Η πρεμιέρα ήταν καθρέφτης της στιγμής

Το ξύπνημα της ΑΕΚ, ο πολύ καλά διαβασμένος Αστέρας AKTOR, ο συγκρατημένος Ολυμπιακός, ο προβληματικός στην άμυνα ΠΑΟΚ και διαιτησίες, που προφανώς και απογοήτευσαν, συνθέτουν λίγο-πολύ το σκηνικό της πρεμιέρας του πρωταθλήματος της Stoiximan Super League. Φυσικά ο μεγάλος χαμένος είναι ο Παναθηναϊκός, που απώλεσε τρεις βαθμούς με το «καλημέρα» στο νέο πρωτάθλημα. Οι πιθανότητες για στράβωμα ενός αποτελέσματος των μεγάλων, ήταν αρκετές. Ο πρωταθλητής φλέρταρε σοβαρά με την «γκέλα» γιατί οι Σέρρες και καθαρές φάσεις είχαν και έκρουσαν καμπανάκι για το πόσο θα πρέπει να ενισχυθεί η ομάδα του Λουτσέσκου στην αμυντική γραμμή, αλλά και στη θέση έξι.

Η ΑΕΚ που περίμεναν πολλοί ότι ίσως να γκέλαρε, ήταν πολύ καλά προετοιμασμένη αυτήν τη φορά και θεωρώ πως είναι από τις ελάχιστες φορές, που η απουσία του κόσμου, ίσως και να λειτούργησε ευεργετικά. Οι «πράσινοι» πλήρωσαν το ακραίο ροτέισον, μόνο που εδώ, δίχως να έχω κάποια επιθυμία να συγχωρήσω τον Αλόνσο για αυτό που έκανε, το ακραίο ροτέισον, από τη στιγμή που πήγαμε πέρα από ημίωρη παράταση και σε ανάλογη διαδικασία πέναλτι, τα πράγματα ήταν δύσκολα. Πάμε, όμως, να δούμε κάποια θέματα πιο αναλυτικά και επιπλέον να καταγράψω τα πρόσωπα, που μου έκαναν εντύπωση από αυτή την πρώτη αγωνιστική.

Η γκέλα του Παναθηναϊκού πρέπει να χωριστεί σε δύο μέρη. Στο κομμάτι που αναλογεί στον Παναθηναϊκό και συγκεκριμένα στον Ντιέγκο Αλόνσο, το αρχικό του λάθος, είναι πως αφαιρεί από το κέντρο τον Αράο, για να τον βάλει στο κέντρο της άμυνας. Η σύνθεση των Ζέκα, Βιλένα, Μαξίμοβιτς στο κέντρο δεν βγαίνει, με αποτέλεσμα κάπου εκεί να ξεκινά το πρόβλημα. Θα είχε κάποιος την προσδοκία, να διαφοροποιηθεί αυτή η δυσλειτουργία στην ανάπαυλα, πλην, όμως, ο Ουρουγουανός δεν το διόρθωσε, ίσως γιατί προς το φινάλε του πρώτου μέρους, το «τριφύλλι», ανέβασε λίγο την απόδοσή του. Φυσικά οι «πράσινοι» για να μην πάθουν ξανά τα ίδια, πρέπει κατά την άποψή μου να πάρουν ένα ή και δύο εξτρέμ ακόμα και σίγουρα ένα οκτάρι.



Από την άλλη πλευρά δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε το εξαιρετικό διάβασμα που έκανε ο Μίλαν Ράσταβατς στο ματς. Ο Άνταμ δείχνει σε αυτού του είδους τα παιχνίδια, παρότι θεωρητικά να είναι ένα βαρύ κορμί, να εξυπηρετεί αυτό το πλάνο, αφού τεχνικά είναι πολύ καλός για το ύψος του και με τον όγκο του, αλλά συνάμα και τον τρόπο που κινείται, ξέρει να τραβάει πάνω του τους αντίπαλους αμυντικούς, προκειμένου να αδειάσει τον χώρο για τους ικανότατους ακραίους επιθετικούς που διαθέτει η ομάδα της Τρίπολης. Κρεσπί και Μπαρτόλο, μαζί με τον Καλτσά που όταν βλέπει τους «πράσινους» σεληνιάζεται, ενώ εξαιρετικός ήταν και ο Μουνιόθ στον ρόλο του αντι-Μουνάφο.

