Χωρίς άσο της προκοπής, δύσκολα διεκδικείς τίτλους

Η ΑΕΚ με τις κινήσεις που κάνει ή που δεν κάνει εξακολουθεί να μην πείθει, πως μαθαίνει από τα λάθη της και πως θα κάνει κινήσεις που σε βάθος χρόνου, θα οδηγήσουν την ομάδα στο να παλέψει με πραγματικές αξιώσεις για να επιδιώξει τον τίτλο. Τελευταίο δείγμα, η διαφαινόμενη παραμονή του Μπαρόχα, που απλώς είναι λιγότερο μέτριος ή κακός, αν προτιμάτε, από τον Ανέστη.

Ακόμα κι αν η «Ένωση» θέλει να επιδιώξει την κατάληψη της 2ης θέσης και το Κύπελλο, έχει ένα σοβαρό θέμα κι έχει να κάνει με την αστάθεια των τερματοφυλάκων της. Διότι ακόμα και ο Μπαρόχα, μπορεί να δείχνει πως έχει καλά ρεφλέξ, ούτε η έξοδος όμως είναι το δυνατό του σημείο, είναι κοντός για τις σύγχρονες απαιτήσεις του ποδοσφαίρου και δεν εμπνέει και την μεγαλύτερη εμπιστοσύνη.

Πριν προχωρήσω θέλω να θυμίσω στους παλιούς και να ενημερώσω τους νεότερους για τους τερματοφύλακες των τίτλων της ΑΕΚ, αλλά και να φρεσκάρω τη μνήμη για το ποιούς είχε η «Ένωση» στις τελευταίες καλές τις εκδοχές. Για παράδειγμα η ομάδα που σημείωσε δύο σπουδαίες νίκες στο Τσάμπιονς Λιγκ και πήρε οκτώ πόντους στον όμιλο είχε τον Σορεντίνο. Η ομάδα που το 2008 ουσιαστικά τερμάτισε πρώτη εντός αγωνιστικών χώρων στο Πρωτάθλημα, είχε προς το φινάλε τον Μάχο και όχι εκείνη την τραγική περίπτωση τον Μορέτο. Επίσης στο πρωτάθλημα του 1989, η «Ένωση» είχε τον Οικονομόπουλο που είχε αποκρούσει τρία πέναλτι και είχε πραγματοποιήσει σωρεία μεγάλων αποκρούσεων σε οριακά και καθοριστικά παιχνίδια.

Επίσης το 1992-93, αλλά και το 1993-94 είχε και Ατματσίδη αλλά και Μήνου, που ήταν οι δύο διεθνείς πορτιέρο της Εθνικής. Ο Μήνου έχει κάνει ένα μυθικό ματς στο Αλκαζάρ με την Λάρισα το 1992-93, όπου η ΑΕΚ σε παιχνίδι που θα μπορούσε να έχει χάσει με πολλά γκολ, νίκησε 1-0 και έχει αποκρούσει το πέναλτι του Κόλεφ στην Έδεσσα την προτελευταία αγωνιστική. Τα τελευταία οκτώ χρόνια, με εξαίρεση ίσως ένα-δύο καλά ματς του Σάχα, η ΑΕΚ ουδέποτε έχει πάρει ματς κρίσιμο παιχνίδι πρωταθλήματος από τον τερματοφύλακα της. Ένα σαν αυτό, για παράδειγμα, που έκανε στο ΟΑΚΑ ο Τσιντώτας, την περασμένη Δευτέρα.

Η φετινή κατάσταση στον άσο για την ΑΕΚ, είναι σχεδόν δραματική. Η ΑΕΚ ακόμα και στο ένα καλό ματς που έκανε τερματοφύλακας της, αυτό στην Τούμπα, δεν πήρε αποτέλεσμα. Κατά τα λοιπά, ο Βενεζουελάνος έχει κάνει ορισμένες καλές επεμβάσεις, αλλά δεν εμπνέει και κάποια ιδιαίτερη εμπιστοσύνη. Καρφωμένος στις ψηλοκρεμαστές μπαλιές, επεμβάσεις με αστάθεια σε πολλά ματς (θυμίζω το παιχνίδι με τον Αστέρα Τρίπολης), αλλά και στην Κομοτηνή με τον Πανθρακικό, όπου οι «Ενωσίτες» έκαναν τον...σταυρό τους με τις απομακρύνσεις-μανσέτες του Μπαρόχα. Δέχομαι πως ο Βενεζουελάνος θα μπορούσε να είναι επαρκής σε μια ΑΕΚ που κυνηγά τίτλο, για αναπληρωματικός, αλλά για βασικός σε καμία περίπτωση. Τουλάχιστον αν δεν υπάρξει κάποια σοβαρή αλλαγή στον τρόπο που δουλεύουν οι τερματοφύλακες στην ΑΕΚ.

Βέβαια το γεγονός πως εδώ και περίπου μια πενταετία, όλοι οι τερματοφύλακες δεν παρουσιάζουν εξέλιξη στην ΑΕΚ, είναι κάτι που μόνο συμπτωματικό δεν μπορώ να το θεωρήσω. Τελευταίος σημαντικός προπονητής τερματοφυλάκων ήταν ο Σούιτσα, ο οποίος όπου δουλεύει οι τερματοφύλακες του, διακρίνονται. Στην «Ένωση» θα πρέπει να κοιτάξουν σοβαρά το θέμα κάποιου πολύ καλού προπονητή τερματοφυλάκων και να πάρουν και κάποιον πολύ αξιόπιστο. Αν ήθελαν να σώσουν την παρτίδα με τον Ανέστη, θα έπρεπε να έχουν αποκτήσει κάποιον πολύ πιο έμπειρο κι όχι τον κοντινό στην ηλικία του Ανέστη, Μπαρόχα.