Αναλυτικά, όσα είπε στην εκπομπή «Replay» με τους Μιχάλη Τσόχο και Βασίλη Σαμπράκο:
Για το δύσκολο όμιλο της ΑΕΚ στο Youth League: «Χαρήκαμε πολύ που πέσαμε με αυτές τις ομάδες. Θέλουμε να δούμε πρόσωπα, καταστάσεις, τους τρόπους που αντιμετωπίζουν το ποδόσφαιρο και το επιθετικό ποδόσφαιρο. Σε πρώτη φάση το αποτέλεσμα δεν έχει σημασία».
Για την εικόνα που έχει αποκομίσει: «Έχουμε πάει στον Άγιαξ και στη Μπάγερν εκτός έδρας. Είναι δύο πολύ διαφορετικές προσεγγίσεις. Ο Άγιαξ λειτουργεί κάτω από τα ίδιο στέγη εδώ και 40 χρόνια, έχει ίδια νοοτροπία, παίζουν το ίδιο σύστημα και το υποστηρίζουν. Έχουν φτάσει πλέον να βγάζουν παίκτες νικητές για το Τσάμπιονς Λιγκ. Οι στόχοι τους είναι ίδιοι, παίκτες με προσωπικότητα που μέσα από ένα σωστό περιβάλλον θα έχουν την ευκαιρία να τα καταφέρουν.
Στην Μπάγερν λειτουργούν εντελώς διαφορετικά. Είδαμε ένα ποδοσφαιρικό κέντρο που ολοκληρώθηκε το 2017, με κόστος 100 εκατομμυρίων. Μπαίνεις και μένεις άφωνος. Με αυτά τα χρήματα θα μπορούσαν να αγοράσουν δύο ποδοσφαιριστές, αλλά προτίμησαν να τους βγάλουν, κάτι που έχουν να κάνουν χρόνια. Η προσέγγισή τους αρχίσει να γίνεται κανονική.
Η Μπενφίκα λειτουργεί με ανθρώπους που είναι πολλά χρόνια στην ομάδα. Μας είπαν ότι αν ο προπονητής της πρώτης ομάδας δεν συνεργάζεται μαζί τους, τον διώχνουν. Δίνουν μεγάλη βαρύτητα».
Για τις πωλήσεις παικτών: «Έχει σημασία πόσο κοστίζει η εκπαίδευση. Όταν οι άνθρωποι της Λιόν μας παρουσίασαν την ακαδημία τους, μας είπαν ότι σε μια γενιά βγάζουν 56 επαγγελματίες παίκτες, αλλά μόνο 1,5-2 παίκτες παίζουν στην ομάδα. Αυτά τα λεφτά τα παίρνουν πίσω».
Για το τι πρέπει να αλλάξει στην Ελλάδα: «Πρέπει να δούμε πώς θα χτίσουμε τη νοοτροπία και το περιβάλλον για να υπάρχει συνέχεια, ώστε να μπορούμε να μιλήσουμε για ακαδημίες.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να φτιάξεις είναι το περιβάλλον, τη νοοτροπία σου. Το δεύτερο είναι υλικοτεχνική υποδομή. Η ΑΕΚ έκανε μετά το 2013 γήπεδο για να χρησιμοποιεί η ακαδημία και πολλοί την κατηγόρησαν για αυτό. Το τρίτο και πολύ σημαντικό είναι το σωστό σκάουτινγκ. Να υπάρχουν παίκτες με προοπτική, όχι να χρησιμοποιούνται συγγενείς και φίλους. Κάτι ακόμα που μου έκανε εντύπωση στην Ολλανδία είναι ότι ο Άγιαξ αναγκάστηκε αν φέρει την εκπαίδευση μέσα στην ακαδημία. Αν τα παιδιά την παραμελήσουν, τους το βάζουν ως προτεραιότητα, κάτι που είναι το σημαντικότερο. Όπως και η σύνδεση με την πρώτη ομάδα. Το πώς γίνεται η μετάβαση. Πρέπει να υπάρχει αυτή η νοοτροπία στην ομάδα, ανεξάρτητα από τους προπονητές».
