Από το ένα ματς-κονσέρβα στα δεκάδες σε High Definition…

Ήταν ακριβώς 25 χρόνια πριν... Το απόγευμα της 2ας Δεκεμβρίου τού 1989 η ελληνική τηλεόραση έκανε ένα μικρό βήμα για την ίδια αλλά ένα πολύ μεγάλο για το μέλλον των μεταδόσεων. Το αγγλικό ποδόσφαιρο που από το 1970 έμπαινε μέσα στα σπίτια μας από την κρατική τηλεόραση με τις μαγνητοσκοπημένες μεταδόσεις κάθε Σάββατο, θα άλλαζε συχνότητα και θα μεταδιδόταν πια από το πρώτο, ιδιωτικό κανάλι που μόλις είχε μπει στην ζωή μας: το Mega. Και μάλιστα όχι πια σε κονσέρβα αλλά ζωντανά, με ένα ματς την εβδομάδα. Το πρώτο ματς που μεταδόθηκε ήταν η επικράτηση της πρωτοπόρου Λίβερπουλ με 4-1 επί της Μάντσεστερ Σίτι εκτός έδρας και άνοιγε ένα κύκλο που θα έφτανε μέχρι τις μέρες μας, με τις δεκάδες πια μεταδόσεις κάθε σαββατοκύριακο με τα ξένα πρωταθλήματα να έχουν την τιμητική τους στον ΟΤΕ TV.

Ήδη τότε, μερικά βράδια πριν, στις 23 Νοεμβρίου του 1989, για πρώτη φορά στα σπίτια μας ένα ευρωπαϊκό ματς είχε μπει από άλλη συχνότητα κι όχι από την ΕΡΤ. Το ματς του Ολυμπιακού με την γαλλική Οσέρ στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ μεταδόθηκε από το MEGA, που είχε μόλις τρία 24ωρα πριν κάνει... ντεμπούτο στη μικρή οθόνη! Το πολιτισμικό σοκ από το νέο στάτους που διαμορφωνόταν με την έλευση της ιδιωτικής τηλεόρασης στη χώρα μας ήταν μεγάλο και τα επόμενα χρόνια η προέλαση των «νέων δυνάμεων» εις βάρος της κρατικής τηλεόρασης θα ήταν σαρωτική διαμορφώνοντας ένα καινούργιο τοπίο. Μόνο τα αθλητικά θα έμεναν ως τελευταίο προπύργιο της άλλοτε κραταιάς κρατικής τηλεόρασης αφού σωρεία σημαντικών γεγονότων παρέμεινε στη σκέπη της ΕΡΤ και για χρόνια η κόντρα των δικαιωμάτων εξελίχθηκε σε μία τεράστια σκακιέρα συμφερόντων.

Όσο και αν ακούγεται σήμερα αστείο, το 1989 τα κανάλια δεν πλήρωναν δραχμή για να μπαίνουν στα γήπεδα τις Κυριακές και να έχουν αθλητικές εκπομπές. Ενώ το μπάσκετ ήδη ήταν πιο μπροστά, με ξεχωριστές συμφωνίες για την Α1 και κυρίως για το φιλέτο της εποχής που ήταν οι αγώνες του Αρη στην Ευρώπη, στο ποδόσφαιρο τα πράγματα ήταν πρωτόγονα. Η πρώτη χρονιά που το ελληνικό πρωτάθλημα κοστολογήθηκε ήταν το 1991-92 και αυτό για επιλεγμένα ματς!

Η έκρηξη έγινε όταν το καλοκαίρι του 1992 το MEGA συμφώνησε με την ΕΠΑΕ για την (ιστορική πλέον) εκπομπή «Λεπτό προς Λεπτό», με την άμεση σύνδεση με όλα τα γήπεδα και πολλές ζωντανές μεταδόσεις. Το φράγμα του ενός δισεκατομμυρίου δραχμών (τριών εκατομμυρίων ευρώ με σημερινές τιμές) έσπαγε και από τότε τα χρήματα μπήκαν στο ποδόσφαιρο ορμητικά.

Η άφιξη του Filmnet (μετέπειτα Supersport και σήμερα NOVA) το 1994 έβαζε και τη συνδρομητική τηλεόραση στο παιχνίδι, με τα χρήματα να εκτοξεύονται στα ύψη όταν πια ο (αλήστου μνήμης) Alpha Digital εμφανίστηκε στο προσκήνιο, πριν τιναχτεί στον αέρα λίγους μήνες αργότερα, το καλοκαίρι του 2001.
Η αλλαγή του Κυπέλλου Πρωταθλητριών σε Τσάμπιονς Λιγκ το 1992 αν και αρχικά ήταν τηλεοπτικό προϊόν που ανήκε στην ΕΡΤ, στη διετία που ακολούθησε λόγω της μη παρουσίας ελληνικών ομάδων δεν μπήκε στο πετσί του κόσμου. Οσο πάλι κι αν ακούγεται εξωφρενικό σήμερα, η TEAM παρακαλούσε τον Απρίλιο του 1994 τα κανάλια να υποβάλουν προτάσεις. Είδαμε και πάθαμε να πείσουμε τότε μαζί με τον τότε διευθυντή του αθλητικού τμήματος του MEGA Νίκο Κατσαρό την διοίκηση να επενδύσει στο καινούργιο προϊόν και σε συνδυασμό με την νίκη-πρόκριση της ΑΕΚ στη Γλασκώβη, έγινε το πιο αγαπημένο φετίχ των ποδοσφαιρόφιλων, αν και αφορούσε μόλις μία μέρα την εβδομάδα και μία ζωντανή μετάδοση!

