Τι κοινό έχoυν ο Ολυμπιακός και ο Μοχάμεντ Άλι;

Γράφει ο Αντώνης Κατσίκης

Πώς θα καταφέρει ο Ολυμπιακός να βρεθεί από την Πέμπτη στο Βερολίνο; Με έναν και μοναδικό τρόπο. Αν οι παίκτες του καταλάβουν πως το ΣΕΦ δεν είναι άπαρτο κάστρο και μπάλα είναι και γυρίζει. Τότε μόνο θα γυρίσουν από τη Μαδρίτη θριαμβευτές. Η…ασφάλεια που προσφέρει το πλεονέκτημα έδρας μπορεί καμιά φορά να γυρίσει μπούμερανγκ και ιδιαίτερα σε σειρές, οι οποίες από 2-0 πάνε σε πέμπτο ματς. Ποιος ρισκάρει να παίξει τους κόπους μιας χρονιάς σε ένα σαραντάλεπτο που όλα θα κρέμονται σε μια κλωστή. Ασχέτως αν τη μια άκρη της θα την κρατούν 12,000 φίλοι των Πειραιωτών. Εγώ πάντως δεν θα το ρίσκαρα…

Με την παραπάνω παράγραφο έκλεινα το κείμενο μου την Τρίτη μετά την μείωση του σκορ από τη Ρεάλ Μαδρίτης σε 2-1.Ο Ολυμπιακός απέδειξε τελικά πως είχε σχέδιο. Στα πρώτα τρια ματς είχε καταφέρει να ζαλίσει και να κουράσει τη Ρεάλ Μαδρίτης και στον τέταρτο την αποτελείωσε. Στο πρώτο παιχνίδι με ένα δεξί ντιρέκτ (88-79), της έδειξε ποιος είναι το αφεντικό. Δύο μέρες αργότερα με ένα κροσέ (79-73), την έριξε στα σχοινιά. Και εκεί που οι Μαδριλένοι πίστεψαν στο τρίτο ματς πως μπορούν να του ανταποδώσουν τα κτυπήματα (71-63), τους ήρθε το χθεσινό άπερκατ (75-78) και πάρτους κάτω. Νοκ άουτ! Και με αυτόν τον τρόπο ο Ολυμπιακός βρίσκεται και πάλι έπειτα από 10 χρόνια σε Φάιναλ Φορ.

Φυσικά και οι παίκτες του Παναγιώτη Γιαννάκη δεν έπαιξαν μποξ. Αλλά η τακτική τους θύμισε έντονα την τακτική ενός μποξέρ που ξέρει καλά πού και πότε πρέπει να χτυπήσει τον αντίπαλο για να τον τελειώσει. Η Ρεάλ έδωσε σε 12 μέρες έξι παιχνίδια. Η ομάδα του Χουάν Πλάθα δεν έχει ούτε το βάθος αλλά ούτε και την ποιότητα των Πειραιωτών, οι οποίοι έχοντας ξεκάθαρο πλάνο κατάφεραν να τελειώσουν τη δουλειά στην Μαδρίτη. Θοδωρής Παπαλουκάς και Μίλος Τεόντοστις καθοδήγησαν μαεστρικά την ομάδα ενώ οι Τζος Τσίλντρες και Παναγιώτης Βασιλόπουλος έπαιξαν άμυνα για...πέντε. Ο Γιάννης Μπουρούσης ήταν όλα τα λεφτά στην επίθεση ενώ ο Ζόραν Έρτσεγκ το κρυφό χαρτί που έβγαλε απο το μανίκι του ο Παναγιώτης Γιαννάκης.

Το 3-1, με το οποίο πέρασε ο Ολυμπιακός στο Φάιναλ Φορ κρίνεται πέρα ως πέρα δίκαιο. Δεν θα προχωρήσω σε τεχνικές αναλύσεις και εξηγήσεις για το πώς και γιατί κατάφερε ο Ολυμπιακος να φτάσει στο Φάιναλ Φορ. Θέλω, όμως, να σταθώ στην απόδοση του Παναγιώτη Βασιλόπουλου, ο οποίος σε ένα ακόμη ματς έπαιξε άμυνα για σεμινάριο. Το περασμένο καλοκαίρι κατηγορήθηκε (!) γιατί υπέγραψε ένα ηγεμονικό συμβόλαιο. Πολλοί υποστήριξαν πως δεν αξίζει τόσο λεφτά και πως ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος του τα έδωσε μόνο και μόνο για να μην τον δει να πηγαίνει στον Παναθηναϊκό. Ανοησίες. Ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος απέδειξε στα έξι παιχνίδια του ΤΟΠ-16 αλλά και στις τέσσερις αναμητρήσεις με τη Ρεάλ Μαδρίτης πως αξίζει αυτά τα λεφτά και πολλά παραπάνω. Ο 24χρονος φόργουορντ από τον Πύργο γνωρίζει πως δεν είναι ο καλύτερος σκόρερ του κόσμου. Ξέρει, όμως, πως όποιον παίκτη του υποδείξει ο προπονητής του να μαρκάρει, θα τον σβήσει από τον χάρτη. Παίκτη με την αμυντική συμπεριφορά του Βασιλόπουλου είχαν να δουν 12 χρόνια στον Πειραιά. Τότε που ήταν ακόμη στην ομάδα ο Γιώργος Σιγάλας. Ο "Ράμπο" ήταν αυτός που είχε σηκώσει το ένα και μοναδικό Ευρωπαϊκό του Ολυμπιακού μέχρι σήμερα καθώς τότε ήταν και ο αρχηγός της ομάδας. Αν οι Πειραιώτες κατακτήσουν το δεύτερο Ευρωπαϊκό τους στο Βερολίνο, την κούπα θα τη σηκώσει ο Θοδωρής Παπαλουκάς. Αυτός, όμως, που θα πρέπει να την πάρει σπίτι του θα είναι ο...υπαρχηγός Παναγιώτης Βασιλόπουλος.

*Διαβάστε το κείμενο του Χρήστου Ρομπόλη για τη νίκη-πρόκριση του Παναθηναϊκού στην Ιταλία επί της Σιένα.

Για απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο antonis33@hotmail.com