Ωραία η γιορτή του ΠΑΟΚ, αλλά ποιά «διακριτικότητα»;

• Δεν ήταν καθόλου υπερβολικά τα σχόλια για την γιορτή του ΠΑΟΚ στο γήπεδο της Τούμπας. Ήταν μια όμορφη γιορτή όντως. Ίσως η καλύτερη ανάλογη που έχουμε δει. Και η κουβέντα για το πόσο κόστισε, δεν αφορά κανέναν, παρά μόνο αυτόν που πληρώνει.

• Υπερβολικά με όλο τον σεβασμό, εκτιμώ πως είναι κάποια σχόλια για την διακριτικότητα του Ιβάν Σαββίδη ως παρουσία στα πλαίσια της γιορτής αυτής. Το σημειώνω γιατί διάβασα αρκετά τέτοια σχόλια, ακόμη και για «μαθήματα» που έδωσε ο Σαββίδης σε άλλους παράγοντες.

• Σαφώς αν το μέτρο σύγκρισης είναι ο πρόεδρος που πήγαινε κι έπαιρνε πρώτος το κύπελλο στην απονομή, ναι, ο Ιβάν Σαββίδης έδωσε μαθήματα διακριτικότητας. Αλλά αυτό το παράδειγμα, είναι μια ακραία υπερβολική εξαίρεση.

• Ο ιδιοκτήτης του ΠΑΟΚ ανέβηκε στην εξέδρα και πήρε το κύπελλο. Μετά από τους παίκτες, και το τεχνικό τιμ, αλλά ανέβηκε στην εξέδρα. Δεν είναι υπερβολικό, αλλά δεν είναι και το μέγιστο παράδειγμα διακριτικότητας.

• Μετά, έκανε ένα διάγγελμα απευθυνόμενους στους «Αθηναίους». Ε, ούτε κι αυτό το λες την αποθέωση της διακριτικότητας ακριβώς.

• Τέλος, ανέβηκε στο πούλμαν από την αρχή της πορείας προς τον Λευκό Πύργο και ήταν εκείνος που φαινόταν μπροστά – μπροστά και χαιρετούσε τον κόσμο. Δηλαδή, αν δεν ήταν «διακριτικός» τι θα είχε κάνει;

• Κοιτάξτε επίσης τον τελικό του Βόλου. Κυρίαρχος στις φωτογραφίες με το κύπελλο εντός αγωνιστικού χώρου, ήταν ο ιδιοκτήτης του ΠΑΟΚ. Τον σήκωναν και στα χέρια.

• Πέρσι στην Ριζούπολη, κάποια στιγμή ο Βασίλης Δημητριάδης με δική του πρωτοβουλία, πήρε το κύπελλο και το πήγε στις θέσεις των επισήμων, για να το δώσει και στον Δημήτρη Μελισσανίδη. Το κράτησε λίγο, τον έβγαλαν φωτογραφίες, τέλος.

• Φυσικά στο πούλμαν δεν ανέβηκε ποτέ και για να λέμε την αλήθεια, αν βλέπαμε τον Μελισσανίδη να ανεβαίνει στο πούλμαν, τουλάχιστον όσοι ήμαστε πιο κοντά στην ΑΕΚ κι έχουμε μια πιο άμεση εικόνα για τα πρόσωπα που την στελεχώνουν, θα σκεφτόμασταν πως μάλλον θα το ...είχε χάσει.

• Όταν το πούλμαν πήγαινε προς το εργοτάξιο του νέου γηπέδου, εκείνος έτρωγε με μια παρέα σε κοντινό εστιατόριο. Όταν έφτασε κοντά η ομάδα, του έδωσαν πάλι το κύπελλο, ανέβηκε λίγο σε ένα μπαλκόνι με αυτό, λίγα λεπτά, τέλος.

• Ούτε στον τελικό με τον Ολυμπιακό μπήκε μέσα στον αγωνιστικό χώρο στους πανηγυρισμούς. Ούτε στην πρώτη γιορτή της ΑΕΚ για το πρωτάθλημα, με τον Λεβαδειακό στο ΟΑΚΑ.

• Τα σημειώνω αυτά, γιατί δεν χρειάζεται να δίνουμε διαστάσεις ανύπαρκτες σε γεγονότα, που από μόνα τους μια χαρά είναι. Ο Ιβάν Σαββίδης δεν έκανε και τίποτε υπερβολές, αλλά να χαρακτηριστεί και η παρουσία του διακριτική, δεν γίνεται. Πόσο μάλλον όταν το τι σημαίνει διακριτικότητα το έχουμε δει πρόσφατα.

• Κι αν θέλουμε να λέμε αλήθεια, για να φτάσει να πει κανείς πως ο Ιβάν Σαββίδης δίνει κάποιο παράδειγμα σε ομολόγους του σε ζητήματα δημόσιας συμπεριφοράς, σε σχέση με την θέση που κατέχει στο ποδόσφαιρο, ο δρόμος νομίζω ακόμη είναι μακρύς.

• Όσες δικαιολογίες και να ψάξει να βρει κανείς, όσο κι αν το συγκεκριμένο περιστατικό όντως δεν ταιριάζει με την παρουσία του στο ποδόσφαιρο πριν και μετά από αυτό, το βράδυ της 11ης Μαρτίου του 2018, είναι πολύ χαρακτηριστικό για να ξεπερνιέται με τόση ευκολία.

• Ο Ιβάν Σαββίδης μπήκε στο γήπεδο επειδή ακυρώθηκε ένα γκολ της ομάδας του, έχοντας πιστόλι κι επιτέθηκε σε διαιτητές κι αντιπάλους. Τελεί υπό τριετή τιμωρία απαγόρευσης εισόδου στα γήπεδα γι' αυτό, ενώ η υπόθεση είναι και στα πολιτικά δικαστήρια.

• Όσον αφορά την εικόνα, είναι ο μοναδικός ιδιοκτήτης που έχω δει εντός αγωνιστικού χώρου, αντί να τον προστατεύουν οι άντρες της ασφάλειας του, να προσπαθούν να τον συγκρατήσουν.

• Η ευκολία με την οποία βλέπω από κάποιες πλευρές να ξεπερνιέται αυτό, ένα πολύ σοβαρό γεγονός μόλις ένα χρόνο πριν, που είχε άμεση επίπτωση και στην τύχη της ομάδας του στο περσινό πρωτάθλημα, είναι σε κάποιες περιπτώσεις εντυπωσιακή.

• Μπορείς να του πεις ένα κάρο μπράβο για όσα έχει καταφέρει στον ΠΑΟΚ, όσα έχει κάνει για τον ΠΑΟΚ. Αλλά δεν γίνεται ούτε να παρουσιάζεται ως παράδειγμα διακριτικότητας με βάση την προχθεσινή του εικόνα στην γιορτή, ούτε ως παράδειγμα προς άλλους παράγοντες, όταν έχει γίνει αυτό που έγινε πέρσι.