Στον ΠΑΟΚ μπορεί να ήρθε το τρίποντο, αλλά με μεγάλη δυσκολία και φυσικά αυτό μπορεί να το καταλάβει κανείς, αν έχει εικόνα ειδικά από τα τελευταία λεπτά του αγώνα, όταν και ο Τομάς, που έχει όλες τις μεγάλες ευκαιρίες του Πανσερραϊκού στον αγώνα, στέλνει την μπάλα ελάχιστα έξω από την εστία του Τσιφτσή. Ο εξαιρετικός Σαλαζάρ, που συστήθηκε πέρυσι σε όσους ασχολούνται και με τις παρακάτω κατηγορίες με τη φανέλα του Ιωνικού, διέσυρε σε πολλές στιγμές την άμυνα του Δικεφάλου του Βορρά, που αμυντικά θα πρέπει να χτυπάνε καμπάνες. Δέκα γκολ σε πέντε επίσημα παιχνίδια είναι πολλά για τον πρωταθλητή Ελλάδος. Αυτήν τη στιγμή ο Λουτσέσκου θα πρέπει να κοιτάζει, αν φύγει ο Κουλιεράκης, για δύο, βασικούς στόπερ, αλλά και για να εξάρι, που θα μπορέσει να θωρακίσει τα μετόπισθεν. Ο Τσάλοφ, επίσης, αποτελεί ένα ενδιαφέρον πρότζεκτ, όμως δεν έχει καμία σχέση με τον τρόπο που αναπτύσσεται ο ΠΑΟΚ, αποτελεί μια τελείως διαφορετική περίπτωση από τον Μπράντον Τόμας, αλλά σίγουρα πρόκειται για ποδοσφαιριστή που έχει πολύ ποιοτικά χαρακτηριστικά και θα βοηθήσει τον πρωταθλητή να διασπάσει κλειστές άμυνες, αρκεί να βρεθεί τρόπος να τροφοδοτηθεί.

Στην ΑΕΚ δεν ήταν δεδομένο πως στην κατάσταση που βρισκόταν θα έβρισκε αντίδραση. Αλλά ήταν μια ενθαρρυντική εικόνα από πολλούς παίκτες το 3-0 απέναντι στον ΟΦΗ και κυρίως η εικόνα. Έτσι όπως τα κατάφεραν και οι ποδοσφαιριστές της Ένωσης, που πλέον είναι πολλοί κατά την ομολογία και του ίδιου του Αλμέιδα, για έναν αγώνα την εβδομάδα, θα πρέπει να… χύνεται αίμα, όχι απλά για τη βασική ενδεκάδα, αλλά ακόμα και για την αποστολή των αγώνων. Ο Σταύρος Πήλιος με το που πήρε δεύτερο σερί ματς, απέδειξε πως σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να βρίσκεται σε ιεραρχία πίσω από τον Χατζισαφί. Πολύ καλή η απόδοση του Άμραμπατ και περιέργως ακόμα και στο δημιουργικό κομμάτι του Νταμιάν Σιμάνσκι, για τον οποίο, ωστόσο, νομίζω πως είναι πολύ μεγάλος ο κύκλος για να μην έχουμε βγάλει οριστικά συμπεράσματα. Για την Ένωση το δύσκολο κομμάτι θα είναι η διαχείριση του ρόστερ με έναν αγώνα την εβδομάδα, υπάρχουν ακόμα περιθώριο, αυτό να ελαφρύνει κάπως μέχρι το φινάλε της μεταγραφικής περιόδου. Το ένα επιχείρημα είναι πως οι ποδοσφαιριστές της «κιτρινόμαυρης» ομάδας, μόνοι τους τα κατάφεραν έτσι όπως τα κατάφεραν και έχουν ευθύνη, από την άλλη μεριά σίγουρα δεν είναι εύκολο να μην υπάρχουν γκρίνιες λόγω του χρόνου συμμετοχής, που σίγουρα δεν θα έχουν κάποιοι.



