Γ. Κακιούζης: «Θα μπορούσα να έχω κάνει καλύτερη καριέρα»

Όταν είσαι αθλητής και έχεις αδερφό που έχει κάνει μεγάλη καριέρα συνήθως μένεις στη σκιά του. Στην περίπτωση του Γιάννη Κακιούζη όμως δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Μπορεί ο αδερφός του, Μιχάλης, να έκανε μεγάλη καριέρα και να έφτασε σε σημείο να είναι αρχηγός της Εθνικής Ελλάδος αλλά ο Γιάννης Κακιούζης έχει καταφέρει να κάνει το δικό του «όνομα» στον χώρο. Ο 29χρονος φόργουορντ της Δάφνης μίλησε στο www.sportfm.gr για την μέχρι στιγμής πορεία της ομάδας στο πρωτάθλημα. Για τους στόχους του με την «κιτρινόμαυρη» φανέλα αλλά και το δικό του μέλλον. Επίσης μίλησε για την κακιά στιγμή που είχε στον Πανιώνιο που του στέρησε την ευκαιρία να κάνει ανάλογη πορεία με αυτή των Παπαλουκά και Διαμαντόπουλου. Μίλησε για τη χαμένη χρονιά που είχε στην ΑΕΚ, τόσο αγωνιστικά όσο και οικονομικά αλλά και την καριέρα που περίμενε να κάνει και δεν έκανε. Ενώ αποκάλυψε πως δεν έχει σκοπό να γράψει βιβλίο όπως έκανε ο αδερφός του.

Η ατυχία του χτύπησε την πόρτα

Ο Γιάννης Κακιούζης πιστεύει πως μπορούσε να κάνει καλύτερη καριέρα και δεν την έκανε. Δεν είναι όμως αχάριστος, αναγνωρίζει πως είχε κάποιες ατυχίες και ότι έκανε ορισμένες κακές επιλογές. «Η αρχή για μένα με τον Ιωνικό ήταν δύσκολη. Έφυγα στη μέση της χρονιάς για να πάω στην Ιταλία και τη Μοντεκατίνι με την υπόθεση Μπόσμαν αλλά αποδείχτηκε λάθος κίνηση. Το έκανα αυτό γιατί ήθελα να μείνω ελεύθερος από τον Ιωνικό. Δεν τα κατάφερα αλλά μετά από ένα μίνι σίριαλ κατέληξα στον Πανιώνιο. Το να πάω στο εξωτερικό ήταν μια λάθος κίνηση που την έχω μετανιώσει». Στον Πανιώνιο τα πράγματα ήταν σαφώς καλύτερα από ότι στον Ιωνικό. Η κακιά στιγμή όμως δεν άργησε να του χτυπήσει την πόρτα και ουσιαστικά να του στερήσει το δικαίωμα να κάνει μια πολύ καλύτερη καριέρα.
« Όταν ήμουν στον Πανιώνιο είχαμε πάει να παίξουμε σε ένα τουρνουά που διοργάνωνε ο Βόλος κάθε Χριστούγεννα, με τη συμμετοχή ομάδων από την Α1. Εκείνο τον καιρό κάποια παιδιά όπως ο Διαμαντόπουλος, ο Παπαλουκάς ήταν με την Εθνική και έτσι δόθηκε σ' εμάς τους μικρότερους η ευκαιρία να πάρουμε χρόνο συμμετοχής. Σ' εκείνο το τουρνουά είχα παίξει πολύ καλά και μου είχαν πει από την ομάδα ότι στον δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος θα έπαιρνα χρόνο συμμετοχής. Στον δεύτερο αγώνα του τουρνουά όμως με αντίπαλο τη Νήαρ Ήστ, ο Βετούλας έπεσε σε μια ανύποπτη φάση πάνω στο πόδι μου και έπαθα διάταση έσω συνδέσμου και έμεινα για τρεις μήνες εκτός και ουσιαστικά έχασα όλο τον δεύτερο γύρο. Όταν επέστρεψα απαίτησα να πάρω χρόνο συμμετοχής ενώ δεν ήμουν έτοιμος με αποτέλεσμα να τσακωθώ με τον Σούμποτιτς. Αντέδρασα γιατί δεν έπαιζα και το χω μετανιώσει. Σ' εκείνο το σημείο ήρθα σε ρήξη με τη διοίκηση αλλά και τον προπονητή. Στη συνέχεια με έδωσαν στον Μακεδονικό με υποσχετική. Αν δεν είχε γίνει αυτό το περιστατικό ίσως είχα μείνει κι εγώ όπως και τα άλλα παιδιά στον Πανιώνιο που με προπονητή τον Γιαννάκη έκαναν μια πολύ καλή χρονιά και έκαναν όλοι καλές μεταγραφές. Ίσως κι εγώ να είχα κάνει μια καλύτερη καριέρα και να έπαιζα σε επίπεδο Ευρωλίγκα».

