Χάνονται οι ευκαιρίες και η υπομονή στον Παναθηναϊκό!

Στο ίδιο έργο θεατές, θα έλεγε κανείς αναφορικά με το παιχνίδι του Παναθηναϊκού με τον ΟΦΗ και θα… ξεμπέρδευε. Για να είμαστε δίκαιοι, βέβαια, όχι τόσο με το ματς αυτό κάθε αυτό και την απόδοση των «πράσινων», αλλά σίγουρα με το αποτέλεσμα και το… πως ήρθε αυτό.

Η μια «ανάγνωση» του αγώνα του Ηρακλείου λέει ότι, προχθές, ο Παναθηναϊκός είχε διαφορετική εικόνα. Για να το πούμε κι αλλιώς, έφτιαξε όσες ευκαιρίες δεν είχε κάνει σε… όλα τα υπόλοιπα φετινά του ματς στο πρωτάθλημα μαζί, όντως!

Από την άλλη, όμως, αφενός δεν νίκησε, αφετέρου έκανε τα ίδια λάθη που κάνει με… ευλαβική συνέπεια από το ξεκίνημα της σεζόν. Τόσο στην αμυντική του συμπεριφορά, ατομικά κυρίως αλλά και ομαδικά, όσο και στην αξιοποίηση, δηλαδή την επίτευξη γκολ μέσω των φάσεων που δημιουργεί…

Γράφει ο Σπύρος Σιαμπλής

Σε κάθε περίπτωση, λοιπόν, κι επειδή καλώς ή κακώς το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει, εξαιτίας αυτού του παρατεταμένου deja vu, το (βαθμολογικό) ταμείο είναι... μείον για το «τριφύλλι».

Και λέμε παρατεταμένου γιατί, εκτός του φετινού «σερί», αν θυμηθεί κανείς και τα περυσινό ξεκίνημα του Παναθηναϊκού, ανάλογα «φτωχή» ήταν από βαθμολογικής άποψης η συγκομιδή…

Προσθέστε δε, πόσοι «τελικοί» ή επανεκκινήσεις ή ό,τι άλλο θέλετε καταγράφονται ανεπιτυχώς σταθερά τα τελευταία, πολλά δυστυχώς, χρόνια κι έχετε την πλήρη εξήγηση του… ίδιου έργου που γράψαμε στην αρχή.

Επιστρέφοντας στο τώρα, λοιπόν, ο ΠΑΟ έχει μπροστά του ένα… βουνό να ανέβει. Για όποιον το λησμονεί, βρίσκεται ήδη στο -11 από τον Άρη με παιχνίδι λιγότερο, αφήνοντας στην άκρη ότι, έτσι όπως πάνε τα πράγματα, δεν είναι μόνο οι «κιτρινόμαυροι» που θα πρέπει να… προσέχει!

Το έχουμε γράψει ξανά, το κάνουμε και τώρα. Φέτος, ο Παναθηναϊκός και πρέπει και μπορεί να βγει στην Ευρώπη! Αν δεν το καταφέρει, όμως, τόσο η διοίκηση όσο και η ομάδα, παικτών και προπονητών, πρώην και νυν συμπεριλαμβανομένων, θα έχουν αποτύχει παταγωδώς.

«Προλαβαίνει, έτσι όπως πάει κι έτσι όπως παίζει;», θα αναρωτηθεί κανείς. Εδώ είναι που καλείται ο Λάζλο Μπόλονι να αναλάβει… άμεσα δράση και να αλλάξει τα κακώς κείμενα. Όσα και όσο μπορεί, φυσικά, αφού ο άνθρωπος είναι προπονητής όχι… μάγος.

Με κακή ψυχολογία, δύο πόντους στο «σακούλι» και μόλις Οκτώβρη μήνα, το έργο του Ρουμάνου είναι δύσκολο, το λιγότερο. Η νέα του ομάδα δεν του πρόσφερε ούτε το… μίνιμουμ της ηρεμίας, μετά και το 2-2, οπότε θα πρέπει να την κερδίζει ο ίδιος μέσα από τα αποτελέσματα.

Ηρεμία, βέβαια, δεν μπορεί να προσφέρει ο Παναθηναϊκός ούτε και στον κόσμο του, η υπομονή του οποίου επίσης φαίνεται να στερεύει από νωρίς για μια ακόμα χρονιά. Όση και σε… όποιον έχει απομείνει, τέλος πάντων, αλλά αυτή είναι μια άλλη συζήτηση!

Φάνηκε αυτό, άλλωστε, από την στάση των φίλων του «τριφυλλιού» προχθές, σε Ηράκλειο και Αθήνα, χωρίς να μπορεί να πει κανείς ότι δεν ήταν και η… φυσιολογική και αναμενόμενη.

Αυτό, αντιθέτως που δεν μπορεί να είναι φυσιολογικό είναι η «ισοπέδωση» του Φεντερίκο Μακέντα. «Για τον έξαλλο πανηγυρισμό του», λέει. Μιλάμε για… μυθική παπάτζα, στην καλύτερη των περιπτώσεων!

Δεν χρειάζεται ούτε να έχεις παίξει… οποιοδήποτε άθλημα για να μπεις στη θέση του Ιταλού, ούτε να απαριθμήσεις… άπειρα ανάλογα παραδείγματα, ακόμα κι εντός Παναθηναϊκού που αντιμετωπίστηκαν με άλλη «διάθεση». Ούτε καν να μάθεις ή τέλος πάντων να αναλογιστείς την αιτία.

Αν, μάγκες, από όλα όσα έγιναν -και- σε αυτό το παιχνίδι, εσείς έχετε καταλάβει ότι το μεγάλο πρόβλημα ήταν ο πανηγυρισμός αυτός, τότε συγγνώμη αλλά τον Παναθηναϊκό δεν τον «μικραίνει» ο Μακέντα…