρτιν δίνουν μεγάλο βάθος στον πάγκο.

Σε αντίθεση με τους Χόρνετς, οι οποίοι δείχνουν να στηρίζονται στις ορέξεις του Κρις Πολ και του Ντέιβιντ Γουέστ. Ο Πέτζα Στογιάκοβιτς και ο Τάισον Τσάντλερ έχασαν μεγάλο μέρος της σεζόν λόγω τραυματισμού, επέστρεψαν πρόσφατα στη δράση, αλλά είναι ερωτηματικό κατά πόσο έτοιμοι θα παρουσιαστούν για να μπουν κατευθείαν στα βαθιά. Σταθερές αξίες με πολλή αθόρυβη δουλειά στην ομάδα είναι επίσης και οι Τζέιμς Πόουζι και Ρασούαλ Μπάτλερ, αλλά... κακά τα ψέματα, το ρόστερ των «σφηκών» δεν είναι γεμάτο.

Σαν Αντόνιο Σπερς-Ντάλας Μάβερικς

Το ντέρμπι του Τέξας είναι ανοικτό σε προγνωστικά. Αναμετρώνται οι δύο πιο συνεπείς σε παρουσία στα play-offs ομάδες του πρωταθλήματος τα τελευταία χρόνια, με τους Σπερς να έχουν το ρεκόρ με δώδεκα συνεχείς συμμετοχές και τους Μάβερικς τη δεύτερη καλύτερη επίδοση με εννέα. Το Σαν Αντόνιο βασίζεται στην ίδια συνταγή εδώ και χρόνια, αλλά είναι εμφανές πως πολλοί παίκτες είναι κορεσμένοι και κουρασμένοι, με πρώτο και καλύτερο τον Τιμ Ντάνκαν, ο οποίος εκτός των άλλων έχει και ένα χρόνιο πρόβλημα στο γόνατο. Ο Τόνι Πάρκερ διανύει την καλύτερη περίοδο της καριέρας του σε ατομικό επίπεδο και αποτελεί το ατού των «σπιρουνιών» στην προσωπική μονομαχία του με τον γερασμένο Τζέισον Κιντ. Μεγάλη απώλεια για την ομάδα του Γκρεγκ Πόποβιτς θα είναι ο Μάνου Τζινόμπιλι, που θα χάσει το υπόλοιπο της περιόδου, αφού ο Ρότζερ Μέισον είναι καλός, αλλά όχι για να γεμίσει τα παπούτσια του Αργεντινού, ο οποίος έδινε τη «σπίθα» για να ανάψει η «φλόγα» στην ομάδα του.

Οι Μάβερικς από την πλευρά τους άρχιζαν κάθε σεζόν τα τελευταία χρόνια με φιλοδοξίες και όνειρα, αλλά υποχρεώνονταν πρόωρα σε διακοπές. Φέτος ξεκίνησαν ανάποδα, με προβληματική απόδοση στην αρχή, αλλά βελτιώνοντας στη διάρκεια της σεζόν τις εμφανίσεις τους. Αν ο Ντιρκ Νοβίτσκι πάρει βοήθειες από τον Τζέισον Τέρι και τον Τζος Χάουαρντ, το Ντάλας ίσως έχει τον πρώτο λόγο, καθώς συν τοις άλλοις είναι σαφώς πιο διψασμένο από τους αντιπάλους του.

Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς-Χιούστον Ρόκετς

Όπως και στο προηγούμενο ζευγάρι, τα προγνωστικά είναι παρακινδυνευμένα. Οι νεανικοί Μπλέιζερς αποτελούν σίγουρα το μέλλον του ΝΒΑ και φαίνεται πως τα προσεχή χρόνια θα πρωταγωνιστήσουν. Ο ενθουσιασμός, η φρεσκάδα, η ταχύτητα και η άγνοια κινδύνου που προσδίδει το νεαρό της ηλικίας των παικτών του Νέιτ ΜακΜίλαν είναι το πλεονέκτημα, αλλά ταυτόχρονα και το μειονέκτημά του Πόρτλαντ, καθώς υπάρχει έλλειμμα σε εμπειρία και παραστάσεις. Σημαντικό ατού είναι η έδρα, για μία ομάδα με 34-7 στο σπίτι της, καθώς και ο πλουραλισμός, αφού ο Μπράντον Ρόι δείχνει να είναι απλώς ο καλύτερος μεταξύ ίσων συμπαικτών.

Από την άλλη πλευρά, οι Ρόκετς είναι πολύ πιο σοβαροί, αξιόπιστοι και ορθολογικοί στο παιχνίδι τους χωρίς τον Τρέισι ΜακΓκρέιντι. Ο Γιάο Μινγκ, αν είναι υγιής και προσεκτικός στην επιρρέπειά του στα φάουλ, δεν θα έχει πρόβλημα να κάνει δύσκολη τη ζωή στους Όντεν και Πρτσμπίλα μέσα στη ρακέτα. Ο Ρον Αρτέστ και ο Σέιν Μπατίερ εγγυώνται καλή άμυνα και αρκετό σκοράρισμα, ενώ οι ταχείς περιφερειακοί και ο βοηθητικός του Γιάο, Λουίς Σκόλα, συμπληρώνουν ιδανικά την ομάδα του Χιούστον.

*Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο mesastiraketa@yahoo.com