Η καλύτερη στιγμή της καριέρας του

Στον Μακεδονικό έζησε την καλύτερη στιγμή της έως τώρα καριέρας του. Κατάφερε να ανέβει στην Α1 κάνοντας μάλιστα καλή χρονιά. Όσο για την ομάδα, εκείνη έκανε ρεκόρ νικών για την κατηγορία που κρατάει ακόμα και σήμερα. « Στον Μακεδονικό τα πράγματα ήταν αρκετά καλά. Καταφέραμε να ανεβάσουμε την ομάδα στην Α1 με ρεκόρ νικών μάλιστα. Εγώ είχα κάνει δύο καλές χρονιές τότε». Η συνέχεια τον βρήκε στον Ηλυσιακό. Εκεί υπήρξε συμπαίκτης με μια ακόμα χρυσή φουρνιά του ελληνικού μπάσκετ. «Στον Ηλυσιακό ήμουν όταν η ομάδα έπαιζε στην Α1 με προπονητή τον Μέμο Ιωάννου και με συμπαίκτες τους Περπέρογλου, Αγγελόπουλο και Πέτρουλα. Έπαιξα αρκετά και πιστεύω πως διακρίθηκα μέσα από αυτή την ομάδα».

«Χαμένη η χρονιά στην ΑΕΚ»

Έπειτα λοιπόν από δύο πολύ καλές χρονιές στην Α1 με Μακεδονικό και Ηλυσιακό ήρθε και η αναγνώριση. Η μεγάλη μεταγραφή του στην ΑΕΚ ήταν γεγονός. Ο Γιάννης θα έπαιζε στην ομάδα της οποίας τη φανέλα ο αδερφός του τίμησε και μάλιστα με το παραπάνω. Τα πράγματα όμως δεν ήρθαν έτσι όπως τα ήθελε. «Η χρονιά για μένα στην ΑΕΚ ήταν τελείως χαμένη και αγωνιστικά και οικονομικά. Εκεί δεν μου δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να δείξω ποιος είμαι και δεν ξέρω το γιατί. Τελικά η αυτή η μεταγραφή αποδείχθηκε μεγάλη μόνο στο όνομα. Για να φανταστείς, μου χρωστάνε ακόμα λεφτά από την ΑΕΚ. Πήγα στην ομάδα στην πιο μαύρη σελίδα της ιστορία της».

«Μπορούμε την άνοδο»

Στα 26 του λοιπόν και μετά από μια χαμένη χρονιά με τη φανέλα της «Ένωσης» έπρεπε να πάρει τη σωστή απόφαση για το πού θα συνεχίσει την καριέρα του. Σε εκείνο το σημείο ήρθε η πρόταση από την Δάφνη, η οποία τότε αγωνιζόταν στο πρωτάθλημα της Α2. Δεν το πολυσκέφτηκε και αποδέχτηκε την πρόταση. Τρία χρόνια μετά αποδείχτηκε πως έκανε τη σωστή επιλογή. « Μετά την χαμένη χρονιά στην ΑΕΚ ήθελα να πάω σε μια ομάδα που θα παίζω. Υπήρξα τυχερός γιατί ήρθε μια πρόταση από μια ομάδα όπως η Δάφνη. Δεν το σκέφτηκα καθόλου, την αποδέχτηκα και δεν το μετάνιωσα». Αυτός είναι ο τρίτος του χρόνος στη Δάφνη. Το συμβόλαιο του λήγει το φετινό καλοκαίρι αλλά ακόμα ο Έλληνας φόργουορντ δεν έχει αποφασίσει τι θα κάνει. « Είναι ακόμα πολύ νωρίς για να μιλήσουμε για το αν θα ανανεώσω το συμβόλαιο μου ή όχι. Σκέφτομαι κάθε επιλογή για το μέλλον μου. Η αλήθεια είναι πως θα ήθελα να παίξω πάλι σε μια ομάδα επιπέδου Α1 αλλά αυτή τη στιγμή έχω στο μυαλό μου μόνο τη Δάφνη».

