Το φάντασμα του Διαμαντίδη και ο νόμος του ΣΕΦ

Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης

Τα ψέματα τελείωσαν για Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό. Σε διάστημα (το πολύ) 15 ημερών παίζουν τους κόπους μιας χρονιάς στην Ευρώπη αντιμετωπίζοντας Σιένα και Ρεάλ Μαδρίτης στα προημιτελικά της Ευρωλίγκας. Λόγω ποιότητας, δυναμικής αλλά και πλεονεκτήματος έδρας οι δύο «αιώνιοι» έχουν αναμφίβολα τον πρώτο λόγο για την πρόκριση στο φάιναλ φορ του Βερολίνου. Ο δρόμος όμως δεν θα είναι στρωμένος με ροδοπέταλα.

Το «φάντασμα» του Διαμαντίδη

Ο τραυματισμός του Δημήτρη Διαμαντίδη βάζει ένα μεγάλο ερωτηματικό πάνω από τις αναμετρήσεις του Παναθηναϊκού με τη Σιένα. Στα σχεδόν πέντε χρόνια που οι «πράσινοι» έχουν στο δυναμικό τους τον Καστοριανό γκαρντ έχουν στερηθεί τις υπηρεσίες του σε μόλις τρία παιχνίδια, κανένα εκ των οποίων δεν ήταν τόσο κρίσιμο όσο αυτά απέναντι στη Σιένα. Η εξαιρετική άμυνα, το καθαρό μυαλό στην οργάνωση και πάνω από όλα η ηγετική φυσιογνωμία του «Μήτσου» τον καθιστούν αναγκαίο σε τέτοιου είδους αγώνες. Ο ίδιος θέλει να παίξει σαν τρελός, αλλά η λογική καθώς και ο κίνδυνος υποτροπής εν όψει μίας σειράς που μπορεί να χρειαστεί πέντε ματς για να κριθεί έχουν άλλη... άποψη. Πάντως κανείς δεν θα πιστέψει ότι ο Διαμαντίδης είναι εκτός μάχης αν δεν τον δει με πολιτικά στον πάγκο. Ποιος μπορεί δε να αποκλείσει το ενδεχόμενο, έστω και αν δεν μπορεί να προσφέρει, να βρίσκεται στη δωδεκάδα, καθώς και μόνο η παρουσία του με αθλητική περιβολή ίσως αρκεί για να «τρομοκρατεί» τους Ιταλούς στη σκέψη πως μπορεί ανά πάσα στιγμή να μπει στο παρκέ και να αλλάξει τα δεδομένα.

Ανεξάρτητα από την ετοιμότητα ή μη του Διαμαντίδη, ο Παναθηναϊκός οφείλει να έχει έτοιμο πλάνο δράσης χωρίς τον πολυτιμότερο παίκτη του. Ο Βασίλης Σπανούλης- κατά κύριο λόγο- έδειξε απέναντι στον Άρη πως μπορεί να προσφέρει λύσεις στην οργάνωση του παιχνιδιού και μαζί με την... αυτονόητη επιλογή του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους θα κληθούν να επωμιστούν το βάρος στην περιφέρεια. Τους περιμένει πολλή δουλειά, τόσο αμυντικά, όπου είναι η μεγάλη δύναμη της Σιένα με ΜακΙντάιρ, Καουκένας και Ντόμερκαντ, όσο και επιθετικά, όπου οι Ιταλοί φημίζονται για την ασφυκτική-στα όρια του φάουλ-άμυνά τους. Η έλλειψη του τραυματία Κσιστόφ Λαβρίνοβιτς «υποδεικνύει» στον Παναθηναϊκό να «χτυπήσει» κοντά στο καλάθι, όπου Μπατίστ και Πέκοβιτς δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα από τους Εζέ και Στόουνρουκ.

Με τη δύναμη της έδρας

Ο Ολυμπιακός καλείται απλώς να εφαρμόσει το νόμο της έδρας του, όπου φέτος έχει υποστεί μόλις μία ήττα και αυτή ανώδυνη, από τη Λε Μαν. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως αν-χτύπα ξύλο-υποστεί μία ήττα στο ΣΕΦ δεν έχει την ικανότητα να «διορθώσει» το λάθος του στη Μαδρίτη. Προσοχή: Η Ρεάλ δεν αποτελεί εύκολη λεία. Μπορεί η παρουσία της στο ισπανικό πρωτάθλημα να είναι προβληματική, αλλά στην Ευρώπη είναι μία διαφορετική ομάδα, εμφανώς βελτιωμένη. Ο μεγαλύτερος αντίπαλος για τον Ολυμπιακό είναι ο κακός του εαυτός και η σκέψη πως αφού νίκησε την Τάου δύο φορές, η πιο χαμηλής δυναμικότητας Ρεάλ δεν θα αποτελέσει υψηλό εμπόδιο. Η παρουσία και η προπονητική νοοτροπία του Παναγιώτη Γιαννάκη εγγυώνται πως ο αντίπαλος δεν θα υποτιμηθεί, αλλά θα αντιμετωπιστεί με το σεβασμό που του πρέπει.

Η «βασίλισσα» έχει αποδείξει φέτος πως είναι ικανή για το καλύτερο, αλλά και το χειρότερο, ενώ βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε έναν παίκτη που μπορεί να είναι ευλογία, αλλά και κατάρα για μία ομάδα, τον Λούις Μπούλοκ. Ιδιαίτερης προσοχής χρήζουν επίσης οι Ρέγες, Μουμπρού, Βαν Ντεν Σπίγκελ, Τόμας και Μάσεϊ, καθώς και ο Κένεντι Ουίνστον, ο οποίος «αφηνιάζει» μόλις βλέπει κόκκινο. Κανένας τους όμως δεν φοβίζει.

Το Βερολίνο περιμένει Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό. Μένει να φανεί αν οι δύο τους θα είναι συνεπείς στο ραντεβού τους στον ημιτελικό του φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας.

*Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο mesastiraketa@yahoo.com