Χαριστέας στον bwinΣΠΟΡ FM 94,6: «Ξαναγεννημένος την 4η Ιουλίου»

Πέρασαν 18 χρόνια, αλλά το συναίσθημα δεν «σβήνει». Ο Άγγελος Χαριστέας μίλησε στον bwinΣΠΟΡ FM 94,6 και τον Μιχάλη Τσόχο για τον θρίαμβο της Εθνικής ομάδας στο Euro 2004.

Ο σκόρερ στον τελικό τόνισε πως αντιμετωπίζει ως δεύτερα γενέθλια κάθε χρόνο την 4η Ιουλίου, ενώ αναφέρθηκε στο πώς ένιωσε πριν τον τελικό και μετά το γκολ του απέναντι στην Πορτογαλία.

Επίσης αναφέρθηκε στην τελευταία του επαφή με τον αγέραστο Ότο Ρεχάγκελ, αλλά και την τακτική επικοινωνία που έχει με όλα τα μέλη εκείνη της χρυσής ομάδας.

Αναλυτικά, μίλησε για:

-το πώς βιώνει τη σημερινή επέτειο: «Ούτε στα γενέθλια και τη γιορτή μου δεν έχω τόσα μηνύματα. Θα πρέπει μάλλον να κάνω αλλαγή στα στοιχεία μου και να λέω πως είναι γεννημένος ή… ξαναγεννημένος την 4η Ιουλίου. Είμαι συγκινημένος. Όταν βλέπεις παιδιά που δεν είχαν γεννηθεί καν τότε, να σου στέλνουν μηνύματα, αυτό σου δίνει μεγάλη αισιοδοξία. Αυτές οι στιγμές είναι αναγκαίες γιατί μας ενώνουν, μας ανεβάζουν και δίνουν περισσότερο κύρος στη χώρα».

-το πώς ένιωσε πριν τον τελικό: «Δεν θα ξεχάσω ποτέ όταν μπήκαμε στο γήπεδο πριν το ζέσταμα για να πατήσουμε το χορτάρι, όπως κάναμε σε κάθε παιχνίδι. Στο πρώτο ματς του Euro με την Πορτογαλία όταν το είχαμε κάνει ήταν μόλις 2:500 Έλληνες στις κερκίδες, ενώ στον τελικό είδαμε αυτό το μπλε κύμα. Ήταν κάτι που μας έδωσε φτερά στα πόδια. Καταλάβαμε πως όλη η Ελλάδα ήταν μέσα στο γήπεδο μαζί μας, ήταν δίπλα μας».

-τη στιγμή του γκολ στο 56’ του τελικού: «Υπάρχουν κάποιες στιγμές που δεν σκέφτεσαι κάτι σαν ρουτίνα και παίρνεις τη συνηθισμένη θέση σου. Σε κάποιες ανεξήγητες στιγμές, κάποιες μαγικές στιγμές, μυρίζεσαι το γκολ και πας εκεί. Ήταν σαν να ήξερα πού θα πάει η μπάλα και πήγα εκεί. Όπως έκανε και ο Τραϊανός στον ημιτελικό με την Τσεχία. Αισθάνθηκα πως ήταν η στιγμή της Ελλάδας, η στιγμή η δική μου κι έπρεπε να την εκμεταλλευτώ».

-τον πανηγυρισμό του: «Βλέποντας σήμερα και τα στιγμιότυπα που ανέβασε και η UEFA, μου κάνει εντύπωση γιατί πήγα να πανηγυρίσω από την άλλη πλευρά. Ακόμη δεν έχω καταλάβει γιατί το έκανα, ενώ ήταν μπροστά μας οι Έλληνες φίλαθλοι. Το συναίσθημα είναι τόσο μεγάλο που δεν σκέφτεσαι εκείνη τη στιγμή. Η πρώτη σκέψη ήταν να πάω προς τον πάγκο για να πανηγυρίσω με όλη την ομάδα, όπως κάναμε πάντα. Πήγαινα προς τα εκεί και ο Τράι με τον Μπασινά με έπιασαν και με σταμάτησαν».

-την πρόσφατη συνάντησή του με τον Ότο Ρεχάγκελ για τις ανάγκες εκπομπές της COSMOTE TV: «Ο Ότο είναι αειθαλής. Κοντεύει τα 85 πια, αλλά είναι ακμαιότατος. Είναι ένας άνθρωπος που ένας χρόνος δικός του είναι δέκα χρόνια δικά μας. Δεν έχει αλλάξει καθόλου, έχει την ίδια δυνατή νοοτροπία. Όσο περνούν τα χρόνια τον καλούν σε διάφορες εκδηλώσεις και χαίρεται γιατί το όνομά του αναγνωρίζεται ως ενός από τους κορυφαίους Γερμανούς. Μιλήσαμε για πολλά πράγματα, για τα παιδικά του χρόνια, για τα λάθη στην καριέρα του και συνεχίζει να αγαπά την Ελλάδα».

-την επαφή που έχει κρατήσει η Εθνική του 2004: «Η εξήγηση του Euro 2004 έχει από πίσω την έννοια ομάδα. Ακόμη και σήμερα ανταλλάσσουμε ευχές, δίνουμε συγχαρητήρια ο ένας στον άλλο και επικοινωνούμε εμείς οι 23 της αποστολής μέσα από ένα chat. Και σήμερα κάποιος ξεκίνησε από το πρωί τον χορό των μηνυμάτων γράφοντας ‘Χρόνια μας Πολλά, πρωταθλητές’. Αυτή η ομάδα συνεχίζει να είναι ενωμένοι. Μπορεί κάποιοι να έχουμε λιγότερο χρόνο πλέον, αλλά όταν μαζευόμαστε όπως θα μαζευτούμε στη Μυτιλήνη στο τέλος της εβδομάδας για ένα πρόγραμμα για τους πρόσφυγες, είναι όπως τότε».