Όσο για τους στόχους του με την «κιτρινόμαυρη» φανέλα. «Αρχικά αυτό που θέλω και θέλουν και οι άνθρωποι της ομάδας είναι να είμαστε ανταγωνιστικοί. Νομίζω πως τα έχουμε καταφέρει μέχρι στιγμής. Ειδικά μετά τη νίκη μας στο ICBS θεωρώ πως αποδεικνύουμε σιγά σιγά το ποιοι είμαστε και τι θέλουμε να καταφέρουμε. Το παιχνίδι κόντρα στον Ιωνικό Λαμίας το ερχόμενο Σάββατο θα μας δείξει το δρόμο». Τι έχει αλλάξει όμως και η Δάφνη από μικρομεσαία ομάδα της Α2 τα τελευταία χρόνια είναι μέσα στα φαβορί για την άνοδο, η εξήγηση για τον Γιάννη Κακιούζη είναι απλή. «Έχουμε αποκτήσει νοοτροπία νικητή. Δεν έχουμε άγχος και αν μας έρθει η άνοδος δεν θα πούμε όχι. Πέρυσι είχαμε σαν στόχο την άνοδο αλλά δεν πήγαμε καλά. Έχουμε αλλάξει τρόπο προπόνησης και δουλεύουμε με νέα παιδιά για ένα καλύτερο μέλλον».

Φέτος είναι η τρίτη του χρονιά στην Α2, μια χρονιά πραγματικά εκπληκτική τόσο για τον ίδιο όσο και για την ομάδα του. Σε κάθε παιχνίδι είναι από τους διακριθέντες και δείχνει πιο ώριμος από ποτέ. « Προσπαθώ κάθε χρόνο να είμαι όλο και καλύτερος και νομίζω πως το έχω καταφέρει. Έχω διατηρηθεί σε ένα υψηλό επίπεδο και το καταλαβαίνω. Έχω ωριμάσει, έχω αποκτήσει περισσότερες εμπειρίες και γι' αυτό φέτος είμαι καλύτερος από κάθε άλλη χρονιά».

«Θα κέρδιζα τον Μιχάλη»

Ο Μιχάλης Κακιούζης στο βιβλίο τον αναφέρει πολλές φορές, η σχέση του με τον Μιχάλη είναι κάτι παραπάνω από καλή. Το μόνο παράπονο που έχει, όχι φυσικά από τον αδερφό του, αλλά από όλους τους άλλους είναι πως τους σύγκριναν. «Πάντα με σύγκριναν με τον Μιχάλη. Και αγωνιστικά αλλά και σε θέμα χαρακτήρα. Αυτό που εγώ θέλω να τους πως είναι πως άλλο ο Γιάννης, άλλο ο Μιχάλης». Τα τελευταία χρόνια που ο.μεγάλος αδερφός είναι στο εξωτερικό η επικοινωνία τους είναι περιορισμένη. «Έχουμε μια σχέση όπως έχουν όλα τα αδέρφια μεταξύ τους. Τα τελευταία χρόνια που λείπει στο εξωτερικό μιλάμε μόνο μέσω τηλεφώνου και email ενώ βρισκόμαστε τις γιορτές συνήθως». Όσο για το ποιος από τους δύο πιστεύει πως είναι ο καλύτερος, η απάντηση αναμενόμενη. «Εγώ φυσικά. Αν παίζαμε με τον Μιχάλη ένας εναντίον ενός και όχι ο καθένας με την ομάδα του σίγουρα θα τον κέρδιζα».

Αντώνης Κατσίκης