Τα χρήματα πια, με την είσοδο αργότερα και της ΕΡΤ πάλι στο παιχνίδι και της NOVA, με τις δυνατότητες που υπήρχαν για πολλές παράλληλες μεταδόσεις ανέβηκαν για να φτάσουμε στη καινούργια συμφωνία από το επόμενο καλοκαίρι με τον OTE ΤV να κυριαρχεί πια αποκτώντας την μερίδα του λέοντος.
Αν σε όλα τα υπόλοιπα κομμάτια της ελληνικής τηλεοπτικής ζωής, η ιδωτική τηλεόραση δεν μπορεί κάποιος να ισχυριστεί πως βελτίωσε το συνολικό επίπεδο, στα αθλητικά αυτό είναι βέβαιο. Στα δελτία ειδήσεων η βελτίωση υπήρξε άμεση και για πολλά χρόνια αφού θυμάμαι στην ΕΡΤ μέχρι το 1989 αυτά που λέγαμε ήταν ένα ραδιοφωνικό απόσπασμα με ελάχιστη εικόνα (κυρίως από κάποιο ξένο ματς) στο τέλος. Ομως από το 2000 και ύστερα, σιγά-σιγά στα δελτία ειδήσεων τα αθλητικά έγιναν είδος προς εξαφάνιση, όπως και οι αθλητικές εκπομπές, με εξαίρεση στα ανοιχτά δίκτυα την κρατική τηλεόραση, που διατηρεί για τον κόσμο ένα μικρό παράθυρο προκειμένου τα σημαντικά γεγονότα να φτάνουν στο ευρύ κοινό ελεύθερα!

Οι εικόνες όμως που εδώ και χρόνια κατακλύζουν τις οθόνες μας έχουν αλλάξει και την αισθητική των ελληνικών παραγωγών. Σε επίπεδο μεταδόσεων και γεγονότων, η κάλυψη πια είναι όπως στο εξωτερικό. Η συσσωρευμένη πείρα ετών σε σκηνοθέτες, εικονολήπτες και παραγωγούς συνδυασμένη με πολλούς εξειδικευμένους δημοσιογράφους, φέρνει αρτιότερη εικόνα στον τηλεθεατή, χωρίς φυσικά να λείπουν και τα... οφσάιντ. Από την πολύ φτωχή εικόνα όμως της δεκαετίας του 80, η απόσταση είναι τεράστια. Ακόμη και η καθιέρωση του συστήματος PAL στο σήμα μετάδοσης πριν λίγα χρόνια, που είναι πολύ πιο ευκρινές από τον προκάτοχο του το SECAM με τα ξεθωριασμένα χρώματα, η ψηφιακή τηλεόραση μέσω DIGEA και φυσικά το High Definition έχει μετατρέψει σε υπερθέαμα αυτό που εισπράττει ο τηλεθεατής.

Τα χρήματα που έριξε η NOVA στην αγορά θα έπρεπε να έχουν κάνει το ελληνικό ποδόσφαιρο ένα από τα καλύτερα της Ευρώπης, αφού δεν υπάρχουν πολλές συμφωνίες τόσων ετών και με τόσα χρήματα, με κεντρική διαχείριση όπως έχει πετύχει η Σούπερ Λίγκα. Δυστυχώς οι άνθρωποι που αποτελούν το συνεταιρισμό δεν μπορούν να βρουν τον πιο απλό κώδικα επικοινωνίας προκειμένου να προασπίσουν το ίδιο τους το προϊόν!

Πριν από 25 χρόνια η είσοδος της ιδιωτικής TV στη ζωή μας έφερνε ευφορία στο αθλητικό οικοσύστημα. Χωρίς τα χρήματα της τηλεόρασης πολλά κομμάτια του ελληνικού αθλητισμού και ιδιαίτερα του ποδοσφαίρου, δεν θα άντεχαν. Το ερώτημα που υπάρχει είναι πόσα από αυτά πήγαν για ανάπτυξη και πόσα σε τσέπες... Και αυτή είναι μία άλλη μεγάλη και πολύ επώδυνη κουβέντα!