Ο Βασίλης Χατζηπαναγής συγκαταλέγεται στους κορυφαίους Έλληνες ποδοσφαιριστές όλων των εποχών. Με τις ντρίπλες του, τις μαγικές και περίτεχνες ενέργειές του, αλλά και τα εντυπωσιακά τέρματα που σημείωσε στην πλούσια και τεράστια καριέρα του - 9 με απευθείας κόρνερ παρακαλώ (!) - ξεσήκωνε κάθε φορά το φίλαθλο κοινό, όντας ο πιο χαρισματικός παίκτης που πάτησε το πόδι του στα γήπεδα της χώρας μας, τυγχάνοντας αναγνώρισης και θαυμασμού από φίλους και αντιπάλους. Ενδεικτικό είναι άλλωστε πως το 2003 η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία τον ανέδειξε ως τον κορυφαίο Έλληνα ποδοσφαιριστή των τελευταίων 50 ετών!
Μεγαλωμένος στην Τασκένδη της τότε Σοβιετικής Ένωσης (Ουζμπεκιστάν) από Έλληνες γονείς, ο «Βάσια» έκανε τα πρώτα ποδοσφαιρικά βήματα στην Ντιναμό Τασκένδης. Στα 17 του, μετακόμισε στην Παχτακόρ εκεί όπου ξεδίπλωσε το τεράστιο και αστείρευτο ταλέντο του, πριν έρθει στην Ελλάδα και τον Ηρακλή τον Νοέμβριο του 1975. Μια απόφαση που έμελλε να σημαδέψει ανεξίτηλα την ιστορία του «Γηραιού» και του ίδιου του Χατζηπαναγή, ο οποίος έμεινε στη Θεσσαλονίκη μέχρι και το 1990, όταν και πήρε την απόφαση να βάλει τέλος στην τεράστια καριέρα του, έχοντας κατακτήσει ένα Κύπελλο Ελλάδας (1976) και το Βαλκανικό Κύπελλο το 1985.
Η μεγαλύτερη πικρία του όμως ήταν ότι δεν κατάφερε να αγωνιστεί με την Εθνική Ελλάδας σε επίσημο παιχνίδι. Το γεγονός πως είχε παίξει με την Ολυμπιακή ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης στα προκριματικά για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1976, εκεί όπου η ΕΣΣΔ κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο, είχε περιπλέξει αρκετά το ζήτημα με τη συμμετοχή του στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Επιπλέον, υπήρχαν φήμες πως το αριστερό παρελθόν της οικογένειάς του και τα πολιτικά πιστεύω του πατέρα του, έπαιξαν σημαντικό ρόλο στο να μην πραγματοποιήσει το όνειρό του με τη «γαλανόλευκη». Για την ιστορία, συμμετείχε σε δύο φιλικά με την Εθνική, το ένα το 1976 απέναντι στην Πολωνία και το άλλο το 1999 με αντίπαλο την Γκάνα, παιχνίδι που διεξήχθη προς τιμήν του στο «Καυτατζόγλειο».
Η απόλυτη τιμή και αναγνώριση όμως ήρθε στα μέσα της δεκαετίας των 80ς με την κλήση του στη Μικτή Κόσμου! Στις 22 Ιουλίου του 1984,, ο «Νουρέγιεφ του ελληνικού ποδοσφαίρου» δέχθηκε την πρόσκληση να συμμετάσχει στον φιλανθρωπικό που διοργανώθηκε υπό την αιγίδα της Unicef. Σχεδόν 40.000 θεατές... πλημμύρισαν το στάδιο των «Τζάιαντς» στο Νιού Τζέρσεϊ των Ηνωμένων Πολιτειών, ανάμεσά τους και περίπου 15.000 Έλληνες ομογενείς για να παρακολουθήσουν από κοντά τον Χατζηπαναγή, αλλά και τον Θωμά Μαύρο ενάντια στη Νιου Γιόρκ Κόσμος.
Τεράστια ονόματα του ποδοσφαίρου της τότε εποχής βρέθηκαν στον συγκεκριμένο αγώνα, μεταξύ των οποίων οι Ζαν Μαρί Πφαφ, Ούγκο Σάντσες, Φραντς Μπεκενμπάουερ, αλλά και οι Κέβιν Κίγκαν και Πίτερ Σίλτον.\
Ο Χατζηπαναγής δεν ξεκίνησε βασικός, αντ' αυτού πέρασε στον αγωνιστικό χώρο στο 65ο λεπτό στη θέση του Κίγκαν. Από την πρώτη κιόλας επαφή, από το πρώτο κιόλας άγγιγμα της μπάλας ξεσήκωσε τα πλήθη, με τις ενέργειες και τις ντρίπλες του. Στο 86' λίγο έλειψε να έχουμε το... ελληνικό γκολ, αφού μετά από δική του εκτέλεση κόρνερ, ο Μαύρος μπήκε στη φάση, η κεφαλιά του όμως τράνταξε το δοκάρι! Για την ιστορία, η Μικτή Κόσμου επικράτησε 3-1.
_003740.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
