Εδώ που έφτασε ο Παναθηναϊκός, μέσα από τα δικά του κυρίως λάθη, βρίσκεται στα μέσα Μαρτίου δίχως σοβαρά κίνητρα ενόψει της συνέχειας, γιατί κακά τα ψέματα αυτή η ιστορία με τα πλέι οφ κάθε χρόνο καταντάει κουραστική, κάτι σαν… παρηγοριά στον άρρωστο.
Οι πράσινοι θα πρέπει στα επόμενα τέσσερα ματς του πρωταθλήματος και στα έξι των πλέϊ οφ να επικεντρωθούν στο αύριο και όχι να αναλωθούν στα πρόσκαιρα αποτελέσματα. Το ζητούμενο για το τριφύλλι σε μια σειρά ανταγωνιστικών αγώνων(κυρίως στα πλέι οφ), θα πρέπει να είναι η εντόπιση των αγωνιστικών αδυναμιών στο ρόστερ, οι θέσεις που πονάει η ομάδα, ακόμη και η επάρκεια του προπονητή.
Ο Παναθηναϊκός διαθέτει ένα ρόστερ, το οποίο μπορεί με προσθαφαιρέσεις να κάνει πρωταθλητισμό, αλλά δεν έχει πια άλλο χρόνο για πέταμα. Αυτό που προέχει είναι η ενίσχυση, η βελτίωση και ο πραγματικός πρωταθλητισμός τη νέα σεζόν. Όχι αποκλεισμούς από την Ευρώπη τον Αύγουστο, όχι διψήφιες διαφορές από την κορυφή στο πρωτάθλημα. Ξεκάθαρα πράγματα, ο Παναθηναϊκός ήρθε η ώρα να σκεφτεί τη χρονιά… της κούπας του πρωταθλητή.
Οι πράσινοι και η διοίκηση τους πρέπει να δείξουν ότι έμαθαν από τα λάθη τους στο πρόσφατο παρελθόν και αφήνουν για πάντα πίσω τις μέτριες ως κακές χρονιές. Με λίγα λόγια, πολύ δουλειά και με τους Μπεργκ, Λέτο ως μπροστάρηδες στο αγωνιστικό σκέλος, το τριφύλλι πρέπει να χτιστεί για να επιστρέψει στην κορυφή. Συνεπώς αρχής γενομένης από τον αγώνα με τον Ατρόμητο πρέπει να γυρίσει κλεψύδρα και να μπει η ομάδα σε μια διαδικασία αξιολόγησης σε όλα τα επίπεδα.
Υ.Γ. Θα τα γράψουμε κάποια στιγμή και αναλυτικά, αλλά η ουσία είναι ότι ο Διαμαντίδης καταργεί την φράση «ουδείς αναντικατάστατος…».