Δεν ήταν η πρεμιέρα που περιμέναμε αυτή του Ολυμπιακού είναι η αλήθεια με βάση αυτά που μας είχε αφήσει να αντιληφθούμε στα φιλικά. Είναι δεδομένο πως ο Ζέλσον Μαρτίνς θα αποτελέσει για τον Μεντιλίμπαρ κάτι σαν μεταγραφή για τη φετινή έκδοση του κατόχου του Conference League, πλην, όμως, υπάρχουν πολλά ερωτηματικά. Οι Πειραιώτες παρότι είχαν άνετα την πρωτοβουλία και την κατοχή, δυσκολεύονταν να φτιάξουν φάσεις και αυτό είναι λογικό, από τη στιγμή που λείπουν σε σύγκριση με το περσινό ρόστερ ο Φορτούνης, ο Όρτα που αποτελούσε για μένα έναν παίκτη με τα χαρακτηριστικά του game changer, αλλά και εκείνου που με τη γρήγορη σκέψη του μπορούσε από το κέντρο να αλλάζει το κέντρο βάρους στις επιθέσεις του Ολυμπιακού και φυσικά ο Ποντένσε. Βρίσκω σε μεγάλο βαθμό δικαιολογημένη την γκρίνια που υπάρχει από πλευράς των φίλων των «ερυθρολεύκων» για την αριστερή πτέρυγα στην άμυνα και σίγουρα λείπει επιπλέον ένας Κάρμο (ή ο ίδιος). Ακόμα για το πρωτάθλημα, έχω ζωηρές αμφιβολίες πως το ρόστερ είναι επαρκές, πολύ περισσότερο σίγουρα δεν είναι για να μπορέσει η ομάδα του Μεντιλίμπαρ να κρατήσει δύο καρπούζια σε μια μασχάλη, όταν θα ξεκινήσουν και οι υποχρεώσεις στο σίγουρα πολύ πιο δύσκολο και απαιτητικό Εuropa League. O Bάσκος θα ποντάρει σε κάποια από τα νέα παιδιά. Ωστόσο, οι Πειραιώτες θέλουν δύο πολύ ποιοτικές προσθήκες, τουλάχιστον στα χαφ και στο κέντρο της άμυνας.



Για τον Άρη δεν μπορώ να έχω σαφή εικόνα όχι γιατί δεν είδα αρκετό από το παιχνίδι, αλλά γιατί φάνηκε πως σε επίπεδο συνόλου, οι «κίτρινοι» της Θεσσαλονίκης, που διαθέτουν ποιοτικά πολύ καλές μονάδες και ίσως ενισχυθούν και άλλο ως το τέλος του παζαριού, ακόμα δεν έχουν χημεία και συνοχή και μπορεί να χρειαστεί καιρός. Αντίθετα στο παραγωγικό κομμάτι, περισσότερα πράγματα θα περίμενα από τον Ατρόμητο του Πάμπλο Γκαρσία.

Κλείνω με τη διαιτησία, με την οποία είχαμε παρατράγουδα, παρά τις πολλές διαφημίσεις και εξαγγελίες. Στην Τούμπα ο Φωτιάς είχε τις αγωνίες του να καθαρίσει το ματς ο ΠΑΟΚ νωρίς, ο Σιδηρόπουλος τα έκανε θάλασσα με το τείχος και ίσως όχι μόνο (χωρίς αυτό ν' αποτελεί δικαιολογία για την κακή εμφάνιση του Παναθηναϊκού), ο Βιγιαφάνιες στον Βόλο έπρεπε να έχει αποβληθεί με απευθείας κόκκινη. Και βέβαια κανένας δεν μπορεί να κατανοήσει απ' όσους είδαν και βλέπουν τη φάση, γιατί ο Τσιάρας δεν έδωσε το πέναλτι που έκανε ο Κυριάκος Παπαδόπουλος πάνω στον Τζιάνι της Athens Kallithea, στερώντας από την ομάδα των Νοτίων Προαστίων, τη δυνατότητα να πάρει ένα χρυσό τρίποντο στην πρεμιέρα.