Αν τον έλεγαν… Παρασχάο

Πίσω από κάθε μεγάλο άνδρα, κρύβεται μια σημαντική γυναίκα ή τουλάχιστον έτσι αναφέρει η γνωστή ρήση, η οποία δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι σωστή. Το σίγουρο είναι ότι πίσω από μια ομάδα που κάνει καλή πορεία, πάντα κρύβεται ένας αξιόλογος προπονητής.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η φετινή παρουσία του Πλατανιά στη Super League που εν πολλοίς οφείλεται στην παρουσία του Γιώργου Παράσχου στον πάγκο του. Η ομάδα των Χανιών, αν και άρχισε… μουδιασμένα την χρονιά, διανύει μια εξαιρετική σεζόν κόντρα στις αρχικές δυσοίωνες προβλέψεις.

Γράφει ο Σταύρος Χονδροθύμιος

Πριν εστιάσουμε στην «αρχιτέκτονα» της ομάδας, πρέπει να δώσουμε τα εύσημα στη διοίκηση, η οποία σε αντίθεση με τα… ελληνικά ποδοσφαιρικά δεδομένα, στα άσχημα αποτελέσματα όχι μόνο δεν απομάκρυνε τον έμπειρο τεχνικό, όχι μόνο δεν του άσκησε πίεση, αλλά τον στήριξε, τον εμπιστεύτηκε τυφλά και αυτό το καρπώνεται τώρα.

Ο Πλατανιάς τρεις αγωνιστικές πριν από το τέλος του πρωταθλήματος «συγκατοικεί» με τον ΠΑΣ Γιάννινα στην 6η θέση της βαθμολογίας κι αν στο ξεκίνημα της περιόδου ήταν πιο αποτελεσματικός, τότε θα… γλυκοκοίταζε τα πλέι οφ και θα έκανε ευρωπαϊκά όνειρα. Παράλληλα αν διατηρηθεί τόσο ψηλά στη βαθμολογία, θα τερματίσει στην υψηλότερη θέση της σύντομης ιστορίας του στο κορυφαίο πρωτάθλημα της χώρας.

Ο Παράσχος, δεν κοουτσάρει μια ομάδα με μεγάλο μπάτζετ, δεν έχει στο ρόστερ του παιχταράδες, η φανέλα της ομάδας δεν είναι «βαριά» και ο κόσμος στο γήπεδο δεν αποτελεί τον 12ο παίκτη. Κι όμως με πολλή και κυρίως σοβαρή δουλειά, δημιούργησε ένα σύνολο αξιόμαχο, που όχι μόνο είναι ψηλά στη βαθμολογία, αλλά σου αρέσει και στο… μάτι, παρακολουθείς ευχάριστα τον Πλατανιά. Το ρεκόρ του στον πάγκο των Κρητικών είναι αξιοσημείωτο, καθώς σε 39 ματς έχει απολογισμό 15 νίκες, 11 ισοπαλίες και 13 ήττες, με γκολ 46-35!

Τα διαπιστευτήρια του βέβαια, δεν τα καταθέτει για πρώτη φορά ο έμπειρος τεχνικός, απλά και φέτος επιβεβαιώνει αυτά που γνωρίζει η ποδοσφαιρική πιάτσα. Ο 63χρόνος έχει αφήσει έργο στις περισσότερες ομάδες από αυτές που έχει αναλάβει και με ελάχιστες εξαιρέσεις, κρίνεται επιτυχημένος, αν και ποτέ δεν έχουν στραφεί πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας ή τουλάχιστον όχι τόσο όσο θα του άξιζε.

Πάντοτε (ακόμα και στα αποτυχημένα του περάσματα) διακρινόταν για την εργατικότητά του, τη σοβαρότητα, τη δυνατότητα του να κρατάει όπως πρέπει τα αποδυτήρια και κυρίως το αγωνιστικό στυλ που επέβαλε στις ομάδες του. Αν και κατά καιρούς έχει δουλέψει σε ομάδες που είχαν στόχο την αποφυγή του υποβιβασμού ή αν όχι, σίγουρα δεν στόχευαν στον πρωταθλητισμό, πάντα οι παίκτες του είχαν επιθετικό προσανατολισμό και αγωνιζόταν σωστά από τακτικής απόψης. «Ταμπούρι», άναρχο… κατενάτσιο, ποδόσφαιρο σκοπιμότητας μέχρις εσχάτων και γενικά αντί-ποδόσφαιρο, δεν είδαμε ποτέ από τους συλλόγους που εργαζόταν και αυτό τον τιμά και παράλληλα ωφελεί και το πρωτάθλημά μας!

Παρά το γεγονός ότι τα επιτεύγματά του, δεν είναι λίγα ή ανάξια αναφοράς, ο Παράσχος δεν έχει τη θέση που ίσως του αναλογεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Στην πρώτη του θητεία στην Α’ Εθνική η Καβάλα μάγεψε με την μπάλα που έπαιξε και τερμάτισε στην 6η θέση. Εξαιρετική δουλειά έκανε και στον Ατρόμητο που τον έβγαλε για πρώτη φορά στην Ευρώπη, ενώ και στη διετία του στον πάγκο του Λεβαδειακού, μεταμόρφωσε την… αντί-θεαματική ομάδα της Λιβαδειάς τόσο, ώστε να μπορείς να τη βλέπεις χωρίς να σε πιάνει… πονοκέφαλος και της χάρισε την καλύτερη θέση στην ιστορία της (7η).

Σε όλη του την καριέρα ήταν και είναι σοβαρός και μετρημένος, σπάνια έκανε… τσιτάτες δηλώσεις, δεν προκαλούσε ποτέ με τη συμπεριφορά του και άφηνε μόνο τη δουλειά του να μιλάει για αυτόν. Αλήθεια αν τον έλεγαν… Παρασχάο, Παράσχεζ, Παρασχίνιο, Παράσχοβιτς, Παράσχοφ, πόση δημοσιότητα θα είχαν πάρει τα… κατορθώματα του, πόσο πιο περιζήτητος θα ήταν, πόσο μεγαλύτερο θα ήταν το κασέ του και πόσο περισσότερο θα είχε εκτιμηθεί το πέρασμά του από το ελληνικό ποδόσφαιρο;