Για το πόσο εξελίχθηκε η ακαδημία της ΑΕΚ: «Μετά από σχεδόν ενάμιση χρόνο έχουμε μπει στο σωστό δρόμο. Βέβαια, είναι μακρύς και μεγάλος. Ευτυχώς, σύντομα θα έχουμε δύο γήπεδα ακόμα που θα μας βοηθήσουν πολύ σε αυτό που έχουμε στο μυαλό μας. Είμαστε καλά στο κομμάτι του ανθρώπινου δυναμικού και της νοοτροπίας. Πρέπει να βρούμε τον τρόπο να επικοινωνούμε με την πρώτη ομάδα. Όχι ότι δεν υπάρχει επικοινωνία, αλλά πρέπει να διατηρηθεί. Οι άνθρωποι της ΑΕΚ είναι προς αυτή την κατεύθυνση. Στο Κύπελλο έπαιξαν πέντε παίκτες από τις ακαδημίες και υπήρξε μια απαξίωση, έλεγαν ότι θέλουν δουλειά. Αυτό έλειπε, να μην ήθελαν δουλειά, σε τέτοια ηλικία.
Τα παιδιά περιμένουν να δουν από οπαδικά site της ΑΕΚ, δηλαδή από ανθρώπους που υποστηρίζουν την ΑΕΚ, μια καλή κουβέντα. Δεν υπήρξε, ειδικά όταν τους συγκρίνουμε με το παρελθόν. Για αυτό το περιβάλλον έχει σημασία. Όσοι δεν ξέρουν τι είναι το youth league, ας μη μιλάνε γιατί μπορεί να γίνουν επικίνδυνοι για αυτά τα παιδιά. Δεν είναι εύκολο να το διαχειριστούν».
Για τους Γιούση και Μπότο: «Ο Γιούσης και ο Μπότος είναι παιδιά που αγαπούν το ποδόσφαιρο, δουλεύουν καθημερινά, είναι στο ίδιο μήκος κύματος με αυτό που θέλουμε να φτιάξουμε. Ο προπονητής δείχνει τεράστιο ενδιαφέρον. Δεν μ’ αρέσει να μιλάμε για ένα συγκεκριμένο παιδί, αλλά για όλα. Από τα 200 παιδιά πρέπει να φροντίσουμε και τα 199 που δεν θα γίνουν επαγγελματίες».
Για την ομαδικότητα: «Είχα την εντύπωση ότι τα παιδιά πρέπει να παίζουν για την ομάδα. Μέχρι που παρακολουθήσαμε ένα παιχνίδι στον Άγιαξ. Ένα παιδί είχε πάρει την μπάλα και έκανε φουλ ντρίμπλες. Δίπλα μας ήταν ένας προπονητής. Εγώ νόμιζα ότι δεν πρέπει να το κάνει αυτό, αλλά ο προπονητής μου είπε ότι δεν πρέπει να τον σταματήσει να το κάνει, η ομαδικότητα θα ερχόταν με τον καιρό. Εμείς βάζουμε τα παιδιά σε καλούπια. Δεν τα αφήνουμε να δημιουργήσουν και να δείξουν το ταλέντο τους».
Για το αν μετανιώνει που έχει μείνει στην Ελλάδα: «Στο εξωτερικό αυτό που γίνεται εδώ είναι το αυτονόητο. Προσπαθώ να δείξω σε παιδιά πως, κατά την άποψή μου που βλέπω να επιβεβαιώνεται σε μεγάλες ακαδημίες, θα βοηθηθούν. Το περιβάλλον που είναι πρόσφορο είναι εδώ. Θα είμαι πολύ ευτυχισμένος αν καταφέρω αυτό να έχει συνέχεια».