Χαβίτο: «Η πτώση είναι εύκολη, η επιστροφή όχι. Είμαι οπαδός του Άρη»

Με δηλώσεις του στο «Αθλητικό Metropolis 95,5 FM» ο Χαβιέ Χαβίτο θυμήθηκε το πέρασμά του από τον Άρη, δήλωσε οπαδός της ομάδας κι αναφέρθηκε στις δυσκολίες που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι κίτρινοι μέχρι να επιστρέψουν στη θέση τους.

Αναλυτικά:

Για το ματς με την Σαραγόσα και την πρόκριση του Άρη: «Την θυμάμαι εκείνη την βραδιά, καθώς είχα πετύχει το πρώτο μου γκολ και ήταν αυτό που έδωσε την πρόκριση στην ομάδα μου και χαρά στον κόσμο μας. Από τότε και μετά ο Άρης άρχισε να κάνει καλύτερη πορεία στην Ευρώπη με καλές εμφανίσεις γενικά.»

Για το τι έφταιξε και ο Άρης έφτασε στο σημείο που βρίσκεται: «Το είχα πει πολλά χρόνια πριν ότι υπήρχε πρόβλημα οικονομικό και οι παίκτες ήμασταν απλήρωτοι. Εμείς κάναμε την δουλειά μας κανονικά, μέχρι που ήρθε η στιγμή που είπαμε ως εδώ. Έχουμε οικογένειες και δεν μπορούμε να τις φροντίσουμε. Έγιναν λάθη οικονομικά και ποδοσφαιρικά, κατεβαίνοντας κατηγορία για διαφορετικούς λόγους. Ξέρουμε πως για να κατέβεις μπορεί να είναι εύκολο, αλλά για να ανέβεις είναι πολύ δύσκολο. Μπορεί να έχεις καλούς παίκτες, αλλά είναι δύσκολο καθώς όσοι παίζουν με τον Άρη τα δίνουν όλα για την νίκη».

Για τις επαφές του με τον Άρη και τον κόσμο: «Μιλάω πολλές φορές με φίλους και κυρίως από το ίντερνετ. Ενημερώνομαι από το ραδιόφωνο και προσπαθώ να μάθω πως πάει η ομάδα. Είμαι οπαδός του Άρη και από τότε που έφυγα από την ομάδα, ο κόσμος μου έδωσε πολύ αγάπη. Είναι πολύ σημαντικό αυτό για μένα και πέρασα πολλές καλές στιγμές».

Για το που συνεχίζει την καριέρα του: «Παίζω σε μια ομάδα που θέλει να ανέβει κατηγορία εδώ κοντά στο χωριό μου. Από έξω δεν είχα καλές προτάσεις και είχα πρόβλημα οικονομικό, καθώς ακόμα περιμένω να πάρω λεφτά. Δεν ήθελα να περάσω πάλι τα ίδια και αγωνίζομαι σε αυτή την ομάδα που είναι κοντά στο σπίτι μου και βρίσκομαι με την οικογένειά μου».

Για τα γεγονότα στην Βαρκελώνη: «Είναι πράγματα που συμβαίνουν τα οποία δεν τα καταλαβαίνουμε ούτε εμείς. Είμαστε άνθρωποι και από την ίδια χώρα. Πρέπει να μιλήσουν όλοι και να έρθουν σε μια πλευρά για να αποφασίσουν τι είναι το καλύτερο για να γίνει. Είναι σαν πόλεμος και βλέπεις ανθρώπους να μαλώνουν, ενώ πριν δυο βδομάδες μπορεί να έπιναν καφέ μαζί. Ο καθένας έχει τις απόψεις του και δεν βγάζεις άκρη».